ÇOK YOĞUN CİNSELLİK İÇERMEKTEDİR +18 VE +21
(Bu kitapta ki her şey bir hayal ürününden ibarettir.)
Düzenlemeye alınacaktır.
Şimdiden hepinize keyifli okumalar diliyorum. ✨
Bazı aşklar hayal kırıklığını yaşatırken; bazı aşklarda efsaneyi yaşatır.
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oy verip, yorum yapmayı unutmayın lütfen.
(Sınr 50 oy, 100 yorum. Sınır tamamlandıktan sonra özel, bölümleri gelecek )
Keyifli okumalar diliyorum. 💓
Sevgiler. 🌷
Tedirginlik; tam olarak yaşadığım an benim için tedirginliği ifade ediyor. Tedirginlik öyle bit sarıp sarmalamıştı ki bedenimi, ellerim ayaklarım buz kesmiş, yüzümden kanlar çekilmişti.
İkbal teyzenin sorduğu soruyu duymuyor gibiyim ama aynı zamanda değişik bir şekilde algılıyor gibiyim. Duygularım bile iç içe girmiş, duyumu ve algıyı ayırt etmezken nasıl o'na cevap verebilirim ki?
"Kızım, iyi misin?" Diye yeniledi sorusunu İkbal teyze. Ne diyeceğim ki şimdi ben? Az önce bir fotoğraf aldım. Hatta kabaca çaldım mı desem?
"B-ben... Iyiyim," dedim kekelemiş olmama lanetler yağdırıp, tüm oksijenleri içime istercesine derin nefesler alarak. Hayatımda bir ilk yaşıyorum desem yeridir.
Tamam, tedirginsin ama tedirginliğini de belli etme be kızım.
Baş ve işaret parmağımı alnıma götürüp, alnımı hafife ovdum.
"Kuzum, gel şöyle de oturalım," dedi koluma girip beni mutfağa doğru çekiştirerek. İkbal teyze, sandalyelerden birini çekip beni oturtturduktan sonra o da hemen karşımda yer aldı. Elimi istemsizce öyle bir titriyor ki, yolda geçen biri benim bu halimi görse gerçekten çok kötü bir şey olduğu sanar. Oysaki benim vicdanım yalan söylediğim ve söyleyeceğim için acıyordu.
"Tamam... Kuzum tamam." Ellerimi avuç içine aldığında yumuşak, anne şefkatini andıran kısık bir sesle "Ne oldu, anlat teyzene," dedi elini başına götürüp, saçımı bir anne merhameti ile sevip, okşayarak.
"Sanırım... Kötü bir şey yaptım." Sanırımı boşuna. Gerçekten kötü bir şey yapmıştım ve bunu, hücrelerimin her zerresinde hissediyorum.
"Hiçbir şey, senin canını sıkmana değecek kadar kötü olamaz." İçim yumuşacık oldu. Gözlerimi kaldırıp, İkbal teyzeye bakamıyorum bile.
Allah'ım lütfen sen beni affet.
"Fotoğraf... Oğullarınızın fotoğrafı..." Dedim duraksayıp, yutkunarak. Gözüne bakamadığımdan gözlerimi sıkıca birbirine bastırıp, devam ettim. "Fotoğrafa zarar verdim."
Kısık çıkan bir kıkırdama işittim. İkbal teyzenin kıkırdamış olması tuhafıma gittiğinden gözlerimi açıp, karşımda ki kadına diktim bakışlarımı.
"Ay ilahi Dilan'ım ya. Alt tarafı bir kağıt parçası. Canını sıkmana, korkmana değmez ki hiç. Ben yarın Uğur'umu gönderttirip tekrardan çıkarttırırım," dediğinde dilimi yutacak gibi oldum.
