Eveeet, biliyorum uzun bir ara oldu ve bir çoğunuz hikayeyi unuttunuz bile ve yine biliyorum diyeceksiniz ne çok sorun oluyor özel hayatında diye ama lanet okuduğum aşk hayatımda sorunlar bitmiyor ne yazık ki ve buda normal olarak yazmamı etkiliyor. Her neyse sonunda yeni bölüm geldi ve sık sık gelecek...
Multimedya da Haminne adlı okuyucumun yaptığı kapak var. Ellerine sağlık ve bu bölümü pc başına geçer geçmez değerli okuyucum Haminne'ye armağan ediyorum ^-^ ♡
İyi okumalaaar...
Telefonum elimdeydi fakat kimi ararsam arayayım buraya bir kaç saniyede gelemeyeceğini biliyordum. Ah, neden kurtadam yerine vampir bir tanıdığım yoktu ki...
Eğer odadan çıkarsam muhtemelen kapıyı zorlayan kişi teyzeme zarar verebilirdi ve ben sevdiğim insanların benim yüzümden zarar görmesinden bıkmıştım artık ama ne yazık ki korkuyordum ve ölmeyi bekleyemek istemiyordum. Aslında ölmekten korkmuyordum ama acı çekmek benim en büyük korkumdu. O dağ evinde yediğim yumrukları tekrar yaşamayı düşünmek bile beni titretiyordu.
Balkon kapısına atılan bir omuzla kapı neredeyse açılıyordu ve omuz atan kişinin gölgesini görebiliyordum. Oldukça heybetli bir vücudu vardı, kesinlikle bir kurtadamdı.
Daha fazla kapının açılmasını beklemeye dayanamadım ve odadan çıkıp, kapıyı üzerine kilitledim. Bu biraz zaman kazandırırdı.
Odamda çıkan gürültüyle kapının açıldığını anladım. Ne yapacağımı bilmediğim yetmezmiş gibi teyzemin odasının kapısı açıldığında odada kalıp ölmüş olmayı diledim. En azından teyzem zarar görmemiş olacaktı.
"Megan, hayatım? Sen daha uyumadın mı?"
"Uhm... Şey..." bir şey söyle....bir şey bul... "Yatıyorum! Lavaboya gitmiştim," dedim ve gülümsemeye çalıştım. Kafasını salladı ve "Bende su içecektim," deyip bir iki adım attıktan sonra durdu. "Neden odana girmiyorsun tatlım?" Tek kaşı kalkmıştı. "Gireceğim..." bir elimi enseme götürdüm. Gergin olduğumda bunu yapardım hep. Yutkundum ve "Şimdi gireceğim," dedim. "O halde girsene?" Derin bir nefes alıp başka çıkış yolum olmadığını düşünerek teyzeme her şeyi anlatmaya karar verdim. En fazla ne olurdu ki?
"Pekala, bu anlatacaklarım sana saçma gelebilir ve hatta inanmayabilirsin ama..." gözlerimi kapattım ve "İçeride bir kurtadam var," dedim nefesimi tutup. Bir süre tepki gelmeyince korkarak gözlerimi açtım. Teyzem, bana bir deliymişim gibi bakıyordu.
"Pekala, içeride birinimi saklıyorsun sen? O çocuğu değil mi. Tyler denen serseri."
"Tyler bir serseri değil!" Teyzem kapının kilidini açıp odaya dalarken onu durdurmak için çabaladım ama... odaya girdi.
"Buradaydı..." diye kekeledim. Şaşkındım ama odam boştu. "Megan?" Teyzem açıklama beklermiş gibi bana bakıyordu.
"Yemin ederim içeriye girdi. Kapımı zorladı bir kaç dakika ve ben odadan çıktım. Ben kurtadamların lideri oldum ve beni kabul edemiyorlar. Sevmiyorlar. Cadılar ve kurtadamlar arasında yakında bir savaş çıkacak ve ne yazık ki şu sıralar iki tarafta beni öldürmeye çalışıyor."
Teyzemin bana bakışları değiştiğinde susmak zorunda kaldım. Pekala, bunları yaşamayanlar için bu anlattıklarım inandırıcı gelmeyebilirdi ama hadi ama! Niye böyle bir hikayeyi uydurayım ki ona.
"Megan, yarın derhal psikolog Darren'a gidiyorsun ve bu anlattıklarından sonra seninle aynı evde yaşayabileceğimi düşünmüyorum. Üzgünüm ama bu geceyi bile seninle aynı evde geçirmek istemiyorum."
Teyzem, odayı terk ettiğinde beni deli olmakla suçladığı için ona kızgın ve kırgındım. Ah, birde nereye gideceğimi bilmiyordum. Dışarıda mı kalmıştım yani?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Teen Wolf
FanfictionSıradan bir kız olan Megan McFalls'un hayatı bir anda değişir ve Kurtadamlar ile cadılar hayatında büyük ölçüde yer kaplamaya başlar. Artık hiç bir şey eskisi gibi değildir. Gerçek aşk belkide en tehlikelidir. Bir kurtadama güvenilir mi? Peki ya bir...
