Chapter 32: Survival
I woke up feeling sore all over my body. Of course, kahit ang ability ay hindi mapapagaling ang sakit sa katawan. Nasobrahan siguro ako sa paggalaw kahapon. I rolled to the other side of the bed to check the time. Nanlaki ang mata ko ng makitang 9 am na. I overslept!
Dali-dali akong tumayo na agad namang nayanig ang ulo ko. I had no choice but to lie down once again. I sighed and gently massaged my aching head. Nasobrahan ata ako sa mabilisang pagtayo.
The blood in my body had a hard time adjusting. Dahil sa nakahiga ako kanina, pantay ang puso at ang utak ko, ngunit dahil sa mabilisan kong pagtayo, kung saan nasa taas na ang utak at nasa baba ang puso, hindi agad naka-ayos ang blood flow ko sa biglaang pagpalit.
After a few minutes of lying down, dahan-dahan na akong tumayo at uminat. Dumiretso ako sa banyo at naghilamos ng mukha. Ng tuyuin ko ang mukha gamit ang bimpo, may nakita akong sugat sa gilid ng leeg ko. I parted my hair to one side and took a good look at it.
It already healed a little pero halata pa rin ang malaking cut. Hinawakan ko na ito at unti-unti siyang nawala. I sighed and grabbed my toothbrush. Pagkatapos ay lumabas na rin ako at nakitang nanonood sila sa sala na may cup noodles na hawak.
"Good morning." I said and made myself cup noodles too. Pinatong ko ang tinidor sa taas para hindi lumabas ang init. Dinala ko 'yon at umupo rin sa isang sofa. Tinignan ko ang pinapanood nila at nakita kong nahulog ang babae sa isang building... and then the boy made... water? Tapos na save niya. So I guess it's fantasy.
After five minutes, I put the seasonings in it. Naki-nood na rin ako habang kinakain ang cup noodles.
"Sabay-sabay daw tayong mag-lunch so we can talk about our tactic." Tumango ako at hinipan ang noodles bago kainin.
Pagkatapos ko maubos ang cup noodles ay dumiretso na ako pabalik sa kwarto para maligo. I wore a pastel floral maxi dress since isa na lang ang leggings ko at para bukas na 'yon. It goes below my knees and I let my hair dry. Ng maayos na ay lumabas ako at nagsuot ng sandals.
"May lakad ka?" I looked at them and laughed.
"Wala na akong leggings." Umayos na ako ng tayo at nginitian sila.
"Maganda ka rin naman kapag naka-leggings, but you're much prettier when you wear dresses like that."
Inakbayan ako ni Ate Angel at lumabas na kaming dalawa, leaving the two inside. Dumiretso na kami sa cafeteria at nakitang naka-upo sila sa isang normal na upuan. Ate Serena, Harry, Zarriette, Brian, and Ate Hell are already there. Pumunta kami doon at umupo sa tabi ni Brian at Zarriette.
"Taray ng damit natin ah. Approve ba?" Pinamulahan ako ng pisngi dahil sa pag komento ni Brian. Um-oo naman silang lahat, kahit si Zarriette na maganda rin ang mga suot ay um-oo.
"I look manang when I wear maxi dresses, but... it suits you well." Tinignan ko siya at ngumiti. She's wearing a black skirt and a red off-shoulder blouse.
"Thanks. You look great yourself." Nginitian niya rin ako, this time I knew it's genuine. I guess her prejudice against me was replaced? I hope so. Dumating na rin si Jerome at sina ate. Sunod namang dumating si Calla at Ate Aqua.
Sila Brian at Harry ang pumila at bumili, using Ate Veronica's card. Lahat kami ay nilabas ang mga sarili naming card at pumili doon si Brian kung kanino ang gagamitin. Jerome didn't bring his card since he knew about Brian's tactics. Sa huli ay napili ang kay Ate Veronica at wala na siyang nagawa kung 'di ang ibigay ang card niya.
I looked around and saw that almost everyone was busy too. Walang naka-upo sa middle seat at lahat ay sama-sama ang mga grupo. I smiled and looked down. For the first time since a while, nobody's looking at me.
BINABASA MO ANG
Storm Academy: Tale of Falsities
Viễn tưởngThis story is not about finding love in the pursuit of an unprecedented life, but about finding her true self in a tale of falsities. ••• Storm Academy. The start of the downturn of Simone Louise Red's life. An academy that caters peculiar students...