Hercai

-3-

Azat'tan
Arkamda Mirza Korhan'ın olduğunu hissettim. Ve ben bir hamle yapıp Gönül'ün kafasına silahımı dayadım. Mirza bana yaklaşamadan durduğu yerde kaldı.

Azat : Sakın ! Bir adım atayım deme ! Acımamam sıkarım kafasına !

Mirza : Sakın! Sende onun kılına zarar vereyim deme ! Yoksa bende seni gebertirim !

Karşılıklı birbirimizi tehdit ettik. Sonra ben Gönül'ün kafasına silah dayamışken diğer elimlede Gönül'ü çözmeye başladım. Ben çözmekle uğraştım ve en son Gönül'ü çözdüm. Sonra onu kaldırdım sandalyeden ve boynunu kolumla sardım. Silahı tekrar başına dayadım. Mirza'dan yavaş yavaş bize yaklaşıyordu. Ben tetiği çektim. Geri geri Gönül'ü çekerek gidiyordum. Mirza'da adımlarını hızlandırdı ve sonra karşıma geçip koluma sertçe vurdu. Koluma vurmasıyla Gönül benden kurtulmayı başardı. Kurtulmayı başarınca kaçmaya başladı. Bende Mirza'nın kafasına silahımın arkasıyla vurdum. Bayılttım onu. Ardından Gönül'ün peşinden gittim.

***
Kulübe
Reyyan ve Miran kulübeye geldiler. Sonra yataklarına uzandılar. Reyyan Miran'a sarılmış düşünüyordu. Miran'da uyuyordu.

Reyyan : Uyuyor musun ya ?!

Miran : Gözlerim kapalı sadece.

Reyyan : Hmm iyi. Ama artık o gözlerini açsan iyi olur. Buraya geldik geleli rahat davranıyorsun. Hatırlatayım peşimizdeler.

Miran : Umurumda değil. Korkmuyorum. Hem boşuna kaçıyoruz farkındaysan. Çünkü nereye kaçsak kaçalım peşimizi bırakmayacaklar. Bizi yakalayacaklar.

Reyyan : Öyleyse neden kaçtık ?

Miran : Kavuşalım diye...

Reyyan : Bir daha ayrılmamak üzere...

Miran gözlerini açıp Reyyan'ı daha sıkı sarar. Yanağından öper.

Miran : Bir karar verdim.

Reyyan : Neymiş kararın ?

Miran : Yarın herkesin karşısına çıkıp biz birbirimizi seviyoruz diyeceğiz. Bize ne yapacaklarsa yapsınlar umrumda değil zaten. Sadece sana bir şeyler yapmalarına izin vermem.

Reyyan : Olur. Ama sonra Ne olacak ?

Miran : Sonra kendimize yeni hayat kuracağız. Bizi Midyat'tan göndermeyecekler belki ama bunun içinde burada yeni ev alırız kendimize. Burada yaşarız. Yok bizi rahat bırakmıyorlar o zaman burayı terkederiz. Bu kadar basit

Reyyan : Bencede... Ben artık yoruldum zaten Miran... O düğün ve sonra olanlar... Hepsi geçmişte kaldı. Tamam o yaşadıklarımı unutamam ve seni o kadar kolay affedemem. Ama sana şans vermeliyimdim. Hakediyorsun. Çünkü ben seni ilk gördüğümden beri yüreğim senin için çarpmaya başladı. Yani artık istesem bile senden vazgeçemezdim.

Miran : O zaman diyorsunki ...
Reyyan yoksa Miran yok.

Reyyan : Evet Reyyan yoksa Miran yok...

Ve Reyyan gülümseyip o da Miran'ın yanağından öpüp Miran'a sarılır. Birbirlerine sarılarak uyurlar.

***
Şadoğlu Konağı
Yaren'den
Dedem ve amcam akşam olmuş hâlâ öfkeyle haber bekliyorlardı. Bende hamile olduğum için oturmaktan bıkmıştım. Sürekli dolaşıyordum. Harun'da ara ara işleriyle uğraşıp , havanlara destek oluyordu. En sonunda işi bittiğinde nihayetinde benimle ilgilenebilme vakti buldu. Ama ben hamilelik tripleri attım.