Storm Academy: Tale of Falsities

Chapter Twenty-Six

A/N: HIIIIIII I WUV YOUUUUU <3

Chapter 26: Persuading the Master

Pinasok ko na ang huling damit na dala ko sa kabinet. Pasukan na ulit sa Monday, hays.

Tinanggal ko ang ponytail at humiga sa kama. Yes, my hair is long enough to be tied into a ponytail. Lagpas sa balikat na at medyo kulot ang dulo nito. I checked the time and saw that it's almost time.

Jerome wanted to practice with me. Siguro ay nasa bad mood na naman siya. Maybe he already dumped his girl and the girl did something that made him irritated. Napahinga na lang ako ng malalim at tumayo. Siguro nga ay kailangan ko rin siyang kausapin tungkol doon.

Being a casanova isn't something to be proud of. Ginagamit niyang mga bagay na pwede niyang itapon sa gilid ang mga emosyon ng babae. Sure, at least hindi siya nag-two two time, but he's just playing with their feelings. Siguro nga dapat alam na ng mga babae na hindi siya magseseryoso, but Jerome needs to know about that too. Emotions aren't something easy to control, take it from me.

Pa-fall pa naman ang lalaking 'yon. One day, he'll find his rival.

Tumayo na ako sa kama at nag-inat inat bago lumabas sa kwarto. Nagulat ako ng sabay sabay silang napatingin sa akin. You know, the look that says 'you weren't supposed to be here'. I maintained eye contact with them before I silently laughed to ease the awkwardness.

"Pupunta lang po ako sa training room," Tumango tango sila at tumingin sa isa't isa. "Naghihintay na po si Jerome. See you later na lang po." Naglakad na agad ako palabas at sinarado ang pinto.

I guess they were talking about something I can't hear again. Hindi ko na ito inisip pa at patakbo ng pumunta sa training room. I don't want to anger Jerome too. Ayoko pa po mamatay.

I stopped by the door breathless. Napahawak ako sa door knob at hinabol muna ang hininga ko. Bakit kasi ang lawak ng hallway?

Pumasok ako at nahuli si Jerome na nagtatapon ng mga kutsilyo. Dahan dahan kong isinara ang pintuan upang hindi gumawa ng ingay at pinanood muna siya. Pagkatapos niya itapon ang kutsilyo pataas ay pinapalibutan niya ito ng apoy kung kaya't nakasuspende ang mga kutsilyo sa ere.

Hinihintay ko ang susunod na gagawin niya ng biglang lumipad papunta sa akin ang mga kutsilyong may apoy. I put my hands in front and stopped it from continuing back to me. I swayed my hand and made the fiery daggers turn around and head back to Jerome.

Ngunit bago pa ito lumapit kay Jerome ay tinanggal ko na ang mga apoy at kusang nahulog ang mga kutsilyo sa lapag. I flipped my hair and walked to him. Sanay na ako sa mga surprise attacks ni Jerome.

"Why are you agitated ba?" Pang-gagaya ko sa huling naging girlfriend niya. Narinig ko isang beses ang pagiging conyo niya.

Lalong nagdilim ang paningin niya. "That's the reason." I bursted out laughing. I didn't know I already hit the nerve!

"Why are you being a playboy kasi? Like that's bad y'know."

Tinagilid ko ang ulo ko ng nagbato ng apoy si Jerome. Kailan kaya mawawala ang anger issues nitong lalaking 'to? Ano bang pwedeng mangyari para tumigil siya sa pagiging playboy?

Napatigil ako ng may maisip. I smiled widely and clapped ecstatically. "Alam ko na." He remained stoic.

"Surpass me too!" His brows furrowed. Taray, nakikinig pala 'to sa akin. "Huwag ka muna mag jowa until you surpass me. Dapat before this semester ends, ikaw naman ang makakataas sa akin." I played with my imaginary beard and thought for a second. "If not...you're going to sing and dance in front of the school!" Napangisi lang siya sa sinabi ko. Seryoso ako do'n ah!