Hercai

-22-

Yaren'den
Hayat durmuş gibiydi...
Kulağımda o iğrenç çınlama varken gözlerim ağlamaktan kıpkırmızı hale gelmişti. Kabullenemiyorum...
Kabullenemiyordum o gerçeği...
Ben sinir krizi geçirirken iki doktor kollarımdan tütmüş beni yoğun bakımdan çıkarmaya çalışıyorlardı.

Diğer doktorlar ise Harun'a kalp masajı yapıyorlardı. Göz göre göre Harun ölüyordu ve doktorlar sadece kalp masajı yapıyordu.
Ben ise bağırıyordum.

Yaren : Allah hepinizin belasını versin ! Hepinizin ! Harun ölürse size hakkım helal değil !

Doktor : Sakin olun Yaren hanım biz elimizden geleni yapıyoruz !

Yaren : Sadece demesini biliyorsunuz ! Uygulama yok ! Bile bile kocamı ölüme bıraktınız !

Ben beni tutan doktorlara isyan ederken Harun'a müdahale eden doktordan duyduklarımla bittim.

Doktor : Ölüm saati...

Hayır hayır hayır ! Bu gerçek olamaz ! Doğru değil !  Yanlış duydum ! Harun ölemez ! O beni bırakıp gidemez !

*a
Şadoğlu konağı
Yazardan
Sultan biraz bebekle ilgilenip Melike'ye verdi. Sonra kızıyla vedalaşıp konaktan ayrıldı. Malum biraz işleri vardı. Omunda ardından Zehra Gül'le avluya geldi. Hazırlanmış hastaneye gidecekti.

Miran : Zehra hanım ? Hayırdır nereye ?

Zehra : Ya Miran Gül'ün birden ateşi çıktı. Hastalandı. Düşmüyor ateşi. Hastaneye götüreceğim.

Miran :  Gülüm benim geçmiş olsun...

Gül : Hıhım Mirancım sağol...

Zehra : Çok halsiz. Reyyan'ım nerede ?

Miran : Umut'u emziriyor.

Zehra : Aslında o da gelse iyi olur. Bebeğin aşısı yapılır hem.

Miran : Haklısınız. Umut'un aşısıda var. İsterseniz sizi ben götüreyim.

Zehra : Çok iyi olur.

Miran : O zaman ben bir Reyyan'a söyleyeyim.

Zehra hanım Gül'ü yanında sarıp okşadı. Halsizdi belliydi kızın hali. Umut'un karnını doyuran Reyyan'da Miran'a hak verip o da annesiyle gitmeye karar verdi.
Zehra hanım son olarak birde Azat ve Gönül'e haber edip ReyMir'le ayrıldılar konaktan.

*
Gönül'den
Azat'la birlikte yatakta yan yana uzanmış tavana bakıyorduk. Benim bir elim karnımda bir elim Azat'ın boynundaki zincirindeydi.
Ona sanki son kez , bir daha görmeyecekmişim gibi bakıyordum şimdi.
Azat'a masum masum kedi gibi bakıyordu bana...
Onu ısırdım.

Azat : Ah kolum !

Gönül : Mmm çok lezzetliymiş :) Bilseydim daha önce yerdim seni...

Azat : Allah allah o kadar mı tatlıyım ?

Gönül : Evet baya baya öylesin. Şu an seni aşerdim seni yiyeceğim !

Azat : Nayır olamaz kızım duyuyorsun anneyi ! Beni yiyecek !

Gönül : Azat ! Bebeğin cinsiyeti daha belli değil ! Bebeğimiz de ! İkide bir kız kız kız diyorsun ay yeter...

Azat : Ne yapayım ? Sana bakınca hep o güzel yeşil gözlerine düşüyorum... Bu yüzden senin gibi boncuk boncuk bakan yeşil gözlü bir kızım olsun istiyorum. Yoksa benim için cinsiyet farketmez elbette..