Unbroken

4.8K 142 3
                                    

İşte yeni bölüm, iyi okumalar. Sizi seviyorum :*

----------------------------------------------------------------------------------------

+ Megan!! Sonunda kendine keldin, canım benim!!

Nerede olduğuma bakınıyordum. Kokudan anlaşılırsa, hastanedeyim. İyide nasıl gelmişdim ben buraya?

- Alison. Ben buraya nasıl geldim...

Alli ağlamaklıydı.

+ 3 gündür uyuyorsun...

Burnunu çekti.

+ Her tarafın cam kırıkları içindeydi. Şu an yüzün biraz daha düzeldi. Kör olma ihtimalin vardı!

Hıçkırıklara boğulduğunda bana sarıldı.

+ Tanrım öylesine korktum ki!!! Söylesene sana kim yaptı bunları?

- Bilmiyorum... Alli beni buraya kim getirdi?

+ Ben.

Dedi, içeri giren... Tyler.

- Sen mi?!

+ Alison, biraz onunla yalnız konuşabilirmiyiz?

+ Ah tabii, zaten Megan'ın annesine uyandığını haber vermeliyim.

Dedi ve odadan çıktı.

- Annem mi? Onlar geldiler mi?!

Tyler yanımdaki koltuğa oturdu.

+ 4 gündür kayıptın ve 3 gündür gözlerini açmadın. Sence ailenin haberi olmamalı mı?

- Beni nasıl buldun?

+ Seni dağda saklıyormuş. Asla aklıma gelmeyecek bir yerde. Dolunayda, dağın eteklerinde buldum seni. Sanırım evden kaçmaya çalışırken, dengeni kaybetmişsin ve...

- Camdan atladım, ondan kaçmak için.

Göz yaşlarım yanağımdan süzülüyordu.

+ İşte, tüm bunları seni korumak için yaptığımı şimdi anlamışsındır. Ama artık, seni korumak için-

- Artık falan yok Tyler! Sen beni yüzüstü bırakmasaydın tüm bunlar olmazdı!! Sen beni hayatımda ağlamadığım kadar çok ağlattın.

+ Hala bana aşıksın ama.

- Ailem zarar görebilir senin yüzünden. Hem... Hem ben senin oyuncağınmıyım?! Gel deyince geliyorum, git deyince gidiyorum. İstediğin zaman kalbimi kırıyorsun.

O kadar hızlı konuşmuştum ki.

- Ben. Senin. Oyuncağın. Değilim. Bunu kafana sok. Ve artık git lütfen.

Annem içeri girdiğinde, Tyler odadan çıkıyordu. Odadan... Hayatımdan... Hayallerimden... Artık o olmayacaktı. Artık onun gülüşü, öpüşü, sıcaklığı olmayacaktı.

Belki mutlu olabilirdim. Eski sade hayatıma geri dönebilirdim. O Mirandayla eski popüler yaşamına dönerdi. Bende... Bir hiç olmaya.

O beni hiç olmadığım kadar iyi hissettirmişti ama hiç kimsenin üzemediği kadarda çok üzmüştü.

Ağlayamamaktan nefret ediyordum ama güçlü gözükmek zorundaydım. Herkese, herşeye.

Hiç kırılmamış gibi hayatıma, hiç kırılmamış gibi herşeye devam edecektim...

Teen WolfHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin