" អេ៎..ខាងនេះJimin ! " នូនឹម លេីកដៃធ្វេីជាសញ្ញាដល់មិត្តរបស់នាង ដែលបានណាត់គ្នាកាលពីព្រឹកមិញ ។
" ឯងមកដល់យូហេីយមេនទេ " ជីមីន ងាកឃេីញមិត្តរបស់ខ្លួនកំពុងតែអង្គុយបាញ់ស្នាមញញឹមមកកាន់ខ្លួន ក៏ដេីរមកអង្គុយរួមតុជាមួយនាង ។
" ទេីបតែមកដល់មិញនេះឯង "
" អរ..ឆាប់ហៅអីញាំសិនទៅ យេីងឃ្លានស្ទេីរស្លាប់ហេីយ ឯងហៅមកប្រយ៉ាប់ៗពេក "
ខ្មីនមកដល់អង្គុយតុភ្លាមក៏រអ៊ូៗដាក់នាងតែម្ដង នេះម៉ោង12.1លូវហេីយ មនុស្សកំពុងតែរៀបនិងញាំបាយ តែនាងក៏ខលហៅមកប្រយ៉ាប់ៗ ដាច់បាយដាច់ទឹកអស់ ។
" អៅ..អ្នកណាទៅដឹងឯងមិនទាន់ញាំ ..! "
" នាងនេះ !! អេ.បងសុំមីនុយ " ខ្ជិលប្រកែកគ្នាជាមួយនាងនាំតែខាតពេល ក៏ងាកទៅបកដៃហៅបុគ្កលិកតែម្ដង ។
" បាទ !! នេះបង !! "
" បាត..សូមបងរងចាំបន្តិច " បុគ្កលិក បានប្រាប់ទៅជីមីន ដោយសំដីស្រទន់ ក្រោយពីកំលោះតូចបានកម្ម៉ង់នៅអ្វីដែលគេចង់ញាំរួចរាល់
។
" អឺ..និយាយចឹងឯងហៅយេីងមក មានការអ្វីដែរ "
" គឺ គ្នាចង់ឱ្យឯងមកជួយមេីល ហ្នឹងឱ្យពិន្ទុលេីវាបន្តិច " នូនីមនិយាយទាំងដៃចាប់កាបូបរ៉ូតយកក្រដាស់សាមីមួយហុចមកឱ្យមិត្ត ។
" ស្អីគេ. " ជីមីនលូកដៃទទួលក្រដាស់ ទាំងសួរទៅនាងធ្វេីមុខឆ្ងល់ ។
" ឯងគូវាចេញដោយដៃឯងមេនទេ " នាង ងក់ក្បាលជាចម្លេីយទៅមិត្ត ។
ជីមីន ក៏ងក់ក្បាលតិចៗ ទាំងកែវភ្នែកទាំងគូរបស់គាត់ កំពុងសម្លឹងមេីលរូបលេីក្រដាស់ស យ៉ាងផ្ចឹតផ្ចង់ គេបេីកមេីលពីមួយសម្លឹកទៅមួយសម្លឹក ដោយប្រេីកែវភ្នែកសម្លឹងទៅវា ហាក់ដូចជាពេញចិត្តនៅថ្វីដៃរបស់នាងខ្លាំង ។
" មិនអន់នោះទេឯង..វាស្អាតជាងដែលឯងយកឱ្យខ្ញុំមេីលពីម្សិលមិញនេះណាស់ ហេីយម៉ូតនេះ ក៏ជាម៉ូតដែលខុសពីគេផងដែរ ធានាណា ទាំងស្អាត បូកផ្សំជាមួយនិងសាច់ក្រណាត់ល្អមួយកម្រឹតទៀត ទីផ្សារឯងប្រកត់ជាដេីរខ្លាំងជាងគេមិនខាននោះទេ.." ជីមីន ឱ្យយោបល់ទៅនាងយ៉ាងល្អឥតខ្ចោះ មិនខុសពីសំដីជីមីននិយាយទេ ម៉ូតនាងគូចេញមកគឺទាន់សម័យល្អណាស់ ។
YOU ARE READING
🍂 លួចស្នេហ៍លោកពូ 🍂 ចប់
Actionលួចស្រលាញ់គេតែម្នាក់ឯងតាំងពីជួបលើកដំបូង!មិនថាត្រូវគេជេ គេរត់ចោលយ៉ាងក៏មិនដែលមានចិត្តស្អប់គំគួនជាមួយ ។ តើស្នេហាដែលកើតចេញពីម្ខាងវាអាចទៅរួចដែរឬទេ?
