Chapter 28

47 1 0
                                    

Heiress

Ilang linggo lang ay may bigla na lang lumabas na matanda sa isang mamahaling kotse sa harapan ng bahay namin. It addressed itself as our father's mother. We didn't believe it, and neither did my mother, until she showed us my father's birth certificate.

She stated that she has been waiting for us for a long time and that she intends to show us when we are a little more adjusted and okay. She was also said to be present at my father's funeral, but only from afar. She's that famous. Who would have thought I was the heiress of a well-known family? Do you remember the De Cruzado Costs Hotel? We were also the owners of that huge hotel!

Duon din nagkwento si Ate na binisita rin daw siya ng Lola Adelaida sa school niya na siya daw dapat ang tagapagmana pero hindi siya naniniwala dahil wala naman kaming kakilang kamag-anak namin at she's not interested at all. Gusto niya lang daw maging lawyer.

"Oh my gosh, so you're telling me that you're a heiress?!" gulat na tanong ni Carla. I nodded lazily. Paulit-ulit siya. Hindi siya makapaniwala.

"What the- oh my gosh! Namuhay kayo ng sobrang hirap pero mas mayaman pa kayo sa amin?! What on earth is that?! Seriously?!" napailing-iling na lang ako sa reaksyon nito.

I didn't understand either at first, but Lola Adelaida explained everything to us. Sabi niya na lumayas daw si Papa sa kanila dahil ayaw niya ng responsibilidad. My father is an engineer who has no interest in business, but Lola didn't like that so she decided to fix his marriage. However, my father loves my mother, but she was not given the opportunity to meet Lola Adelaida because my father was hiding at the time.

Matagal na raw nakita ni Lola si Papa pero hindi na niya ito pinakialaman dahil mukhang masaya naman daw ito sa amin kaya hindi na muna siya nagpakita. Pero noong nalaman niyang nagkasakit si Papa at namatay, hindi niya na kayang hindi magpakita sa amin. Si Papa lang din ang nag-iisang anak niya kaya kailangan niya ng tagapagmana at kung hindi si Ate ay ako.

Lola Adelaida took us to Spain a few months ago and settled us there. Dad also left us and Mom a letter, so we were even more enlightened. Sometimes I still can't believe it. I mean, me? A heiress? I also remembered everything Jacob's mother said there.

I smiled bitterly. Mas kilala niya pa pala ako at kaya rin sinabi ng Mommy ni Jacob na mapapakinabangan ako in the future dahil kay Lola. That makes sense.

Noong paalis pa lang kami ay pumunta ako kina Tita Belle para magpaalam. Buong gabi noong umiyak si Carla dahil maiiwan nanaman daw siya. Magkatabi kaming natulog noon at kinaumagahan ay nakasunod sa akin si Carla.

"Kainis ka, ang yaman niyo na." sabi nito nang makita ang mga bodyguards na nagdadala ng mga gamit namin habang naghihintay ng flight namin. Humarap ako dito at niyakap ito ng mahigpit. Nagsimula nanaman itong umiyak.

"I love you, Carla. Thank you for everything. I'll miss you, video call na lang tayo everyday okay?" sabi ko dito. Sumisinok pa itong tumango at pilit na pinupunasan ang luhang sunod-sunod na tumutulo.

"I love you din, huwag mo akong kalimutan ha? Wala ka'ng makikitang kasing ganda kong kaibigan, ako lang nag titiyaga sa'yo." pabirong sabi nito. Napangiti ako at niyakap siya bago kami tuluyang umalis. Kumaway pa ito bago sa akin habang palayo ako ng palayo.

Bago ako tuluyang umalis sa Pilipinas ay nakapag take naman ako ng board exam. Mabuti na lang din ay hindi kami nagkita ni ano dahil baka hindi ko matapos ang exam ko. Imbes nga na mag breaktime ay nag-aaral ako dahil sobrang hirap ng test at kinulang ako ng time na mag review.

Ilang buwan simula nang tumira kami dito sa Spain ay nakapag adjust naman kami. Sabay-sabay kaming kumakain sa isang hapag habang pinagsisilbihan ng mga katulong. Hindi rin ako makapaniwala sa buhay na tinatamasa namin ngayon.

Yarrow Series #1: Chase (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon