Lütfen Gitme...

22.BÖLÜM

"Hey Tony. Herşeyi anlatma zamanın gelmedi mi? Ha ne dersin?" diye sordu Steve,kahverengi irislere bakarak.

"Hangi şeylerden bahsediyorsun?" diye sordu Tony,Steve'in yanına otururken.

"Stephen Strange ile ilgili olan gerçekler." dedi Steve gülerek.

"Avv Steve ben... Üzgünüm. Yani o dönem çok kötüydü ve ne yaptığımı düşünmeden haraket ediyordum. Ama seni hep sevdim. Lütfen kızma." dedi Tony hışımla. Steve'in tekrar gidiceğini düşünüyordu.

"Tony sorun yok. Merak etme. Kızmayacağım. Çünkü hakettim. Söylemeliydim. Biliyorum. Yaptığın kötü ama olabilir ve ben sana kızmıyorum." dedi Steve.

"Cidden mi?" diye sordu Tony.

"Evet. Ciddiyim. Kızmadım. Hakkım yok. Bak... Hydra'dayken çok düşündüm. Umarım dedim. Umarım Tony başkasıyla mutlu olmuştur dedim. Çok kötü olduğunu düşünebiliyordum ama sen de beni anla. Hydra işini biliyor.
" Yani kimi nasıl yanına çekiceğini biliyor. Benim en önemli şeyim sizlersiniz. Sizsiz yapamam. Hydra bunu biliyordu. Ondan dolayı işi kolay oldu. Ama bak şimdi yanındayım." dedi Steve ve hızlıca Tony'ye sarıldı. Tony'de direkt olarak ona sarıldı.

"Steve, bir daha lütfen bizi bırakma." dedi Tony ve daha sıkı sarıldı.

"Asla Tony. Bir daha asla sizi bırakmayacağım." dedi Steve.

Birbirlerini bıraktıklarında ikiside tamamlandıklarını hissediyorlardı.

Beraber yatağa oturdular. Yan yanalardı. Steve, Tony'nin elini yavaşça tuttu. Tony işte o zaman kendini güvende hissetmeye başladı.

" Tony şu senin panik ataklara ne oldu?" diye sordu Steve.

"Şöyle deyim. Şimdi o son panik atak geçirdiğimde sen hastanelik oldun. Demek ki birşey olucağı zaman hissedebiliyorum artık." dedi Tony ve gülümsedi.

"Yaa. Bu güzel birşey sanırım." dedi Steve ve güldü.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

"Bucky abi." dedi Peter hevesli bir şekilde.

"Efendim Pete? " diye sordu direkt Bucky. Ama aklı sadece bu çocuk gene ne isteyecek diyordu.

"Steve babamla küçükken yaşadığınız iki tane anınızı anlatsana." dedi Peter en şirin yüz ifadesini yaparak.

"Ne için Peter?" diye sordu Bucky.

"Öğretmen ailemizin yaşadığı anılardan iki tane yazıp getirin dedi." dedi Peter.

"Anladım. Ama ben senin baban değilim Peter." dedi kafası karışmış bir şekilde Bucky.

"Steve babama anlatırmısın diye sordum ama o Bucky'ye sor dedi. Ben de sana sordum Bucky abi." dedi Peter gülerek.

"Haaa anladım. Peki Tony'ye sordun mu?" diye sordu Bucky.

"Evet ama benim anlatıcağım ilginç bir anı yok dedi." dedi Peter.

"Anladım."dedi Bucky.

" Hadi anlat Bucky abi. "dedi Peter ve kalemi ile defterini hazırladı.

" Tamam başlıyorum o zaman Peter. "dedi Bucky ve anlatmaya başladı.

" Birincisinde kaç yaşında olduğumuzu hatırlamıyorum. Sahile gitmiştik. Orada istediğimiz gibi birşey yapabileceğimizi sanarken bir kız gördük. Kızıl saçlı bir kızdı. Adı Dolores'ti. Güzeldi baya. Neyse. Onu etkilemek için yapmayacağımız şey yoktu. Steve tüm parasını sosisli sandiviçe harcamıştı. Ben de ayıcığa. "dedi Bucky ve hafifçe gülümsedi.

" Sonra ne oldu? Kızı etkileyebildiniz mi? "diye sordu Peter gülerek.

" Hayır. Etkileyemedik. Sonra da eve bir tane kamyanun arkasında gitmek zorunda kaldık. "dedi Bucky ve daha çok gülmeye başladı.

" Hadi canım."dedi Peter gülerken.

NOT:İKİNCİ ANI İSE KENDİMİN UYDURDUĞU BİR ANI ARKADAŞLAR. GERÇEK DEĞİL. KARDEŞİMLE BERABER GÜZEL OLABİLECEĞİNİ DÜŞÜNDÜĞÜMÜZ BİR ANI OLUCAK. UMARIM BEĞENİRSİNİZ.

" Tamam ikinciyide anlatayımda kurtulayım bari. "dedi Bucky. Hala yüzünde bir gülümseme vardı.

"Aynen Bucky abi. Beni de ödevimden kurtarıyon hem." dedi Peter ve güldü.

"İkincisinde ise 10 veya 11 yaşındaydık. Okuldaydık. Matematik sınavı vardı. Sınıfın bir tane de iri yarı çocuğu vardı. Steve'e fazla gıcık oluyordu ve onu dövebilmek için yer arıyordu. Yeri de nasıl bulacağını çok iyi biliyordu. Neyse matematik sınavından 5 gün önce Steve'in yanına geldi ve sınavdan 100 almazsa onu döveceğini söyledi. Steve'de kabul etti. Çünkü aptal. Neyse. Steve 5 gün boyunca odasından çıkmadan çalıştı. Sınav sonucu ise 99'du. "dedi Bucky gülerek.

" Ne?! "diye bağırdı Peter şaşkınca.

" Evet. Sonrada çocuk onu dövdü. "dedi Bucky.

" Oha. Çok kötü olmuş. "dedi Peter.

" Evet kötü bir kavgaydı. Steve'i çocuğun elinden kurtarıcam diye canım çıkmıştı. "dedi Bucky ve gülmesi daha da çok arttı.

" İyiymiş. Teşekkürler Bucky abi. "dedi Peter ve koşar adım odasına çıktı.