12.BÖLÜM

262 19 13
                                    

2 AY SONRA

Tony 10 dakika  uyanmıştı ama hiçbirşey yokmuş gibi, eskisi gibi, yanında yatan Steve'e bakıyordu.

Steve yokken onu özleyip yanına her baktığında ağlamak istiyordu. Sanki Steve tekrar yanında yatıcakmış gibi ağlamak istiyordu ama oğlu vardı. Diğerleri vardı. Bucky vardı.

Steve yokken Tony'ye en çok Bucky yardımcı olmuştu. Herkes tabiki Tony'nin yanındaydı ama Bucky, kendi acısınıda unutup onun yanında olmuştu. Adam uyumuyor bile Tony'nin yanında duruyordu.

En çok belkide Bucky'nin canı yanmıştı bu olayda am o yinede herkese destek çıktı.

Tony Bucky'nin Hydra meselesinde hep yanındaydı. O da aynı Steve meselesindeki gibi Bucky'ye bakmıştı.

Birbirlerinin arasında çok güçlü bir bağ oluşmuştu. Birazcık kavga etmişlerdi belki ama yinede kopamamışlardı. Sıkı bir arkadaşlıkları olmuştu. Bu güzeldi.

Peter bebekken Bucky'nin veya Tony'nin kucağına gitmezse uyuyamazdı. Onlara karşı Peter'ın çok güçlü bir bağı vardı. Bu da büyük ihtimalle Peter doğmadan öncesinde olan bağlarıyla ilgiliydi.

Tony hala karşısında hareketsiz yatan bedeni izlerken, birden bire nefesi kesildi ve hızlı bir şekilde solumaya başladı. Hızlıca üstündeki battaniyeyi attı ve dolaba doğru ilerledi. Oturunca daha fazla nefes alamıyordu.

"J-Jarvis, ne oluyor?" diye sordu Tony kesik bir sesle.

"Efendim, gene panik atak geçiriyorsunuz." dedi Jarvis tökezlemiş gibi. Bu panik atak olayı en son bir yıl önce bitmişti.

"Jarvis 1 yıl oldu." dedi Tony. Nefesi düzene girmeye başlamıştı.

"Bilmiyorum efendim. İsterseniz Doktor Banner'ı arayım." dedi Jarvis.

"Kalsın. Kimseyi endişelendirmek istemiyorum." dedi Tony. İyice düzene girmişti nefesi.

Birden yatakta hareketlenme oldu. Steve seslere uyanmıştı.

"Tony? Ne oldu?" diye sordu karşısındaki esmer adama.

"Yok b-birşey. Merak etme." dedi Tony.
Daha sonrada yavaşça yatağa geçip oturdu.

"Cidden iyimisin?" diye sordu Steve. Korktuğu gözlerinden anlaşılıyordu.

"Evet. Steve. Merak etme." dedi Tony. Hala zorlanıyordu konuşmakta.

Steve yatakta Tony'nin yanına geçti. Elini esmerin omzuna atıcaktı ama adamın titrediğini farketti.

"Tony, sen cidden iyi değilsin. Jarvis Bruce'a haber verirmisin?" dedi hemencecik Steve.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
"Beni öpmeyi bırak yoksa seni..." diye bağırdı Loki ama devamını getiremedi.

"Birşey yapamazsın bana Loki." dedi Bucky ukala bir şekilde.

Bucky'nin en sevdiği aktivitelerden birisi Loki'yi öpmekti. Cidden birisine böyle bir sevgi duymak... Duygusuz bir şekilde yaşarken bunun olması, Bucky için çok büyük bir ilaçtı. Loki bunu biliyordu. Böyle yapmasının sebebi ise Bucky'yi olanlardan sonra eğlendirmek istemesiydi.

Sam Loki'ye Bucky konusunda güvenebileceğini biliyordu. - Sadece Bucky konusunda. - O yüzden de o gece konuştuklarını, Bucky'nin nasıl bir durumda olduğunu söylemişti Loki'ye. Pişman değildi. Sadece korkuyordu.

Bucky ve Sam Steve gittikten sonra ayrılmaz ikili olmuşlardı. Ne olsa birbirlerini avutuyorlardı ve Steve gelince doğal olarak ikiside yıkıldı. Ama Sam bunu hiç bir zaman belli etmek istemedi. Çünkü bu sefer Bucky daha çok yıkılırdı.

Loki tv nin hemen karşısındaki koltuğa oturup, video oyununu açıp, kumandaları eline aldığında Bucky onun saçlarına küçük bir öpücük kondurdu. Daha sonrada Loki'nin yanına oturup bir kumanda aldı.

Loki tam oyunu başlatıcakken kapı çaldı.

"Tek uyanık biziz değil mi?" diye sordu Loki ve sormasıyla Bucky'nin onun elini tutup kaldırması bir oldu.

Beraber kapıya ilerlediler. Kapının yanına geldiklerinde Loki delikten baktı ve gelenin Bruce olduğunu gördü.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

"Tamam. Birşeyin yok yani. Öyle mi?" diye sordu Bruce. Tony'nin labaratuvarındaydılar. Işık çok loş değildi. Ama etraf yinede karanlıktı. İkiside bundan rahatsız olmuyordu.

"Ahh evet, evet Bruce. Birşeyim yok. Hem olsa bilirim. Sadece küçük bir panik atak. O kadar." dedi Tony ve ellerini birbirine çırptı.

"İyi dediğin gibi olsun. Ama bir daha olursa  sıkı bir kontrolden geçersin. Haberin olsun." dedi Bruce ve merdivenlere yöneldi.

"Anlaştık patron." dedi Tony ve o da merdivenlere yöneldi.


Lütfen Gitme... Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin