Hoş geldinizz.
İyi okumalar dilerim çimlerim.
Kaan Boşnak- Bebeğim
Uzun zamandır hayalini kurduğunuz şeyin gerçek olması... Tarif edilemeyecek kadar mutluluk veren bir his. Hayalini kurduğum bir an gerçek oldu. Hayal denilemeyecek kadar gerçek bir an. Emir bana, beni sevdiğini söylüyor. Sevdiğim çocuk bana, beni sevdiğini söylüyor. Beni görsün diye taklalar attığım çocuk beni sevdiğini söylüyor. Emir, beni seviyor.
Kalp krizi geçirmeme çok az kaldı. Oyuna getirdiğim gibi, oyuna getirildim. Emir'in açılacağı kişi bendim. Bana açılmak için benden taktik istedi. Beni sevdiği için benden taktik istedi.
Emir konuştuktan sonra suratına boş boş bakmaya devam ettim. Ne diyeceğimi bilmiyorum çünkü. Aramızda uzun bir sessizlik olduktan sonra sessizliği bozan taraf Emir oldu.
"Bir şey söylemeyecek misin iki gözümün çimi?" dedi ve bana ikinci bir şoku yaşattı. Bilinmeyenin kim olduğunu biliyor. Benim ona yazdığımı biliyor. Allah'ım yer yarılsın ve içine gireyim, lütfen.
Ben hala susmaya devam ederken Emir'de beni izlemeye devam ediyordu. Sevdiği kişi benim ve Emir, benim ona anonim olarak yazdığımı biliyor. Bu ikisi benim susup kalmam için yeterli bir sebep. Biliyor ama nereden biliyor? Kim söyledi ya da nereden öğrendi?
Sessizliği tekrardan Emir bozdu. "Ne kadar şaşırdığının farkındayım. Böyle olacağını biliyordum ama artık konuşmamızın zamanı geldi. Geçiyor da..." dedi ve oturduğu yerde biraz daha yayıldı. Artık kendimdeyim ve konuşacağım. Susmanın sırası değil. Bence de değil.
"Kim söyledi bilinmeyenin ben olduğumu?" diye mırıldandım. Gerçekten ilk bunu mu soruyorsun Verda? Gerçekten mi? Çocuk sana, seni seviyorum diyor. Ben beynimi evde unuttum galiba yine.
"Kimse söylemedi, ben kendim anladım." dedi. Kendi anlamış. Nasıl anlamış? Karşımda duruyor, ona sorayım. "Nasıl anladın ki? Açık vermediğimi düşünüyorum." dedim. Demek ki vermişsin Verda. Vermişsin ki çocuk anlamış.
"Aslında sen açık vermedin," dedi ve derin bir nefes aldı. Vermemişim gördünüz mü? Sonuç olarak öğrenmiş. "size kahvaltıya gelmiştim annenler yokken hatırlıyor musun?" diye sordu. Unutur muyum? Ağzıma sıçmıştın. Kafamı hatırladığıma dair salladım.
"O gün çok azıcık gözüm telefonuna kaydı," dedi başını öne eğerken. Sanırsın kedi, yerim bunu ben. "bildirim çubuğunda kendimi numaramla beraber yazdığım mesajı görünce anladım." dedi ve başını kaldırıp gözlerimin içine baktı.
"O gün başka birinden hoşlandığını söyleyip engelledin." dedim ve derin bir nefes aldım. Çok kötü bir gündü benim için. "Bendim o. Seni kandırdığım için sende beni kandırdın." dedim ve bende onun gözlerinin içine baktım.
"Kandırmak değil de ufak bir oyun dileyim şunu. Tabi başta sana anonim olarak yazma planım yoktu ama Ensar soktu onu da aklıma." dedi. Ne? Anonim olarak yazmak?
"Bana yazan sen miydin?" diye sordum hayretler içinde. Üçüncü bir şoku atlatacağımı düşünmüyordum ki bunu öğrendim. Emir beni resmen kandırmış onca ay. Ama bende onu kandırdım. Ama o beni daha çok kandırdı. Kafayı yiyorum ben.
"Evet." diyerek beni onayladı. Yaşadığı şokun haddi hesabı yok şu an. Emir'de bana anonim olmuş. Resmen kandırıldım. Allah'ım bugün bir şoku daha kaldıramam. Buna normal bir zamanda aşırı tepki vermem gerekirdi. Ama benim de aynı şeyi yaptığımı düşünürsek kızma hakkına sahip değilim.
Bu oyunu başlatan kişi benim. Her şeyin başlamasına ben sebep oldum ve bu yüzden Emir'e kızmak gibi bir lükse sahip değilim.
Sessiz kalışımın ardından yine Emir konuştu. "Böyle bir şeyin doğru olmadığını bende biliyorum. Senin bildiğini de biliyorum. Ama sen benimle tanışmana rağmen böyle bir oyunu devam ettirdiğin için sana biraz kızdım. Ki burada kendimi biraz haklı görüyorum. İkimizde haklıyız ve birbirimize kızamayız. Hiç bu oyunlara kalkışmasak daha güzel olurdu ama artık geçti." dedi derin bir nefes aldı. Ellerini uzatıp, ellerimi tuttu.
"Verda oyunsuz, anonimsiz, bilinmeyen olmadan yeniden başlayalım mı?" diye sordu. Arkadaşlar ben şu andan itibaren yokum. Yok oldum. Emir'le birlikte yok oldum.
Gözlerimin dolduğunu hissediyorum. Hızlı hızlı başımı sallayıp ellerimi ellerinin arasından çektim ve kollarımı Emir'in boynuna doladım. İşte şimdi hayal ettiğim gibi bir sarılma oldu.
Emir'de kollarını belime sardı ve beni kendine daha çok bastırdı. Olmak istediğim yerdeyim. Sevdiğim kişinin kollarındayım. Emir'in kollarındayım.
Sıcak nefesini tam kulağımın hizasında hissettiğimde ürperdim. Ürperdiğimi hissetmiş gibi beni daha sıkı sardı ve kulağıma fısıldadı.
"Buldum seni."
AYYYYY ÇOK SHİP ANNECİM.
BENİM MİNİK YAVRULARIM KAVUŞTULARRR.
EMİR VERDA'SINI BULDU.
YORUM VE VOTE ATMAYI UNUTMAYIN.
SİZLERİ SEVİYORUMM.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BUL BENİ/texting
Teen Fiction-Bu kadar zor mudur kazanmak? -Savaştığın ve istediğin sürece hayır.