At My Worst

Kabanata 5

Emily Curpoz

5:30,San Alfonso

Natatanaw ko mula sa bintana ng kotse ang paunti-unting pag lubog ng araw sa malawak at kalmadong karagatan. Tinatangay ng hangin ang hibla ng mahaba kong buhok sa tuwing inilalabas ko ang aking ulo sa bintana ng kotse na siya namang pag saway ni mommy sakin baka daw kasi may dumaang sasakyn sa gilid namin at maputulan ako ng ulo ng wala sa oras.

I'm so excited to see my beloved place, San Alfonso. Hindi rin ako makapag antay na makita ulit ang mga childhood friends ko roon. But what if , 'di na nila ako makilala?It's been 12 years narin ng umalis kami ng San Alfonso at nawalan ng communication sa kanila, 'di rin ko nakapag paalam sa kanila noon ng maayos, so kailangan kong bumawi sa kanila ngayon. Napagdesisiyonan ni dad na lumipat ulit kami sa San Alfonso dahil na i-halal si dad bilang Kapitan doon and he want us to be in his side dahil ayaw nya namang mapag-isa habang naroon naman kami sa Bulacan.

Nakasakay kaming magpapamilya sa isa sa mga kotse ni daddy,sya ang nagda-drive ngayon at nasa passenger seat naman si mom while me and my lil sis Ema were in the backseat. Ema were in deep sleep so I decided to have a little nap. Then, I was about to close my eyes when my phone ringed inside my pants pocket.

Kelly's calling....

I tapped the answer button on the screen and anwer the call.

"Hello,Ems!anong balita?hindi kamanlang tumawag para i-update kung saan na kayo banda" sunod-sunod nitong sabi sa kabilang linya na ikinagulat ko kasi naka earphone ako at ang lakas ng boses nya.

"Impaktada ka, girl! lower your voice,ok?sisirain mo ata eardrums ko"sabi ko sa kanya at pinasadahan ng tingin ang mga aleng nag titinda ng street foods, mga batang nag hahabulan sa kalye at mga manong na nag hihintay ng pasahero. Naaamoy ko na ang San Alfonso!

"I'm sorry, darlin'. I didn't mean to."

"Nevermind, anyway, nasa San Alfonso na kami, heading to our house"

"Ohh...ok...so.you're going to meet up your two former friends there?"

"Well, That's supposed to be my plan, Kelly"

"Sino nga ulit yung crush mo sa dalawa?K-Keith?"

"It's Ken not Keith."pagtama ko sa sinabi nya. Namumula na agad 'yung pisingi ko mabangit lang ang name ng ultimate crush ko noong kabataan ko. I really like Ken Arbolida before pero nawala din naman iyon nang mamalagi kami ng maraming taon sa Bulacan pero diko maintindihan bakit parang bumalik ang lahat ng feelings ko noon at excited akong makita siya in person dahil 'di ko na abangan ang pag bibinata niya. Im so pathetic,right?

"Girl? are you still there? are you with me?hey!"bumalik ang diwa ko ng pumasok sa eardrums ko ang napakagandang musika na nagmula sa bunganga ni Kelly. Nawala na pala ako sa sarili ng magbalik tanaw ako sa nakaraan.

"Ano nga 'yung sinabi mo k-kanina?"tanong ko sa kanya sa kabilang linya at narinig kong pumakawala sya ng isang malalim na buntong hininga.

"Oh my gosh, Ems! todo tanong at kwento ako sayo kanina tapos... you're not listening pala?! for pete'sake, Emily Curpoz?!"Kelly said in annoying voice.

"Thanks for snapping me out,naibalik mo ako sa realidad,haha,I'll call 'ya next time,okay?"

"Ugh...call yourself,bitch-*tototototot* "she ended the call and i laugh out loud.

Dad stop the car in front of our house and go out to open the gate para makapasok na kami sa hacienda Curpoz. Ang lolo ng lolo ko pa ang may ari ng hacienda na ito noon at naipamana sa mga ka-apo-apohan hanggang maipasa kay dad. It was made during Spanish era at ini-renovate nalang ito sa paglipas ng panahon.

Bago kami pumasok sa loob ng mansion napalingon muna ako sa bahay na kaharap ng mansion. Nariyan kaya si Bright sa loob?tanong ko sa isip ko at pumasok na ng Mansion para makapag pahinga.

