Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
+++Y-A-P--B-O-Z-M-A +++
#The 1975 - Somebody Else Flora Cash- Feeling so down Tamino- İndigo Night Apocalypse- cigarettes after sex#
Kendimi en çaresiz hissettiğim bir anda, o karanlık sokaktaydım. O adamların üzerime yürüdüğünü, beni sözleriyle taciz ettiğini bir an olsun unutmadım. Ve o gün Asır'ın birden çıkagelip beni kurtarışını, onda hata payı sıfırken bile benden beni bıraktığı için özür dileyişini... Bunları unutmadım.
Ona git diyen, o an gururunu kırıp aşağılayan benken üstelik.
Kendimi çok çaresiz hissettiğim diğer anlardan biri de babamın neredeyse öldürülüyor olacağı günün sonrasında, herkesin önünde, Cihangir Köksal'ın o parayı benden habersiz bana vermesinden ve kullanmak zorunda kalmam dışında, bedenimi satmış damgası yediğim o gündü.
O gün Asır'ın buna ne tepki vereceğini düşünürken burkulan kalbim, hatayı babasına atması ve beni haklı bulmasıyla bir çiçek gibi baş verdi.
Belki o hayatıma girdikten sonra bazı felaketleri beraberinde getirmişti, belki o hiç hayatıma girmese bunların hiçbiri yaşanmayacaktı ama kader denen o defterde bir gün bunların gerçekleşeceği yazıyorsa o benim kurtarıcım olmuştu.
Pek çok kez.
Bazı anları unutmuştum belki. Bazı anıları daha unutacaktım belki ama anılar unutulur, insanlar kalırdı kafandaki mahzende. Bir gün onun hayatından silinip gitsem de, benim hayatımdan silinip gitse de şunu biliyordum. Öldüğüm anda bile onu unutmayacaktım.
Şimdi önüme bir tepside sunar gibi sunduğu teklifi gözden geçirdiğimde aklımdan geçen birilerinin canını acıtmak için bunu kabul etmek yerine, Asır'ın beni düşünerek bunu teklif etmesi ve kabul edeceğim an yaşayacağı mutluluğu tahmin edebilmemdi.
Onun bana dönük gri gözlerine baktığım o saniyelerde sessizliğin içinde dalış yapıyor olduğumuzu fark ettim zira ona takılı kalmıştım. Arabayı durdurmuştu bir yerde, ilk adresimizin kim olduğunu bilmiyordum.
"Nasıl kabul ettin bu fikri hala inanamıyorum." dedi Asır. Sigarasını dudaklarına götürüp uzun bir nefes çekerken derin bir nefes verdim.
"İnan ben de inanamıyorum." dedim. "Sende şeytan tüyü var galiba. Hemen kandım.."
Dumanını üfledikten sonra başını sallayıp güldü. "Belki de."
"Şimdi nereye geldik peki?" diye sordum gittikçe açılan bir hevesle. "Burası kimin evi?"
"İlk durağımız, Gözde'nin en yakın arkadaşı Nilay Alpçe'nin evi." dedi. "O gün sana söylediklerini unutmadım."
"Benim yerime ve benden daha çok kinleniyorsun." dedim. "Bu çok tuhaf."
