NOT: ÇOK YOĞUN CİNSELLİK İÇERMEKTEDİR +18 VE +21
Dilan, hayatı dolu dolu yaşayan ve birçok kişinin aksine insanların ne dediğini umursamayan geç kız.
Neşesi ile mahalleyi cıvık cıvıl hâle getiren, eh biraz da ayran gönüllüsü olan kızımız, bir gece b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oy verip, yorum yapmayı unutmayın lütfen. 🦋
Sevgilerle. 🌷
(Sınr 50 oy, 100 yorum. Sınır tamamlandıktan sonra özel, bölümleri gelecek )
Keyifli okumalar diliyorum. 💙
Genellikle ya da çoğu zaman aldığım kararlardan pişmanlık duymam, daha doğrusu bugüne kadar duymazdım ama bugün, belki de ilk defa neden bir şey yapmadan önce düşünmediğimi sorgulayıp duruyorum.
Sorgulamamın nedeni aşk itirafı değil elbette, sorgulamamın nedeni ağabeyimi hayal kırıklığına uğratacak olma korkusuydu.
Birçoğumuzun asıl meselesi güvendi öyle değil mi? Ve ne yazık ki kolayca kaybedilen güven, kaybedildiği gibi kolayca kazanılmıyordu.
Işte benimde en büyük korkum da tam olarak buydu. Ağabeyimin güvenini kaybetmek... Kimse ağabeyinin, daha doğrusu arkadaş ve gerektiği zaman dost olan bir ağabeyinin güvenini kaybetmek istemezdi- ki, bu sadece ağabeyler için değil, herkes için geçerliydi.
Şahsen ben, bana güvenen birine hayal kırıklığına uğratmak istemezdim. Ve bu yüzden de ağabeyime gerekirse her şeyi en baştan anlatacaktım.
Ağabeyimle süren uzun bakışmamızdan sonra ağabeyim, işaret parmağını dudağına götürüp, sessiz olmama dair işaret verdi.
Sadece işaret etmesi yetmemiş olsa gerek, dudaklarını hareket ettirip "Sessiz ol, annemler uyanacak," dedi ve başıyla odamı gösterdi. Dudaklarımı aşağıya doğru sarkıtıp, mahcup olmuş bir yüz ifadesine bürünerek başımı yere doğru eğip, odama doğru ilerledim.
Odama geçtikten hemen sonra, ağabeyim de odama geçip ardından kapıyı kapattı.
Yatağın üzerine oturup, ellerimi dizimin üzerine toplayıp parmaklarımla oynamaya başladım.
Ağabeyim de, hemen yanıma oturduktan sonra başımı omzuna doğru bastırıp, dudaklarını saçımın üstüne bastırdı.
"Anlatın bakalım küçük hanım, siz ne iş?" Dedi ağabeyim muzip bir ses tonuyla.
Başım kaldırmadan, kısık, daha çok içime kaçan sesim ve utancımdan dolayı kısık çıkan sesimle "Tam olarak ne kadarını duydun ağabeyim."
"Aşk itirafını duymazlıktan gelirsem her şeyi duydum," diye yanıt verdi ağabeyim gülerek. Sesinde ki eğlenceli tını beni biraz olsun çekingenlikten sıyırmış olsa da, içimde, hala yerli yerinde duran bir utanma duygusu var.
Yahu, kim ağabeyi ile oturup aşk hayatını konuşur ki? Yani bir ihtimal, düşünsenize ağabeyiniz size aşk hayatınızı soruyor. Yemin ederim fırtına öncesi sessizlik olduğunu ya da ölmek için sadece bir günüm kaldığını düşünür- ki şu anda da öyle düşünmüyorum desem yalan olur.
