Teen Wolf

Love Game

O değilde kapak yapabilen varsa bana özel mesaj atarsa çok çok çok iyi olur. Bu arada multimedya; Adam. İyi okumalar ♥

*         *

     *

Finn, grubun beyni gibi bir şeydi. Adam fikri ortaya koymuş, Finn ise bu fikirden mükkemmel bir plan ortaya atmıştı.

Onlar bir arada bunu tartışırken ben koltukta düşünmekle meşguldüm. Annem ve babamın şu an nerede olduğunu. Tyler'ın bana yardım edip, etmeyeceğini -ki yardımına ihtiyacım yoktu ama en azından benden nefret etmeyerek yardım ederdi. Demek istediğim Anna ile bir dakika yalnız kalsam beni öldürebilirdi bile. Cara, bana iyi davranıyordu fakat onunda bana yardım etmeye pek istekli olduğu söylenemezdi. Kimi kandırıyorum ki? Onlar bu olayda Kazran olmasa beni akşam yemekleri yapardı.

Adam... Adam ise Adam'dı işte. Her zaman ki Adam. İfadesiz yüzü ile hiç bir şeye tepki vermiyor, onlarla konuşurken arada bana bakıyordu. Ama göz göze geldiğimizde hemen gözlerini kaçırıyordu. Sonunda yanıma geldiler. "Yürüyebilecek durumda mısın?" diyen Finn'e kafamı evet anlamında salladım. "Pekala. Kazran'ın adamına ulaşmak için onun bulunduğu ortama gideceğiz ve planı devreye sokacağız." konuşmasından pek fazla bir şey anlamadığım Finn, susunca Adam konuşmaya başladı. "Rimex, bu gece kurtadamların takıldığı bir barda olacakmış. Ve bizde..." kafasını yere eğdi. "Sevgili gibi davranacağız ve sana kurtadam olduğumu söyleyeceğim." Adam, sustuğunda devamını Anna getirdi. "Bunu duyan Rimex'te, Kazran'a yetiştirecek tabi."

Anlatılanları beynime yerleştirip, sindirdikten sonra konuşmam gerektiğini fark ettim. "Ne zaman gideceğiz peki?" olabildiğince çabuk gitmek istiyordum. "Bir saat sonra çıkıyoruz." diye cevapladı Finn, sorumu. "Adam'a kulaklık yerleştireceğiz ve ne yapması gerektiğini söyleyeceğiz. Ufacık bir açık verirseniz, Rimex her şeyi anlar. Kazran'ın en güvendiği adamlarından biridir Rimex. Çok zekidir." Cara'yı başımla onayladım.

Hala kafamda soru işaretleri vardı ama alacağım tepkiden korktuğum için sormaya pek cesaret edemiyordum açıkcası. Hey, kurtadamlar'la dolu bir evdeydim, tamam mı?

"Öyleyse, hadi Kazran'ı bulalım!" Adam'ın sözü ile herkes yerinden kalktı ve yukarı, hazırlanmaya çıktı. Tekrar Adam ile yalnız kalmıştım ve ikimizinde yaptığı tek şey yerde ki parke ile aşk yaşamaktı. Gözlerimi parkeden ayırıp Adam'a baktım. "Teşekkür ederim..." diye mırıldandığımda bana baktı. "Ne için?" gözlerimi devirmek istesemde ona fazlaca teşekkür borçlu olduğumu hissedip gülümsedim. "Ailemi bulmama yardım ediyorsun. Bunun benim için önemi çok."

"Megan! Sana bir kaç giyecek bir şey ayarladım. Yukarı çıkabilir misin?" Cara'nın sesi ile merdivenlere döndüm. "Deneyebilirim sanırım. Dur bir dakika, neden giyecek bir şey ayarladın ki?" Cara, tek kaşını kaldırıp beni inceledi. "Adam Gallengar'ın kız arkadaşı bu kadar sıradan olamaz çünkü." bir Adam'a bir Cara'ya baktım. Adam, keyifle arkasına yaslanıp, bir bacağını diğerinin üzerine koydu. Bu sefer göz devirmekten çekinmedim işte.

*           *             *              *            *             *             *              *

    *            *             *            *             *              *             *            *

Liseli tarzı mini siyah etek ve dizime kadar gelen siyah ve beyaz çizligili çorap giymiştim. Üzerime de büyük çabalarım sonucu siyah atlet ve gömlek giymeme izin vermişlerdi. Onlara kalsa sırt ve göğüs dekolteli mini bir elbise ve 20 santim topuklu ayakkabı giyecektim. Neyse ki ben kazanmıştım. Bana kalsa üzerimdekilerle gider bu eteği bile giymezdim. Saçımı kuyruk yapmak istesemde onlar sayesinde salık bıraktım. Parlatıcı, eyeliner ve rimel sürdükten sonra Cara inmeme yardım etti. Aşağı indiğimde Adam inanamayarak bana bakıyordu. "Ağzını kapat, Adam." Anna'nın sözü üzerine Adam ağzını kapatıp bana doğru yürüdü. "Bundan sonrası bende. Peşimden arabaya atlayın."