ÇOK YOĞUN CİNSELLİK İÇERMEKTEDİR +18 VE +21
(Bu kitapta ki her şey bir hayal ürününden ibarettir.)
Düzenlemeye alınacaktır.
Şimdiden hepinize keyifli okumalar diliyorum. ✨
Bazı aşklar hayal kırıklığını yaşatırken; bazı aşklarda efsaneyi yaşatır.
...
10k için hepinize çok çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız ve çokça sevgiliyorsunuz.
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oy verip yorum yapmayı unutmayın lütfen. ✨
(Sınr 50 oy, 100 yorum. Sınır tamamlandıktan sonra özel, bölümleri gelecek )
Keyifli okumalar. 🦋
Şaşkınlık, tüm bedenimi ele geçirip götürürken, gözlerimin yanı sıra dilim da lal olmuştu. Kim niçin bana bir kutu dolusu çikolata bırakabilir ki? Ya da bu çikolatanın sahibi gerçekten ben miyim?
İçinde her çeşit çikolatanın bulunduğun kutunun bir köşesine kıstırılmış pembe bir kağıt dikkatini çekti. Omuz hizasında geriye doğru, sınıfa gelişigüzel bir bakış attıktan sonra tekrardan önüme dönüp, ürkerek kağıdı elime aldım.
Korkak değilim, sadece başkasını çıkarsa ve beni not kağıdını okurken görürse ayıp olacağını bildiğimden ürkek hareketler sergiliyorum.
Merhaba... Ya da selam... Nasıl başlayacağımı, neyle başlayacağımı bilmediğimden öyle saçma ve sıradan bir yazı yazdım. Belki de şu an içinden 'Bundan bana ne?' diyorsundur haklı olaraktan. Ne yapabilirim ki, ben de öyle biriyim işte.
Sadece seni mutlu eden şeylerden birini fark ettiğim için bu hediyeyi sırana bırakmak istedim. İleride, seni mutlu eden bir diğer şeyleri de öğrenmem dileğiyle. Kendine iyi bak ÇİKOLATA PERİSİ.
Dipnot: Çikolata yerken çok tatlısın. - Öylesine biri -
Kağıtta yazılarını bir kez değil, abartısız belki de on kez art arda okumuş ve yine bir şey anlamamıştım. Ve sanırım gerçekten bu kutu benim değil.
Hayır hayır, salak ya da gerizekalı değilim. Sadece tabiri caizse, hayvan gibi çikolata yediğimi bildiğim için bu denli şaşkınım.
Kağıdı tekrar eskisi gibi katlayıp, arka cebime koydum. Tekrar sınıfa göz gezdirdikten sonra çantamı açıp, görgüsüz ayı misali tüm çikolataları çantama koyup, fermuarı kapattım ve kutuyu da önümde ki sıraya bırakıp yerime geçtim.
Ne olur ne olmaz, olur da biri çantamı açmak ister diye çantamı da kucağıma alıp, başımı sıraya gömdüm.
Aradan geçen birkaç dakika sonra sınıfta bir ay sesi duyuldu ve bu, bir ayak sesi iken giderek çoğalmaya başladı.
Peki ben tüm bu olan bitenlerde ne mi yaptım, şöyle ki tabi ki en iyi bildiğim şeyi, yani oyunculuğumu konuşturdum.
Çıt bile çıkarmadan öylece durdum ta ki sınıfı dolduran, hatta bir deprem etkisi yaran çığlık sesini duyana kadar.
