outside // chanmin

outside: 12

uzun zamandan sonra ilk defa günaydın bölümü

geçiş gibi olduğu için 60+ yorum olduğu gibi bölümü salarım oy vermeyi unutmayınn

Fırtına dinmiş, alınan önlemler sona ermiş, kızlar evden gitmişti.

Seungmin birkaç gece önceki gayet net duyduğu konuşmanın ardından içi sıkıldığı için hazırlanmış, yürüyüş yapacağını söyleyerek evden çıkmıştı.

Elleri şortunun cebindeyken şarkı mırıldanarak geziyordu.

İç çekip, başını kaldırdı. "Daha 11 ay var, koskoca 11 ay. Nasıl sensiz geçecek ağabey? Baksana, şimdiden benim yüzümden sorun yaşanıyor bile." dedi kendi kendine.

Chan onu koruduğu için mutlu olsa da, üç gündür Jeongin büyüğüyle konuşmadığı için üzülüyordu.

Jeongin, o lafların üzerine sanki senin vereceğin yemeğe ihtiyacım yok, dermişçesine bugün sabah erkenden çıkıp avlanmaya gitmişti.

Chan ve Minho evin çatlak camıyla ilgilenme kararı alıp yeni bir cam bulmaya giderken, Jisung ve Felix de dolaşmaya çıkmıştı. Evde bir tek Changbin kalmıştı.

Seungmin etrafı beynine kazıya kazıya yürürken, kaybolmamak için bunu yapması gerekiyordu, bir anda bastıran yağmurla iç çekip en yakın yıkıntıya sığındı.

"Ne zaman şans benimle olacak?" dedi iç çekerek. Yere çökmüş, dizlerine kollarını sarmıştı. Etrafa bakınırken arkadaşlarından birini görmek için nelerini vermezdi şu an.

Bir anda hissettiği çaresizlikle gözleri dolarken etrafa bakınmaya devam etti, yağmur dinecek gibi görünmüyordu.

"Ya hasta ol ya da yağmur bitene kadar bekle, ikisi de berbat ki!" diye bağırdı boşluğa doğru. Elleriyle yüzünü kapatmış, beklemeye başlamıştı.

Sadece birkaç dakika geçmşti ki duyduğu araba sesiyle başını kaldırdı.

Burada araba olması hala garipti onun için ama bir çok insan içeriden geldiği için üretilemez değildi sonuçta.

"Hey, yalnız mısın?" dedi kenarları açık ama üstü örtülmüş aracın içindeki bir genç. "Seni evine bırakalım."

Seungmin umutla aracın içindekilere baktı. "Çok uzakta değil, birkaç yüz metre sadece." dedi eliyle evin yolunu işaret ederken.

"Gerçekten beni bırakır mısınız?"

"Elbette, atla." Seungmin gülümeyerek ona uzatılan şemdiyenin altından arabaya yğrüyüp arkaya binmiş ve evi işaret etmişti. "Buradan dümdüz."

Sürücü koltuğundaki genç arabayı çalıştırdı.