23. Bölüm.

1.7K 52 63
                                    

Oy verip, yorum yapmayı unutmayın lütfen

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oy verip, yorum yapmayı unutmayın lütfen.

(Sınr 50 oy, 100 yorum. Sınır tamamlandıktan sonra özel, bölümleri gelecek )

Keyifli okumalar diliyorum. ❤️

Sevgilerle. 🌹

Bir dilek dileme hakkın olsaydı eğer, tam olarak bu anda kalmayı, hatta ve hatta bu ana hapsolmayı dilerdim. Herkes yanımda olduğu ve herkesin yüzünde belli belirsiz olan o kocaman gülümseme ile bu anın tadını çıkarmaya çalıştığı bu anda...

Öyle ki, sanki herkesin bir arada olması bizleri tüm dertlerden ve sıkıntılardan arındırmış gibi hissettiriyor.

Bakıldığında büyük, ama içerisinin kalabalıklığı ile küçücük duran bu harikulade kafe, sımsıcak insan yüzleri ile doluydu.

Bu sıcacık yüzler ve ortam, kanımın da ısınmasına, hatta gözlerimi mutluluktan pırıldamasına neden oldu.

Hala alkışlamakta olan ailemin yanına koşar adımlarla gittim. Parmak uçlarında yükselip, babamın boynuma sıkıca sarıldım.

"İyi ki doğdun biricik kızım, iyi ki doğdun prensesim." Babamın sözleri, beni duygulandırdı ve farkında olmadan daha kurumamış olan yaşların yerine yenisi eklendi.

"Teşekkür ederim baba, ve seni çok seviyorum," dedim yüzümde ki buruk sevinci sözlerime yansıtarak.

Sevinçliyim aslında ama sanki... Sanki bu sevincimin içinde bir kırgınlık/ burukluk varmış gibi hissediyorum ve ister istemez, bu burukluk yüzüme ve sesime de yansıyordu.

"Şt, üzülmek yok," dedi babam benden ayrılıp, alnıma şefkatli bir öpücük bırakarak.

Babamın bana hissettirdiği güven ve güvenin yanı sıra da gelen derin şefkat duygusu bazen beni dünyanın en şanslı kızıymışım gibi hissediyor. Çünkü maalesef ki, her baba baba gibi, her anne de anne gibi olamıyordu.

Bazıları evlatlarını şefkatle sarıp sarmalarken, bazıları da şefkati şiddet olduğunu anlatıp duruyor, hatta bu anlatış zamanla uygulamalı anlatışa bile dönüşüyordu.

Şanslıyım, gerçekten böyle bir aileye, arkadaşlara, komşulara ve en önemlisi böyle bir sevgiliye sahip olduğum için şanslıydım.

Babamdan ayrılıp, hemen yanı başımızda duran annemle kucaklaştım.

"Iyi ki doğdun bebeğim," dedi annem, sesinde ki hazin mutlulukla. Annem de benim gibi bir anda duygulanır ve bir anda duygu selinden sıyrılıp coşardı. Sanırım annemle en belirgin özelliğim, ikimizin de İkizler burcu olmamızdı.

"Iyi ki varsın annem."

"Sakın ağlama, yoksa makyajım bozulacak ve baban, ilk defa karısını çirkin bi' halde görecek," dedi annem alaylı bir tını ve kısık bi' ses tonuyla.

Sadece Arkadaşız Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin