Lütfen Gitme...

35.BÖLÜM

"Vision?"

"Efendim Wanda?" diye sordu Vision hızlıca. Aynı anda Wanda'ya sıcak çikolata getirmişti.

"O kafandaki taş... Bana, bana çok tanıdık geliyor. Ama nereden hatırladığımı bilmiyorum. Sen ne olduğunu biliyormusun?" diye sordu Wanda.

Wanda, Sam, Steve ve Bucky'den ayrılıp Vision'la gitmişti. Vision'ı şimdiden kendine yakın hissetmişti ve bu hissi de bayağı bi' sevmişti.

" Analizlerime göre uzaydan gelen bir taş olabilir. Ama başka birşey bilmiyorum. Merak etme Wanda. Eninde sonunda ortaya çıkar." dedi Vision güven dolu sesiyle. Wanda'da karşısındaki robota gülümsedi.

Kardeşi Pietro şuanda iyiydi. Ve ilk kez kendini bu kadar rahatlamış hissediyordu. Avengers her konuda onlara yardım etmişlerdi. Bu iyiydi. Üstelik Pietro'yu da iyileştiriyorlardı. Bu çok iyiydi. Tony Stark, her ne olursa olsun yardım ediceklerini söylemişti. Onlar da artık birer yenilmezdi ve bundan daha iyi birşey olamazdı ikizler için. En azından artık karınları tok yatabileceklerdi.

Evet Sokovia yok olmuştu. Bu onları üzüyordu ama olsun. En azından artık rahat yaşabilirlerdi. Yani bu güçler varken ne kadar rahat yaşanırsa...

"Canını sıkan şey ne Wanda?" diye sordu Vision. Wanda düşünceli bir şekilde, etrafa donuk donuk baktığını farketmemişti.

"Haa, hiç." dedi Wanda ve sonra rahat bir gülümseme koydu yüzüne.

"İyi olduğuna eminmisin? Yemek yapmamı istermisin? Ya da başka birşey? Bir film izlemek istermisin? Veya dizi. Veya-"

"Dur, Vision. Sakin ol. Ben iyiyim. Aslında artık bir ailemiz olabileceğini düşünüyordum. Yani çocukluğumuzdan beri bizim ailemiz yok ve artık Avengers olabilir mi? Yani Natasha öyle demişti. Ailemiz olabileceğini söylemişti. Pietro uyanınca çok sevinicektir buna ya. "dedi Wanda, hayaller içinde. Pietro'yu ve bunu duyduğundaki sevincini düşünüyordu. Ama birden yüzü asıldı. Ya Pietro hiç uyanmazsa..?

---------------------------------------------------------

*Yıllar sonra bölüm yazayım dedim. Aklıma hiçbirşey gelmedi. Grne boş kafayla geziyorum. Neyse birşeyler yazacağım, kötür olursa suçlamayın. *

3 Ay Sonra

"Hey dikkatli ol." dedi Clint. Pietro ondan ağırmış gibi geliyordu. Merdivenlerden inemedikleri için de olabilirdi.

"Deniyorum." dedi Pietro. Sinirlenmişti. Merdivenlerden bile inemiyordu.

Birkaç dakika sonra, zor da olsa inmişlerdi. Clint, Pietro'ya verdiği hırkayı giymesine yardım ediyordu. Kendisininde üstü inceydi ve çokda kolay üşütüyordu. Ama önceliği Pietro'daydı. Çünkü kimse Pietro'nun iyileltiğini bilmiyordu. Doktor Cho hariç. Bundan dolayı küçük bir sürpriz yapmanın güzel olucağını düşünmüştü. Hem bugün ikizlerin doğum günüydü.

Clint'te üstüne bir hırka geçirdi ve Pietro ile yavaş bir şekilde arabaya ilerlediler.

>>>>>>>>>>

"İhtiyar?" dedi Pietro, eski şakayı devam ettirerek.

"Off! Ne oldu Pietro!?" diye sordu kızgın bir şekilde Clint. Pietro'ya ne olursa olsun ona ihtiyar dememesini söylemişti ama o illaki onu sinir edicekti.

"Nereye gidiyoruz?" diye sordu Pietro. Clint konuşma tarzını üstelememişti.

Clint son eşyalarıda bagaja koydu ve sürücü koltuğuna oturdu.

"Ailenin yanına." dedi Clint ve arabayı çalıştırdı. Pietro'ya bakıncaysa, ailenin sadece Wanda, olmadığını, anladığını farketti. Buna gülümsedi. Bu onu sevindirmişti. Herkesin ailesi olması gerektiğini düşünüyordu. Onun ailesi ise ilk önce Steve, Tony ve Natasha olmuştu. Onu kötü yola sapmaktan kurtarmışlardı. Pietro ve Wanda'nında ailesi Avengers'tı. Onlar kötü yola girmiş olsalar bile buradaydılar işte.