Teen Wolf

Runaway

- Tyler. Ben Megan. Lütfen kendine gel.

Homurtular... Homurtular... Ve korkunç gözler.

Ağlamaya başlamıştım. Çok korkuyordum. Nasıl korkmayabilirdim ki ? Savunmasız, buraya bağlıydım.

- Tyler, herneye dönüşüyorsan şunu kes !

Hıçkırıklara boğulmuştum artık.

+ M... Megan

O kadar kısıktandı ki ses hayal sandım ama gerçekti. Ona doğru iki adım attığımda ise; Lanet olası kelepçe engel oldu.

- Tyler...

Yutkundum. Kalbim çok hızlı çarpıyordu.

+ Megan... Bir kaç dakika sonra kendimi hatırlayamayabilirim.

Derin nefesler alıp, veriyordu.

+ Kelepçeni kopardıktan sonra; var gücünle kaç !

- T-tamam.

Yanıma yaklaştı. Gözleri dışında normaldi.

Yüzümü ellerinin arasına alıp; Alnımı öptü. Nefesi yüzüme çarpıyordu.

+ Seni seviyorum... Bunu ne zaman anlayacaksın bilmiyorum ama...

Kaldırabildiğim tek elimi onun saçları arasına atıp, dudağına bir öpücük kondurdum. Dudağımı geri çekmeye kalktığımda; dişleri ile dudağımı geri çekip, masum öpücüğü; ateşli yaptı.

Kelepçeyi tek hamlede ikiye ayırdıktan sonra yapmam gerekeni biliyordum. Arkama bakmadan koşacaktım.

Tam gitmeye hazırlanırken; kolumu tutup çekti.

+ İçeride başka kurtlarda var.

- Ne ?! Peki şimdi ne olacak ?

+ Onlar benden çok daha öldürme arzusu ile dolu. Arkama geç ve ben onları oyalarken kapıdan var gücünle koş.

Konuşmak için ağzımı açtığımda; eliyle susturdu.

+ Nereye gideceğini bana söyleme. Bilmem iyi olmaz.

Dedi. Onunla şu an başka bi ortamda olmayı öylesine isterdim ki. O çok... Yakışıklıydı. Esmer teni fazlası ile çekici.

Kapıyı açtığında; içeride kimse yoktu. Belimden tutup, çıkışa yürürken arkadan gelen acıyla yere düştüm.

Bacağım çizik almıştı. Başka bir kurtadam arkadan saldırmıştı. Ve bacağım kanıyordu.

Tyler dönüşmüştü ve şu anda o kurtadama ölüm pençeleri atıyordu. Onun dediklerini aklıma getirip kaçmak için yerden var gücümle kalkıp, kapıyı açtım.

Ahhh açmaz olsaydım ! İki tane büyük, cidden büyük kurt karşımdaydı. Ani refleks'le kapıyı kapatmaya çalıştım ama geç olmuştu kapıyı kırmışlardı.

Kapı kırılınca yere düştüm, bir kurt üzerimdeydi. O koca dişleri beni korkutuyordu. Ve çığlıklarıma engel olamıyordum.

Ağzını ısırmak için açıp, eğildiğinde; Tyler yetişip onu üstümden almıştı. Ohh!!

Bir tanesi yerde kanlar içinde yatıyordu. Diğer ikiside Tyler'ın üstündeydi. Tamam birşey yapamazdım ama onu orda bırakıp gidemezdimde.

Orada donakaldım. Aklım sanki durmuştu. Düşünsene aptal beyin !!

Tyler bir an ikisinin elinden kurtulup, bana "kaç!" diye bağırdı. Tamam... Onu dinliyorum.

Tyler büyük bir darbe almıştı, inlemeleri ben ormanda koşarken bile duyuluyordu.

Nefes nefese ormandan çıktığımda, yere yığılma fikri çok güzel geliyordu. Ama dayanmalıydım. Eve gidemezdim. Nereye gidecektim ?

Alison... Alison'ın evi buraya yakındı. Arkamdan gelen homurtu sesleri çoğalmıştı. Ondan kurtulabilirmiydim bilmiyorum. Ama arkama bakmadan koşmak... Bu fikir iyiydi.

Koşmalısın Megan !