The Balloon (a Dutch Love Story)

Hoofdstuk 29- vast in de lift 1

Geef het alsjeblieft aan als er fouten in staan, of als er iets is waardoor je je niet fijn voelt (scheldwoorden) Kunnen jullie dat doen met zo'n comment in de tekst? Alvast bedankt voor de moeite!

{Point of View Jake}

Wanhopig houd ik mijn mobiel nog een keer omhoog. "Nee, geen bereik!" zucht ik moedeloos.
"En die rot hulpknop doet het ook niet!" zegt Matt kwaad.
"Jongens, doe even rustig. Boos worden lost niets op, het maakt het alleen maar warmer," zegt Fleur.
"Ik dacht dat die airconditioning in deze verdomde lift het wel zou doen!" zegt Matt.
"Waarschijnlijk is de elektriciteit uitgevallen," zegt Fleur terwijl ze wat zweet van Selena's hoofd veegt.
"In dit hele ziekenhuis? Lekker is dat dan!" mompel ik. Er valt een stilte, op de sputterende ademhaling van Selena na. Hoe the hell kan het zijn gebeurd dat we vast zijn gekomen in de lift? En waarom moet het nu net op het moment dat Selena half dood gaat hier? Kan er dan helemaal niet goed gaan? Opeens hoor ik wat gesputter uit Selena's mond komen. Ik ga meteen rechtop zitten. Selena begint te hoesten. Fleur en ik houden haar van de zijkant vast, en ondersteunen haar. Matt klopt zachtjes op haar rug. "Ik heb het zo warm." zegt Selena. "En ik ben zo duizelig. Ik denk dat ik moet overgeven."
"Doe dat maar niet hier, Seleen. Daar ga je je alleen maar naarder door voelen, het beste is om gewoon te blijven liggen," zegt Matt zachtjes terwijl hij haar voorzichtig achterover duwt.
Selena kruipt weer tegen Fleur aan. "Ik heb het koud," zegt ze dan opeens.
"Je hebt koorts," zeg ik nadat ik aan haar voorhoofd heb gevoelt. "Dan is het niet raar dat je het zo snel warm en koud krijgt." Ik trek mijn shirt uit. "Hier," zeg ik en ik leg het t-shirt over haar heen. Selena's halve lichaam wordt er in verstopt. Matt doet hetzelfde. Mijn riem snijdt een beetje in mijn onderbuik als ik weer ga zitten, maar dat maakt me niet zoveel uit. Ik heb alles voor het zieke meisje naast me over. Opeens begint er een speakertje te kraken. We kijken allemaal, behalve Selena, op en spitsen onze oren. "Hallo?" horen we een krakerige stem. "Kunnen jullie me horen?"
"Ja?" zegt Matt gespannen.
"Mooi, sorry voor het ongemak, we zijn bezig met de lift. Hij is over minimaal drie uur klaar." zegt de stem weer.
"Drie uur?!" schreeuw ik. "Dat kan niet! We zitten hier met een ziek meisje met weet ik hoeveel graden koorts!"
"Meneer, ik denk dat er niets anders op zit dan te wachten tot jullie er uit kunnen,"
"Meneer, ik denk dat dat moeilijk gaat als we hier haast stikken door de hitte en te weinig zuurstof!" grom ik. "Dus schiet the fuck op met die fucking kut lift!"
Het blijft even stil. "Meneer ik snap dat je boos bent op ons, maar-" opeens is het doodstil. Geen gekraak meer. "Tyfuszooi kutziekenhuis!" schreeuwt Matt dan.
Ik haal adem tussen mijn tanden door. Ik moet nu rustig blijven, voordat ik door draai. Selena begint zachtjes te hoesten. Voorzichtig leg ik mijn hand op haar rug, en aai ik er stil over. Opeens begint de lift te schokken. Verschrikt pak ik de reling waaraan je je vast kunt houden vast en kijk ik om me heen. "W-wat gebeurd er!?" roept Matt angstig.
"I-ik heb gee-n-n idee!" roep ik. De hele lift schud en beeft door elkaar, er rammelen dingen van de buitenkant tegen aan. We horen allemaal gekraak en gesis, en dan is het opeens gestopt. Voor mijn duizelige gevoel hangt hij stil, maar als je goed voelt, voel je hem zachtjes op en neer zwaaien. Net als iedereen opgelucht adem haalt, zakt de ene kant van de lift naar beneden. We beginnen te gillen van schrik. "We hangen aan één draad!" gilt Fleur terwijl ze begint te huilen. "We komen hier nooit meer levend uit!"
"Zeg dat niet! Je maakt me bang!" roept Matt met een overslaande stem. Iedereen zwijgt, terwijl we dicht tegen elkaar gaan zitten.
"Als we dit niet overleven," zegt Fleur terwijl ze over haar lippen likt. "Wil iemand dan tegen mijn moeder zeggen dat het me spijt dat ik haar rode lippenstift heb gebruikt?"
Ik grinnik een beetje zenuwachtig. "D-dat zal ik wel voor je zeggen,"
Ik voel opeens dat Selena mijn hand vast pakt. Haar handen zijn klam, en plakken tegen de mijne. Maar het maakt me niet meer uit. Misschien is dit wel de laatste keer dat ik haar hand vast kan houden. Wie weet of we hier levend uit komen?
Ondertussen is het bloed heet en enorm benauwt in de lift. Fleur haalt raspend adem, terwijl Matt puffend achter over valt. "Het lijkt wel zomer," zegt hij met een grijns op zijn gezicht.
"Ik weet dat ik altijd zei dat ik wilde dat het zomer was, maar dit is wel overdreven." zeg ik.
"Het lijkt wel alsof we ergens in de jungle zijn! Warm en nat." zegt Matt.
"Ja, jeetje. Het is echt heel erg warm hier. Hoeveel graden zou het ondertussen zijn?" puft Fleur.
"Twintig? Dertig?" schat ik. "Misschien vijfendertig?" het blijft weer stil. Denkend aan mijn vrienden in Londen leun ik tegen de wand aan. Wat zouden zij nu doen? Zijn ze in ons stam café bij Benjamin in de straat? Of zijn ze aan het basketballen, wat we vaak doen? Ik lik even over mijn lippen. Mijn keel is kurkdroog, maar ik weet zeker dat hier geen water is. "Zeg, jongens. Zouden jullie ook iets voor mij kunnen doen als ik het niet overleef?" vraagt Matt terwijl hij aan zijn haar plukt.
"Sure." zeg ik.
"Wil je tegen mijn vriendje Rens zeggen dat ik van hem hou?" vraagt Matt met een bibberige stem.
"Natuurlijk," zegt Fleur terwijl ze naar hem toe schuift en hem een kus op zijn wang geeft. "Doen we."
"We overleven dit wel, jullie moeten niet zo dramatisch doen!" zegt Selena zwak. En precies op dat moment gaan de lichten weer aan.

-

Heeii!

Sorry voor het inimini hoofdstukje, maar hé. Alles beter dan niets!

x Sara.