#Falling inside in the dark -SKILLET
Rebirthing -SKILLET #
+Yap-Bozma
✒️
Geçirdiği şey sanırım bir ataktı. Kusma seslerini işittikten sonra elimde olmadan kapısını tıklattım. "Asır?"
"Kolay kolay toparlanacağını sanmam." Dedi Berk ve ellerini saçlarına geçirerek ofladı.
"Hiçbir şey anlamıyorum ki..." Derin bir nefes aldım. İnandırıcı gelmiyordu şu anda hissettiğim endişe. Ellerimi iyice üşüten, tırnaklarımı morartan o endişeyi hissediyordum. Onun için.
Bu bir kanıttı onu sevdiğimin.
"Ya saç boyasını gördüğüm an benim için aldı herhalde dedim, ne bileyim böyle atak geçireceğini? Birine mi benzetti ki ne oldu off!"
"Şşşt, sakinleş önce." Elini omzuma atıp hafifçe pat patladı. "Birazdan kendine gelir, onu iyice sakinleştirirsin."
Başımı onaylarca salladım.
Onu ayakta tutabilmek için bacaklarımın titrememesi gerekiyordu değil mi? Onun yalnızlığında yalnız olan bendim. Bu yükü kaldırabilmem için güçlü olmam lazımdı.
Bunca şey yaşasam da, onun yaşadığı bunca şeye şahit olsam da bazen sadece sessizce beklemek gerekir.
Hayat ne kadar adaletsiz olduğunu bana pek çok kez kanıtlamıştı zaten.
Keşke bizi yüz yüze getirdiği acılara karşı biraz merhametli davransaydı. Kader denilen şey bir büyüme, savaşma alanıysa adil şartlarda olmayı istemek hakkımdı.
Ki bunu son nefesimi verene kadar yapacaktım.
Kapının kilidini açarken gözlerim endişeyi silip ona dikkatle baktı.
"Asır? İyi misin?"
Kapıyı yarı aralık bırakıp yüzüme değil, yere bakarak kısıkça konuştu.
"Duş alacağım." Dedi. "Bir sorun yok."
Kapıyı kapatmak üzere harekete geçtiğinde sertçe durdurdum. Bu durumun aynısı bende yaşansa o da bir sorun yok lafına kanmazdı, değil mi?
Bana gümüş grisi gözleriyle kayıtsızca bakarken kapatmasına engel olduğum kapıyı genişçe açıp banyoya girdim.
Kapıyı arkamdan kapattığımda da sessizdi. Kollarımı göğsümde topladım. "Az önce ne olduğunu bana anlatacak mısın?"
Yüzüme bakmıyordu.
Derin bir nefes verdi. "Kendimi iyi hissetmiyorum."
"Ben de." Dedim. "Özellikle seni atak geçirirken gördükten sonra..." Ona doğru bir adım attım ve çenesinden tutup yüzünü kaldırdım. Sonunda güzel gözleriyle göz göze gelmiştim.
"Neden yüzüme bakmamaya çalışıyorsun, Asır? Hoşlanmadın mı? Anımsamak istemediğin birine mi benziyorum?"
Dudakları aralanıp kapandı. Bir şeyler söylemek istiyor ama hep kelimeler dilinin tırpanından biçilecekken kendini tutuyordu. "Hayır. Bir tanrıça gibi görünüyorsun." Saçlarıma ilk kez dikkatle baktı ama o dikkatin içinde bile sanki kaçıp gitme arzusu vardı.
