The Balloon (a Dutch Love Story)

Hoofdstuk 24- Jullie.... Wat!?

Heeii Guys!
Ik heb geen zin om te schrijven over school, dus het is gewoon een lange vakantie :)
x

{Pov Catherine}

"En Jarq?" vraag ik belangstellend. "Hoe gaat het daarmee?"
"Jarq?" Jake steekt een stukje macaroni in zijn mond. Dan lach hij kort. "Die sukkel is nog steeds een sukkel."
"Mooi." zeg ik. "Wat deed hij?"
"Teveel om op te noemen. Hij piste bijvoorbeeld middenin het park. En hij is ontslagen bij zijn baantje bij de McDonald's."
"Oh god." zeg ik lachend. "Waarom?"
"Hij begon dingen af te keuren. Dat een meisje veel meer moest bestellen omdat het net leek alsof ze anorexia had, of een man die een vanillemilkshake bij zijn hamburger moest doen, in plaats van chocola."
"Typisch Jarq" zeg ik grinnikend. Ik schuif mijn bord van me af. "Ik heb genoeg gegeten, het wad heerlijk, tante Marieke."
Marieke glimlacht tevreden. "Mooi, meisje."
Jake steekt snel zijn laatste hap macaroni in zijn mond en legt dan zijn bestek op zijn bord. "Het was inderdaad erg lekker!"
"Fijn. Ik ruim wel af, gaan jullie maar iets voor jullie zelf doen."
Ik spring gelijk op en sleur Jake mee. "Kom, dikkerd!"
"Hé! Ik ben niet dik!" moppert Jake.
Nee, inderdaad. Het is dat Jake mijn broer is, anders had ik allang werk van hem gemaakt. Ik grinnik om mezelf. "Mijn kamer?" vraag ik.
"Jup." mompelt Jake.
"Wat is er?" vraag ik aan Jake terwijl ik de deur open doe.
"Ik zit er nog een beetje mee."
"Waarmee?" vraag ik en ik plof op mijn buik op het bed.
"Selena. Ik heb telkens het gevoel dat ik me moet bewijzen bij haar." Jake zucht. "Door haar ouders enzo. Ze wil niet dat haar ouders mij zien enzo.. En ze is zo rijk! Om haar blij te maken moet ik echt iets heel groots kopen-"
"Joh, maak je niet druk. Selena is echt niet zo'n persoon die wil dat je haar cadeaus geeft. Ze vindt het leuker om ze zelf te kopen en te geven. Ik wed dat ze helemaal niets van je verwacht,"
Jake zakt iets onderuit op het bed. "Ik ga haar uitvragen," zegt hij opeens heel random.
Ik ga rechtopzitten. "Wat ga je met haar doen?" Ik ben helemaal enthousiast. "Picknick? Film?"
"Nee, ik denk iets heel anders. Er is toch zo'n circus hier in de buurt, volgende week?"
"Ja.." zeg ik.
"Nou, dan gaan we daar heen! En daarna neem ik haar mee uit eten."
Ik klap in mijn handen en stuiter rond op mijn bed. "Doen!" zeg ik.
"Er is alleen één probleem," zegt Jake pijnzend. "Hoe haal ik haar ouders over?"
"Gewoon. Ga er heen. Stel je voor, wees beleefd," antwoord ik nuchter.
"Dat gaat dus niet lukken. Dan zou ik in pak ofzo moeten komen!"
"Goed idee en hoe laat is dat circus?"
"Acht uur, en zaterdag,"
"Dat is overmorgen al! Ga je haar dan gelijk vragen?"
"Ik denk het wel, of is dat te vroeg?"
"Nee, geen idee. Ik denk dat ze dat wel leuk vind... Weet je al hoe je het gaat vragen? Met een roos tussen je tanden ben op je knieën?"
"Dacht het dus niet! Zo romantisch hem ik nou ook weer niet!" Jake schiet in de lach. Zogenaamd beledigd kijk ik weg.
"Jij gaat me nú helpen met oefenen!" zegt Jake zenuwachtig. "Met de date en het vragen enzo!"
"Euh.. Oké, doen we!" zeg ik vrolijk en ik sta op. "Ik ben Selena! Oké,waar zijn we nu?"
"Op het strand!" zegt Jake opeens. "Want daar begon het! Daar stuurde ze die brief,"
"Dat, is echt een goed idee!" zeg ik hyper. "Dit gaat ze zó leuk vinden!"
Jake glimlacht blij. "Oké., Lets go oefenen."

{Selena}

"Mama, papa?" zeg ik. "Ik ga even weg, naar Catherine," mijn ouders vinden Catherine ge-wel-dig. Ze is netjes en.. Ze is Engels. En mijn ouders vinden Engelsen echt fantastisch, omdat zij ook een Engelse achtergrond hebben.
"Oké, lieverd, veel plezier!" mijn moeder glimlacht naar me en ik loop snel de serre uit.

