8 ay öncesi devamı
Ambulans sonunda geldiğinde Yaren gözyaşları içinde bebeğine sarılmış ağlıyordu. Sinir krizi geçirmeye başlıyordu.
Gönül zar zor bebeği aldığında Harun'da gözyaşları içinde Yaren'i sarıyordu.Yaren : Bırak beni ! Bırak ! Bebeğimi istiyorum ! Benim bebeğim ölmedi ! Ölmedi benim yavrum ! Özlemez oğlum ! Hayııııır !
Ambulans doktorları işte ambulanstan inip sedyeyi konağa aldılar. Gönül'de kucağında cansız olduğunu düşündüğü bebekle balkona çıktı. Aşağıya indi. Doktorlardan biri bebeği alıp ambulansa koştu.
Yaren'i sakinleştirmeyi zar zor başaran Harun ise Yaren'i kucaklayıp aşağıya indi.
Ambulansa götürdü.
Tek Harun ambulansta Yaren'le hastaneye gitti.
Gönül'de konakta kaldı. Başlarınla gelenle şok geçirmiş Gönül gözyaşları içinde Azat'ı aradı.Telefon görüşmesi
Gönül : Azat !
Azat : Gönül ? Ne oldu ? Sen iyi misin ? Sesin iyi gelmiyor ! Yaren iyi mi ?
Gönül : Değilim ! Hiç bir şey yolunda değil ! Yaren'de iyi değil !
Azat : Ne oldu ki ya ?!
Gönül : Uzun hikaye ! Ne olur dön gel ! Hastaneye gitmeliyiz !
Azat : Tamam geliyorum ! Sen sakin ol !
Gönül : Tamam !
Gözyaşları içinde telefonu kapattım. Kanlı ellerime baktım. Berbat bir haldeydim. Tir tir titriyordum. Yaren'in o çaresizliği , bebeğin kucağımdaki cansız bedeni...
canım çok yandı...
Kim bilir Yaren nasıl hissediyordur ?*
Azat şirketten dönmüş Gönül'ü alıp hastaneye geçtiler. Harun Yaren'in yanındaydı. Yaren'e serum vermişler yatıyordu. Harun'da Yaren'in başında ağlıyordu. Onlara bir şey olmasının korkusunu yaşıyordu. Bende titremeli halde Azat'a sarıldım. Azat sımsıkı sarfı beni.Azat : Bir şey olmayacak.. İkiside çok iyi olacak...
Gönül : A ama bebek Azat... Cansuzdı... N nefes almıyordu. Ç çok kötüydü...
Azat : Doktorlar müdahale ediyorlar Gönül ! Daha net bir şey yok ! Ben inanıyorum hem ! Bir mucize olacak o bebek hayata tutunacak !
Gönül : İnşallah Azat inşallah ! Bebeğe ve Yaren'e bir şey olursa ben dayanamam ! Kendimi suçlu hissediyorum zaten !
Azat : Senin bir suçun yok ! Kendini suçlama ! Asıl suç bizde ! Hamile bir kadını , seni koca konakta Mirza tehlikesi olduğunu bile bile tek bırakıp işe gittik !
Sonra bizimkiler...Azat Gönül'ü sımsıkı sardı yine.
***
Günümüz
Yaren'in Dilinden
Saçım başım dağınık yolunmuş halde Emir'in peşindeydim. Bu çocuk artık beni öldürecekti. Ya babası ? Babasına ne demek lazım ? Oğlunu şımartıp duruyordu.Yaren : Emiiiiiiiiiiiiiir !
Harun : Yaren bebeğim bitanem ! Ne oldu ya ?! Ne bağırıyorsun ?! Her şey yolunda mı ?!
Yaren : Ya birde her şey yolunda mı diye mi soruyorsun Allah'ın cezası ?! Bak bir kılığıma ?! Her şey yolunda mı ?!
Üstüm başım Emir yüzündendi. Çocuğum beni dövüyordu. Babasınıda seviyordu. Şımarık !
Harun kılığıma bakıp pis pis güldü. Odadaki dağınıklıkta baya iyiydi. Her yer Emir'in oyuncaklarıyla dolmuştu. Birde boklu bezleri vardı çocuğun.
O boklu bezleri görmeyip birde basmıştım...
Ah ah...
Her yer çocuğumun boku olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hercai
Random"Ne benim sözüm geçer bu iklimde ne de senin. Böyle gelmiş böyle gider, son söz törenin"