My Possessive Vampire

I won't let you take me

Sixty six: My Vampire Lover 💐

I won't let you take me

SIGURADO mukha na talaga akong tanga dahil sa bukod na nanlalaki ang mga mata ko, naka nganga rin ang bibig ko sa harapan ni Jungkook.

"That means Lucian is no longer blocking your thought, you're free from him. It must be because of you changing." mukha itong excited.

Huh? "Narinig mo ako?!" sigaw ko.

Napangisi ito dahil sa pag sigaw ko. "I'm here being excited because your thoughts are no longer blocked but you're worried about what I heard?" nakataas ang isang kilay nito.

"Of course I am! Narinig mo ang hindi dapat marinig! Paano ko pa maitatago 'yon sayo? Ahh! 'Wag mo kong gamitan ng telepathy mo! Basta 'wag!" sabi ko habang tinatakpan ng kamay ang dalawa kong tenga. Naiinis ako!

Tinawanan lang ako ng magaling! Buwisit! I'm so good at embarrassing myself.

Pinisil nito ang kamay ko. "Friends with benefits? Kung anu anong kalokohan ang pumapasok sa utak mo." muli itong tumawa, this time ay hindi na basta ngisi lang. Tinatawanan talaga nya ako!

Sinamahan ko siya ng tingin. "Ano bang iisipin ko dapat?" Inis kong sabi. "I was just thinking about it..." kagat labi ko tsaka ko siya tinalikuran. Tsk!

"You know you're mine either way." sabi nito bago dinampihan ng halik ang kamay ko na hawak niya.

I was so surprised that I actually flinched. Jungkook smiled in amusement before we began walking.

Aba't, nakakarami na ang poging nilalang na 'to, ah?

"Huwag ka na ulit magsasabi ng ganoon. Nawawala ako sa focus, eh!" simangot ko. "At hindi ako isang bagay para masabi mong iyo ako." kunwaring pagmamaktol ko pero sa loob loob ko ay para na akong mahihimatay sa kilig. Bakit ba?!

"Check your wrist and read." tukso pa rin nito.

"Alam mo? Tigil tigilan mo nga ang kakasama kay Jimin. Naaawa ka na sa kalokohan niya." I groaned which caused him to snort.

"I'm just teasing Eli." ipinilig nito ang ulo. "I respect you and you know that."

Pagkatapos mag harutan ay nagpatuloy na kami sa paglalakad pa uwi. Well, di naman natapos ang harutan namin since nag-aasaran pa rin kami habang naglalakad. It's nice to be this comfortable with Jungkook.

Makailang minuto lang ay sa wakas nakarating din kami ng mansion and as we expected, they were all worried. Ang iba sa kanila ay lumabas pa para hanapin kami.

Humingi kami ng pasensya sa kanila at kinwento ko lahat ng nangyari sa amin ni Jungkook... I mean hindi naman lahat, 'yong mahalagang bagay lang pala. Of course may mga bagay din na dapat sinasarili lalo na pagdating sa harutan namin ni Jungkook.

Sinabihan kami agad ni Jin na magpahinga na kaya't dumiretso na ako sa kwarto. Bago pumasok ay nakita ko si Jungkook na papalapit sa gawi ko.

"Hindi ka pa ba nagsawa sa pagmumukha ko? We've been together for the whole day." ngiti ngiti kong sabi.

"Never!" sabi niya. "I just want to tell you good night. If something bad happens, call for help. Jimin's room is just across the hall."

Napangiti ako. "Matutulog lang naman ako, diba? 'wag ka nang masyadong mag-alala. Kaylangan mo na ring magpahinga."

Papasok na sana ako ng bigla itong humarang sa hamba ng pinto. Kunot noo ko siyang tinignan. "Thank you for today." sabi nya. "Despite the bad things that happened, you're still here."