Storm Academy: Tale of Falsities

Chapter Twenty-Two

Chapter 22: Missing

"Akin na 'yan Calla!" pabulong na sigaw ko. Kinukuha ko ang cylinder na binigay ni Harry sa akin na itinataas ni Calla.

Nasa labas kami ngayon at nakaupo sa isang bench. I mean, Calla's actually standing up on the bench trying to look at Harry's gift.

"Feeling ko letter nasa loob tapos nahihiya siyang ibigay sayo kaya nilagay niya dito." sabi niya at sa wakas ay umupo na siya at binalik sa akin ang cylinder.

"Ano kaya yung code, 'no?" I can't help but wonder. Ipinasok ko ulit ang bagay sa loob ng bag ko at tinignan ang academy.

I've been here for two months but that two months was one hell of a ride. I wasn't who I was before I entered here.

It's a cathartic and blissful ride.

"Hula ko pangalan mo. Dali i-try mo!" Calla got the cylinder and tried to put my name in it. Tinry ko na 'yan kanina at hindi 'yon ang sagot.

Nagulat ako nang biglang may bumagsak galing sa taas. I looked up and saw Jerome up on the branches. Bakit naging unggoy na naman 'to.

Nginuso niya ang hinulog niya kaya pinulot ko 'to. Isa siyang papel na nakalukot kaya binuksan ko 'to.

Pumunta ka sa office mamayang 3pm. Kakausapin ka ni papa.

Napatingin ulit ako sa taas pero nakapikit na si Jerome. I looked at my watch and saw that it's already 2:57. Wala talaga akong maaasahan na matino kay Jerome.

"Patience, Simone. Patience." Pagpapakalma ko sa sarili ko.

Inayos ko ang mga notebook na nakalabas at ipinasok sa totebag ko.

"Pupunta muna ako sa office." I got my cylinder from Calla's hands. "Kakausapin daw ako ni Mr. Smith." Tumango si Calla kaya sinuot ko na ang bag at kinawayan siya.

Patakbo akong pumunta sa office ni Mr. Smith. I'm three minutes late.

I composed myself before knocking on the door. Tungkol sa ability ko kaya ang pag-uusapan namin?

"Come in." I faintly heard. Dahan dahan kong binuksan ang pinto at sinarado.

Ang tanging naririnig ko lang ay ang puso ko na sobrang lakas ng kabog dahil sa pagtakbo ko papunta dito at ang takot sa kung ano ang pag-uusapan namin.

"Come take a seat, Simone." I smiled and sat on one of the chairs in front of him.

Tinanggal niya ang glasses niya at tinignan ako. I don't know why, but his eyes definitely sparkled as if remembering something from me. Iniwas ko ang tingin ko at tinignan nalang ang kamay ko.

"I see you cut your hair. And you recently got your ability?" Napatingin ako kay Mr. Smith at tumango. My hair is in a half ponytail today. Medyo naiinis ako sa bangs ko dahil lagi na silang nasa mukha ko.

"I can see that you really have every ability." He pointed at my necklace.

Napatingin din ako do'n at nagulat na isa itong rainbow na kumpleto ang kulay. I haven't realized it until now. Pinilit kong itago ang necklace sa loob ng damit ko.

Umubo si Mr. Smith. "I'll try to schedule you to do different training sessions for you to handle your abilities nicely." Tumango tango ako.

I actually had an experience again this morning. I woke up from a bad dream and realized that I broke my light bulb. I'm guessing it has something to do with psychokinesis.

"Uhm, regarding your missing activities, I told your professors to give you time to accomplish it. Kaya mo naman humabol 'di ba?" I nodded obediently.