42

198 29 14
                                    

ចូលដល់រសៀលម៉ោងបីជីមីនបានទៅរកមីនហូនៅឯផ្ទះតែម្នាក់ឯង មិនបានឲ្យថេយ៉ុងទៅជាមួយ ខ្លាចថាមានរឿងឈ្លោះប្រកែកហើយរឿងគេនឹងមីនហូអាចបែកធ្លាយដល់ថេយ៉ុង មិនថានាយសុំមកតាមយ៉ាងណាក៏បដិសេធមិនឲ្យមក ព្រោះតែស្ដាប់បង្គាប់ខ្លាចជីមីនខឹងផងនោះទើបព្រម ។

« ជីមីន »មីនហូគ្រាន់តែឃើញរាងតូចចូលមកដល់នាយរត់ទៅរក ក៏ប៉ុន្តែរាងតូចព្យាយាមរក្សាគម្លាតពីនាយ ។
« ជីមីនខ្ញុំចង់និយាយរឿង- »

« លោកមិនបាច់បកស្រាយនោះទេ!ខ្ញុំមកលើកនេះគ្រាន់តែមកយកអីវ៉ាន់ ហើយប្រាប់មីនជីប៉ុណ្ណោះ »មកលាកូនស្រីដែលចញ្ចឹមកុំឲ្យទៅដោយគ្មានពាក្យផ្ដាំ ។
« អរមែនហើយ!រឿងទាំងប៉ុន្មានលោកបំភ្លេចចោលទៅ ខ្ញុំនឹងមិនយកទុកក្នុងចិត្តនោះឡើយ ចាប់ពីពេលនេះពួកយើងគ្មានអ្វីត្រូវពាក់ព័ន្ធគ្នាទៀតទេ សូម្បីតែពាក្យប្អូនថ្លៃ »និយាយចប់ជីមីនចូលទៅក្នុងទុកឲ្យមីនហូឈរភាំងពាក្យរាងតូច ហើយពិចារណាកំហុសខ្លួនឯង តើទង្វើធ្វើនោះវាសាកសំដែរឬទេ ។

« មីនជី »ជីមីនចូលទៅបន្ទប់ខ្លួនឯងឃើញមីនជីកំពុងតែអង្គុយនៅលើពូកគ្រែរបស់គេ ដោយដៃអោបអាវជីមីនជាប់ ឃើញហើយសែនស្រណោះមើលទៅនាងតូចប្រកត់ជានឹកមីនមីននាងខ្លាំងបានជាដល់ថ្នាក់មកគេងអោបរបស់ប្រើប្រាស់ ។

« មីនមីន?ហឹក មីនមីនមែនទេ »គ្រាន់តែលឺសំលេងជីមីននាងតូចចុះពីលើគ្រែរត់មកអោបយ៉ាងណែន នេះបែកតែមួយថ្ងៃនឹកប៉ុន្នឹងចុះទំរាំបែករាប់ឆ្នាំទៀតតើនឹកប៉ុណ្ណា ។
« ហឹក ហឹក!មីនមីនមកនៅជាមួយអូនវិញហើយឬ ហឹក!មីនជីនឹកខ្លាំងណាស់ »

« មីនជី! »រាងតូចបន្ទន់ជង្គង់ទៅលើការ៉ូ រួចជូតទឹកភ្នែកឲ្យស្អាតពីថ្ពាល់នាង ។
« កុំយំណា »

« ហឹក »

« បើមីនជីមិនចេះរឹងមាំមីនមីននឹងមិនសប្បាយចិត្ត មីនមីនប្រកត់ជាយំតាម »

« ចាស់!មីនជីឈប់យំហើយ មីនជីជាក្មេងស្រីរឹងមាំ នឹងមិនយំទេ ហឹក មិនយំនោះទេ »

« មីនជីឆ្លាត »និយាយរួចជីមីនទាញនាងមកអោបលួងលោមកុំឲ្យនាងយំកាន់តែខ្លាំង ។
មួយសន្ទុះនាងតូចស្របតាមហើយជីមីនក៏ឡើងទៅទាញវ៉ាលីចេញពីទូខោអាវព្រមនឹងសម្លៀកបំពាក់របស់គេមកដាក់លើពូក ចំណែកមីនជីបានអង្គុយបត់ជើងលើពូកមើលរាងតូចរៀបចំខោអាវយ៉ាងសោកសៅ ។

🍂 លួចស្នេហ៍លោកពូ 🍂 ចប់Where stories live. Discover now