Buiten is het lekker weer, dus ik besluit om te gaan fietsen. "Paul? Zou je mijn fiets willen pakken?"
Een man met een wit T-shirt, een zwarte skinny en een oortje in knikt en loopt weg. Ik wip even op en neer op mijn voeten en kijk naar de strakblauwe lucht. Het is prachtig weer. Zacht zonnetje, klein briesje die af en toe even door en haren blaast.. Kortom, geweldig lente weer. Ik hou van lente. Al die kleine diertjes die geboren worden, de tulpen en narcissen die opkomen, de kou die verdwijnt.. "Hier mevrouw. Veel plezier!" de man kijkt me nors aan.
Ik glimlach naar hem en stap snel op mijn fiets.
Als ik halverwege ben komt er opeens een zwart busje achter me rijden. Voorzichtig kijk ik achterom. Er zitten twee mannen voorin. Ik begin wat harder te fietsen. Nog tien minuten en je bent er, Seleen. Ze doen je echt niets.. Ondanks de pogingen om mezelf te kalmeren begint mijn hart sneller te kloppen. Straks sleuren ze mij in dat busje en eisen ze losgeld aan mijn ouders en geven ze me geen eten en verkrachten ze me en ga ik dood en-en-en.. Sneller fietsen. Als ik achterom kijk zie ik dat het busje afslaat. Ik ben zo'n sukkel! Ik dacht echt dat ze me gingen ontvoeren! Ik schiet even in de lach. Alsof ze dat zouden doen. Doordat ik sneller dan normaal ben gaan fietsen sta ik vijf minuten eerder dan geplant voor Catherines huis. Ze weet niet dat ik kom, maar we zijn wel vaker random bij elkaar langsgekomen, dus ik denk niet dat ze het erg vindt. Ik zet mijn fiets op slot en loop via een paadje naar de groene voordeur. Op mijn tenen staand druk ik op de bel. Een zachte ring schalt door het huis. Ik zet een stapje naar achter en wacht op iemand die de deur open doet. Na een paar seconden hoor ik voetstappen in de gang en de deur zwiept open. "Hey Selena! Kom gauw binnen meid!" Ik glimlach."Dankjewel, Marieke." (a/n op de een of andere manier komt er een witregel tussen mijn spaties. Stomme wattpad site! Ik laat die witregels maar gewoon zitten, en ik doe dus gewoon spaties. Sorry voor als je dit vervelend vind xx)

"Catherine is boven." zegt Marieke. "geef je jas maar, dan hang ik die gelijk op." ik geef Marieke mijn jas en glimlach dankbaar naar haar. "Dankuwel!' zeg ik. Marieke knipoogt vrolijk naar me en ik loop naar boven. Als ik later zelf een huis uit mag kiezen, neem ik ook zo'n huis. Van buiten oud, van binnen modern, maar toch een sprankeltje oudheid. Als ik boven ben en bij Catherines deur sta, kijk ik verbaasd op. Het lijkt wel of ik twee stemmen hoor! Ik luister even, het is namelijk onbeleefd als je de kamer binnenloopt als mensen in gesprek zijn. 'Ik wil je eigenlijk al heel lang iets vragen.." hoor ik een bekende stem. Wat doet Jake hier? Ik luister naar het gesprek. "Al vanaf het begin vind ik je ontzettend leuk. Toen ik je voor het eerst zag en sprak, was ik meteen verliefd op je. Ik zou je graag mijn meisje willen noemen, mag dat?" Mijn hart stopt met kloppen en mijn adem stokt in mijn keel. Ik struikel naar achteren. Het is net alsof ik van de wereld word weggetrokken. Jake is hier, bij Catherine. Hij is verliefd op haar. Ze gebruikten me alleen maar om dichter bij elkaar te zijn. Daarom hing Catherine ook zo plotseling op! Het word me opeens allemaal duidelijk... Opeens gaat de deur open. Met tranen in mijn ogen kijk ik naar de lachende gezichten van Jake en Catherine, die niet doorhebben dat ik hier sta en alles heb gehoord. "Selena?" hoor ik opeens Jakes heldere stem verbaasd vragen. Bij het horen van zijn stem voelt het alsof er een mes door mijn hart wordt gestoken. Met tranen in mijn ogen kijk ik hem aan. "Ik.. Ik.." stotter ik. Dan ren ik snel naar beneden, mijn tranen negerend. "Selena wacht!" hoor ik Jakes en Catherins stemmen roepen, maar ik negeer ze. Zonder mijn jas te pakken ruk ik de deur open en ren ik richting mijn fiets. Met trillende handen pak ik mijn fietssleutel en probeer hem in het slot te krijgen. Jake komt hijgend de hoek om. "Selena wacht! Het is niet wat je denkt!" gelukt! Mijn fiets is van het slot en ik spring snel op mijn zadel en fiets zo hard als ik kan weg. Weg van de jongen die me zo gelukkig maakt, maar me tegelijkertijd ook pijn doet.

-

Foto van Selena (Nina Dobrev) aan de zijkant ^_^