Y-A-P--B-O-Z-M-A
The worst in me - Bad Omens
For My Crimes-Marissa Nadler
Perfectly Out of Place- Dreams We've Had
Keyifli Okumalar!
🌆
Araya giren haftasonunu devamlı olarak gittiğim o kafeye tekrar giderek geçirdim. Bir sorun olmadığı müddetçe her haftasonu orada geçirirdim. Zor, yoğun bir temposu yoktu. Sadece geceye doğru kalabalık arttıkça yorgunluk kendini göstermeye başlıyordu.
Çalışmaya ihtiyacım vardı.
Açlıktan ölmemek için, faturalarımı çıkartabilmek için çalışmam gerekiyordu. Mesai gerektiğinde ne kadar yorulsam da kalırdım. Bu gece mesai yoktu bu yüzden eve gelip duş almıştım.
Şu son zamanlarda olanlar...
Cesur'un elime tutuşturduğu flaş bellek sürekli aklımdaydı. Onu izlemeye bir türlü cesaret edememiştim. İçinde ne olduğunu görmekten korkmak yerine kafamda Asır'la ilgili oluşturduğum o düşüncelerin kötü etkilenmesinden korkuyordum biraz. Bunu fark etmek hislerimin boyutu konusunda beni daha da korkutuyordu.
Dolabı açıp içinden atıştırmalık bir şeyler çıkardım. Neyseki gün sonunda direkt paramı alabildiğim için gelirken alışveriş yapabiliyordum. Masanın üzerine dizdiklerimi oturup yavaşça yerken mesaj sesi geldi ve telefonumu elime aldım. Gönderen Asır'dı.
Asır: Seni özledim. (21:18)
Asır: Şimdi göremez miyim seni (21:18)
Asır: Biraz, sadece birkaç dakika? (21:18)
Mesajı yüzümü gülümsetse de oralı olmadım. Parmaklarım klavye üzerinde gezindi.
Yarın okulda görürsün. (21:18)
Asır: Çoktan kapında olduğumu söylesem? (21:19)
Kaşlarım çatıldı. Gerçekten kapının önünde miydi? Perdenin ufak bir kısmını aralayıp baktığımda arabasında olduğunu ve elinde tuttuğu telefonun ışığının yüzüne vurduğunu gördüm. Parmaklarım yeniden hareketlendi.
Geri git. (21:19)
Ona tekrar baktığımda gülümsedğini gördüm. Tek eli tuşların üzerinde usulca gezinirken gülümsüyordu.
Asır: Ellerim yandı ama (21:19)
Benimle ilgilenmeyecek misin? (21:20)
Perdenin ardından çıktım ve kapıya yöneldim. Sanki o an ona kapıyı açacağımı hissetmiş gibi o da arabasından çıkarak kapıya doğru gelmişti. Göz göze geldiğimizde gülümsedi. Elinde içi dolu bir kese kağıdı taşıyordu.
"Sana kestane aldım az ilerideki seyyardan." Yanıma geldi, bana yaklaşıp bir boştaki elini belime yaslayarak kendine çekti ve saçlarımın üzerine uzun bir öpücük kondurdu. "Hmmmmm. Nasıl da özlemişim..."
