Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-/-/-/-/-/-/-/
Cesur bana o çocuktan uzak dur dediğinde olduğum yerde aslında gerçekten ondan uzak durmam gerektiğini düşündüm.
Ondan uzak durmalıydım çünkü..
Çünkü benim bir geleceğim yoktu.
Yarına çıkacağı belirsiz bir insandım. Benim için sadece şu an vardı. Benim için sadece nefes alabildiğim saniyeler vardı. Ötesi yoktu. Benim ötem yoktu ve ona bunu vaat edemezdim.
Asır'ı hala tam anlamıyla tanıyamasam da bana karşı hissettiğini söylediği duygular için bile olsa ona bunu yapmamalıydım. Bir gün öleceksem ardımda kimsenin ağlamasını istemiyordum.
Arkamdan ağlayacak bir annem yoktu.
Arkamdan ağlayacak bir babam vardı ama o da ağlamazdı.
Belki sevinirdi bile.
Asır'a bu haksızlığı yapamazdım. Bir gün ölüp gidecek birine bağlanmamalıydı.
Belki bu aptallıktı ama ben zaten aptal olduğumu biliyordum. Doktorun, "Ölümünü bekle. " dediği anı unutamıyordum. Yıllardır.
Gözlerimi insanlara çevirdim. Depresifliğe sığınan benim aksine en azından eğlenen insanlara. Yaşayan insanlara. Sedef de onların arasındaydı. Elinde bir kadeh içki ile olduğu yerde ritimle sallanırken karşısındaki çocukla gülerek muhabbet ediyordu.
Buraya fazlalık olduğumu düşündüm.
Üzerimdeki, bana ait olmayan kıyafetlere baktım. Kıyafetlerin pahalı olması önemli değildi, içinde kendimi yine de fazlalıkmış gibi hissediyordum.
"Bu elbiseyi geçenlerde Sedef giymemiş miydi?" hemen arkamdan gelen topuklu ayakkabı selseri ve gülüşme sesleri. Onların kim olduğunu biliyordum. Gözde ve yandaşları.. Bedenimi onlara doğru döndüğümde kollarımı göğsümde toplayıp onlara sorar gözlerle baktım.
"Yine belanızı mı arıyorsunuz?"
Kızlar dalga geçermiş gibi gülerken Gözde pahalı telefonunu bana doğru çevirdi. "Geçen hafta attığı posta pak. Sana kirli kirli mi vermiş yoksa ara ara onu da mı soyuyorsun?"
Sedef'in instagrama attığı fotoğrafa baktım. Sonra da başımı çevirip ona.
İnstagram kullanmadığım için bunu giydiğini bilmiyordum, geçen haftalarda bir partiye gittiğini de. Bu kıyafeti giymek istemediğimde beni binbir ısrarla giymeye zorladığını hatırlıyordum. Çok yakışacağını söylemişti ve ben de ısrarlarına dayanamayıp giymiştim.
