6. Bölüm

4.1K 80 44
                                    

Oy verip, yorum yapmayı unutmayın lütfen

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oy verip, yorum yapmayı unutmayın lütfen.

(Sınr 50 oy, 100 yorum. Sınır tamamlandıktan sonra özel, bölümleri gelecek )

Keyifli okumalar. 🌹

Birkaç gündür ters giden hayatıma, sanırım alışmış vaziyetteyim. Neden diye soracak olsanız, şöyle açıklamak isterim ki, daha sabah kapısını önünde oturduğum ve kavga ettiğim adam şu an sevmediğim tayfanın içindeydi. Ve ben, artık şaşırmıyorum. Sanırım benimle birlikte duygularım da şaşkınlık belirtilerini, üç günün sonunda geri plana atmayı başarmıştı.

İkimiz de gözlerini dikmiş, birbirimize bakarken bakışlarını ilk çeken ben oldum. Bir de bu adamla uğraşacak değilim. Burun kıvırıp, Oğuz'a tekrar çevrdim bakışlarımı.

Bir daha arkama dönüp bakmadan, ilerleyip kutu arayışına geçtik. Bu sırada da sohbet etmeyi, daha doğrusu Oğuz'u dinlemeye başladım.

"Aslında ağabeyim iyi biridir, sinirle bugün sana öyle davrandığıma eminim." İlk konuşmanın bu olması ne kadar üzücü.

Ağabeyi ya da bir başkası, hiç kimse ama hiç kimse umurumda değil. Bana değmesin, bana salak saçma hareketler yapmasınlar yeter.

"Peki Oğuzcuğum, ağabeyin iyilik severliğinden bana ne?" Tepki bir ağır olmuş olabilir. Lakin; bu konuşmadan sonra 'Evet, haklısın' mi demeliydim? Eğer öyle bir beklentisi varsa çok bekler.

Oğuz, verdiğim cevaptan sonra bir müddet sussa da, sonradan susma hoşuna gitmemiş olmalı ki konuşmaya kaldığı yerden devam etti.

"Ben, sadece ağabeyim söylediklerinin seni kırdığını düşündüğüm için öyle dedim." Ne münasebet canım. Ben niye uğursuz Uğur'a kırılayım. Kim ki o?

"Şakacı çocuk seni..."

"Biliyor musun, aslında gerçekten biraz espritüel biriyimdir." Ay ay ay, ne kadar da hoş. Peki bunda bana ne?

Sus be, insanların boğazında yumru oluşturma. Demek ki söylemek istedi ve söyledi. Sen de insan gibi davran.

Keşke iç sesim karşımda olsaydı da, şöyle bir kafa atsaydım kendisine. Çünkü son zamanlarda beni deli edip, sinirmi zirvelere ulaştırıyor.

"Öyle mi? Peki bunu sana kim söyledi Oğuzcuğum?" Asla iç sesimi dinledim. Sadece öyle istedim diye kibarca karşılık verdim.

Kesin bacım kesin.

"Yani, çoğunluk öyle söyler," dediğinde hatır için kahkaha attım. Elimi, yüzüme doğru, yelpaze işlevini görsün diye sallamaya başladım.

"Ay ilahi Oğuzcuğum, sen ne kadar da komiksin öyle," dedim yalandan attığım kahkahaların arasında. Oysaki anam yalan söylememem konusunda beni ne kadar da uyarmıştı. Canım anam ya, keşke seni dinlenseydim de, yalan dolanla buralara kadar gelmeseydim.
Ama Allah affedicidir. İnşallah beni de affeder.

Sadece Arkadaşız Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin