Hercai

-24-

3 saat sonra...
Gönül'den
Gözlerimi açtığımda kendimi bir hastane odasında buldum. Pekte tanıdık gelmeyen bir hastane.
Burası Mardin şehir hastanesiydi. Yani Midyat'ta değildim. Yeni yeni ayılmış olduğum için elimi karnıma koydum. Bayılmadan önce olanları hatırlamaya başladım yavaşça.

Mirza beni kaçırmıştı. Arabayla ani fren yapmıştı. Sarsılmış kapıya çarpmıştım. Sonrasında acıyla bağırmıştım. Daha sonra bacaklarımda sıcak sızıntılar hissetmiştim. Kanamam başlamıştı !
Kan görmeye dayanamamış bayılmıştım.

Şimdi gözlerimi tamamen açtım ve yataktan kalkmaya çalıştım. Ama o kadar halsizdim ki başaramadım.

*
Midyat / Hastane
Yazardan
Harun'un yoğun bakımdan çıkmasıyla birlikte herkes hastaneden dağıldı. Sadece hastanede Handan Yaren'in yanında.
Azat ve Cihan'da şirkette önemli bir toplantı için hastaneden ayrılmışlardı. Toplantıda gergin şeyler yaşanmıştı. Fiyat kavgaları filan olmuştu. Azat'ın kafası allak bullak olmuştu. Bir yandan Gönül'ü arayıp ulaşamadığı telefonların stresini bir yandan adamların saçma sapan çıkardıkları tartışmanın stresine girmişti.

Şimdi şirketteki işleri biten Azat ve babası konağa döndüler.

*
Şadoğlu Konağı
Azat'tan
Harun sonunda iyi olmuştu. Bende babamla şirkete gitmiştik. Acil bir toplantı çıkmıştı. Toplantıda sert bir tartışma çıktı. Bu yüzden çok uzun sürdü dönmemiz.
Şu an orayı unuttum bu sefer Gönül'ü düşündüm. Gergindi ben çıktığımda. Tedbir alacaktım. Ama iş yüzünden unutmuştum.

Telaşla konağa girdiğimde tüm aile Melike'nin başında tuhaf tuhaf duruyorlardı. Ve de ağlıyorlardı. Sanki birisi ölmüş gibi...
Babamla ben ne olduğunu anlamayıp birbirimize baktık.

Azat : Yenge ? Amca ? Miran ? Hayırdır ne oluyor ? Ne bu üzüntü ? Neden ağlıyorsunuz ? Harun'la ilgili bir kötü durum...

Miran : Yok Azat. Harun gayet iyi. Harun'la ilgili kötü bir durum yok. Ama...

Azat : Ama ne?

Miran : Mesele Gönül'le ilgili...

Azat : G Gönül mü ? Ne olmuş Gönül'e ?!

Miran : ......

Azat : Miran cevap versene ! Ne oldu Gönül'e ?!

Sinirle Miran'a çöktüm. Ama üzerine bir sessizlik çöktü. O cevap vermeyince bende odamıza çıkmak için merdivenlere  yol aldım. Ama o anda yengemden duyduklarımla yıkıldım.

Zehra : M Mirza Gönül'ü kaçırmış Azat !

Cihan : Ne ?!

Gözlerimi öfke bürüdü , kalbime hançer saplanmıştı. Ufak hatam koca bir felakete yol açmıştı. Merdivenlere gidemeden döndüm kaldım. Kalbim hızlı hızlı atmaya başladı. Nefesim kesilmiş gibi olmuştum. Bunun için kimseyide suçlayamazdım. Benim yüzündendi çünkü.

Gönül korktuğunu dile getirmişti bana ama ben ahmaklığımla unutmuştum işte. Gözlerimi yumdum şimdi.

Azat : N nasıl oldu bu ?

Melike : A Ağam B Berzan... B Berzan buraya geldi. Bizim kapıdaki diğer adamları i ilaç almaya g göndertmiş. Gönül için g güya. Yalan ama tabi. S sonra içeri geldi. Ben mutfaktaydım. E Emir'e mama h hazırlıyordum. Sonra e elinde silahla B Berzan geldi. Beni sıkıştırdı ağam ! Ben korktum.