-2-

535 45 17
                                    

Ben gözyaşları içinde arabada durmuştum. Azat'ta beni umursamayarak kullanıyordu arabayı. Ve birde bana bağırmaya başladı.

Azat : Ağlama ! Ağlama diyorum sana ! Sus !

Gönül : Bırak beni o zaman ! Sırf Reyyan ve Miran için beni rehin alma o zaman ! Bırak beni !

Azat : Asla ! Reyyan'ı geri almadan asla elimden kurtulamazsın ! Şimdi otur oturduğun yerde ve sus !

Gönül : Yapma ! Bırak beni ! Böyle yaparak eline hiç bir şey geçmez ! Bırak beni !

Azat : Bende olmaz dedim ! Sus !

Ben korkuyla kaldım oturduğum yerde.

***
Aslanbey Konağı

Aslan : Sizin yüzünüzden benim kardeşimi kaçırdılar ! Sizi ayırmaya çalışırken Azat denilen herif Gönül'ü götürdü ! Siz hâlâ kavga ediyorsunuz ?! Peki sen Elif ?! Ne diye ağlıyorsun ?! Gönül şu an senin Azat sevdandan daha önemli tamam mı ?!

Azize : Herkes sakin olsun ! Ben adamları taktım peşine ! Gönül'ü sağ salim getirecekler !

Aslan : inşallah babaanne ! Aksi olursa o herifide Miran'ı da sağ bırakmam !

Azize : Ben birde Mirza'yı arayacağım !

Azize Aslanbey Gönül'ü sevdiğini bilen Mirza'yı aradı durumu bildirmek için.

Telefon Görüşmesi

Azize : Mirza olanlardan haberin var mı ?!

Mirza : Neyden Azize hanım ?

Azize : Reyyan ve Miran kaçtılar. Azat konağımızı basıp Gönül'ü kaçırdı. Bunlardan haberin var mı ?

Mirza : Ne diyorsunuz siz ?! Ne demek Azat Şadoğlu Gönül'ü kaçırdı ?!

Azize : Evet ! Adam konağımıza kadar girdi elini kolunu sallaya biz birbirimize girerken kaçırdı torunumu ! Peşlerinden adamlarımı gönderdim. Bende bari sanada haber edeyimde bir haberin olsun dedim.

Mirza : Tamam iyi etmişsiniz Azize hanım ! Ben o Şadoğlu'na gereken dersi vereceğim ! Gönül'ü kaçırmak neymiş görecek o !

Azize Aslanbey telefonu kapatıp yerine oturur. Düşünmeye başlar. Aslan'da sinirli sinirli avluda dolanır. Sultan Aslanbey 'de Gönül için ağlıyor. Elif'te Azat'ın derdine yanıyordur.

***
Miran'dan

Miran : Çabuk olmalıyız yoksa bizi bulacaklar !

Reyyan : Tamam ama bizi nasıl buldular !

Miran : Bilmiyorum ama sanırım bizi kaçarken sizinkilerden biri görmüş olmalı ! Tüm Midyat duymuştur şimdi !

Reyyan : Kesinlikle öyle ! Umarım kaçışımız yüzünden kötü şeyler olmaz!

Miran : Umarım. Ve yine umarım ki yakalanmayız ! Yakalanırsak senide benide sağ bırakmayacaklar ! Korkmuyorum ama yakalanmakta istemiyorum !

Reyyan : Aynen. Zaten sen yanındayken benim hiç bir şeyden korktuğum yok.

Reyyan bana bakarken bende ona gülümseyip baktım. Elini sımsıkı tuttum direksiyondan bıraktığım bir elimle.

Miran : Ama bir şey söyleyeyim Midyat'tan gidemeyeceğiz ! Baksana adam peşimizde. İzimizi kaybettirmeliyiz.

Reyyan : O zaman bugünü kulübede geçirelim.

Hercai Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin