#xcho - Ты и Я (tolka ti ya)
Plvtinum - Coffin
Sweat - PatrickReza
Nails- Call Me Karizma
emilia ali - ur perfect i hate it #
Santa Claus olamam belki ama size gecikmiş bir yılbaşı hediyesi getirdimmm. Pencerenizden ya da bacanızdan yeni hediyeler gelip gelmediğini kontrol ettikten sonra bölüme koşmayı unutmayınnn, keyifli okumalaar🎉
YAPBOZMA
☄️
Az.
A'dan Z'ye yirmi sekiz harf, bir dünya yapıyor. Az, iki harf. O alfabenin her harfi hem iyileştiren hem öldüren kelimeler doğuruyor. A'dan Z'ye, az. Az şey atlatmadık biz onunla.
A'dan Z'ye, çok küsüp barıştık.
A'dan Z'ye, bitirip başladık bir şeylere.
Adına acı, ağıt, ayrılık dediler a'dan, Z devam etti: zahmet, zehir, zulüm.
Birbirimize çok zulmettik severken, ya da severek.
Bir şeyleri böyle böyle öğretti tanrı, acı çektirerek.
Çok yol kat ettik onunla, pes etmeden. A'dan Z'ye, hiç az değildi. Dedim ya, yirmi dokuz harften doğuyor tüm kelimeler. Her şeye inat ağzımdan dört harf çıkıyor.
A, s, ı, r.
Asır.
Sırların tükendi.
Tüm yalanlarını soyunup çırılçıplak kaldığında artık daha ak-paksın. Daha masum ve daha zararsız. Her zaman olduğu gibi aslında, üstüne örtükleri yalanları bir palto gibi giyinirken kıştaydı. Sonra o paltoyu hiç çıkaramadı. Yalancılığı onu bir yalana döndürmeden önce, şimdiye dek, onda kaldı. Şimdi o paltoyu çıkardı.
Biz, tüm gerçeklerimizle birbirimize baktık.
Omuzları düşük, kimsesiz ve çaresiz iki genç. Renkleri soluk, elleri soğuk ve hayatsızdık. Bizi biz yapan kendimize sığınışımızdı belki de. İki insan birbirinin limanı olabilir miydi? İkimiz de o liman alabora ya da girdaplarla sarsılırken birbirimizi terk etmedik. Kaçıp gitmenin kurtuluş olduğunu düşündüğüm zamanlar oldu ama gidemedim.
Biz birbirimize ait kılan tanrı ayaklarımızdaki prangaları da birbirine bağlamıştı.
Bu düşünceleri hep uyuyamadığım geceler aklıma kazımıştı.
Ellerim içi su dolu bardağı kavrarken cam kenarına doğru ilerledim. Sobayı uzun zaman sonra bu kadar odun ve kömürle doldurmama rağmen içeride üşüyebiliyordum.
Gece soğuğu kıran tenlerimiz olsa da çetin bir soğuk vardı. Perdeyi araladığımda nedenini anladım ve bu yüzümde hızla bir tebessüm oluşturdu. "Kar yağıyor!"
Üzeri çıplaktı, karnına kadar örtülü olan battaniye tenini örtmeye yetmemişti. Uykusunu alamadığı belli olan mahmur gözleri üzerimdeydi. Belki de birkaç dakikadır ben etrafı toparlarken, babamı ve bizi düşünürken beni izlemişti.
Buna alışık olsam da afallıyordum her fark ettiğimde. Yanındaki boşluğa vurup beni çağırdığında gittim ve beni sarmaladı. "İzlemeye çıkalım mı?"
Burnunu boynuma yaslayıp derin bir nefes aldığında gözlerim kapandı. "Şimdi mi çıkalım?"
"Hıhım!" dedim heyecanla ama elleri bacaklarımda sinsice sürünen bir yılan gibi yol izlerken o heyecanın nedeni değişiyordu.