***********

Pinuntahan ko ang bahay nina Bright ngunit wala sya roon sabi ng mom niya baka pumonta raw siguro sa bahay ng kaibigan niya. Alam ko pa naman kong nasaan ang bahay nina Ken kaya agad ko itong tinungo gamit ang color pink kong bike. Kinakabahan akong makita ulit si Ken! Hindi ko alam kong now na ba akong bibisita sa kanya or later on nalang? what if 'di nya na ako kilala? No! i have to think positive! no matter what....

"Kamusta po kayo Lola Maring! namiss ko po kayo"agad kong tanong sa matanda ng makita itong naka-upo sa rocking chair nito paharap sa tv. Agad namang ngumisi ang matanda ngunit bakas sa mukha nya ang pagkalito at parang nagtatanong.

"A-ahh..ako po pala si Emily, 'yung batang iyakin na tinatawag nyong Emilia dati, natatandaan nyo pa po ba ako?"pagpapaliwanag ko kay Lola Maring na nag aliwalas ang mukha na parang naalala nya na ako.

"Emilia? ikaw na ba yan ihja? Ang laki-laki mo na, dalaga ka na ngayon"Lola Maring said at sinamahan akong maupo sa leather couch nila.

"Opo,ako nga po ito,hehe." I'm thankful that she remembered me now.

"Kailan ka lang dumating,ihja? dapat nagsabi ka na uuwi ka napaghandaan ko sana ang pag bisita mo rito"sabi ng matanda at binigyan ako ng bibingka na ginawa nya.

"Maraming salamat po, Lola Maring, ahmm...nasan po pala ang apo nyo?"nahihiya kong tanong sa kanya.

"Ahhh...si Keno ba ang tinutokoy mo? Nasa kwarto sya sa itaas,ihja. Tamang tama nariyan din si Berting, puntahan mo na sa itaas,ihja"sabi nya ,agad naman akong kumilos at tinungo ang hagdanan pataas. Keno at Berting parin pala ang tawag ni Lola Maring sa kanilang dalawa. Nakakatuwa lang isipin na ganun parin pala ang lahat na parang wala paring nabago maliban nalang  sakin at sila Ken na binata narin ngayon.

Napatigil ako sa pintuan ng kwarto ni Ken ng marinig ko ang At My Worst na tinutugtog sa gitara na sinasabayan ng isang boses ng lalaki na muling nagpatibok ng puso ko. Napangiti mona ako bago binuksan ang nakasaradong pinto ng walang paalam at bumungad sakin ang tagpong 'di ko inaasahan.

Ken hugged Bright's back  while his hand were on Bright's hand teaching him how to play my favorite song right.

"Can I call you baby?
Can you be my friend?
Can you be my lover up until the very end?"kanta ni Ken habang nakikipag eye to eye kay Bright na mukhang nagugulohan. I felt jealous...no!maybe I was wrong, he's just teaching him ok? but it's so different the way Ken look at Bright. I set aside my thoughts at ipinagpatuloy ang lyrics na naudlot.

"Let me show you love, oh I don't pretend
Stick by my side even when the world is givin' in (Yeah)"

"whoa! galing naman! para ba sa akin ang kantang 'yan?"sabi ko ng may ngiti sa labi na nag udlot sa kanilang pagtitinginan at sabay silang gulat na napalingon sakin ngayon na nakatayo sa pintuan ng kwarto.

"S-sino ka? bat ka narito sa kwarto ko?"walang emosyong tanong ni Ken sakin at umopo sa dulo ng kama nya at nagkibit balikat. Agad namang binaba ni Bright ang hawak na gitara at ngumiti sa akin.

"E-Emily...ikaw na ba Yan?"hindi makapaniwalang sambit ni Bright at nagulat din ang reaksyion ni Ken na nakatingin din sakin.

"Sino pa nga ba?"nakangiti kong sabi sa dalawa.

**************
A/N:sorry for the typos and error of grammars kong meron man.Im not really good in grammar guys,😄😄😄
Ps:tumatanggap po ako ng kritisismo in a good way.Hope you like this chappy!Lovelots mga kalahi!😍😍😍

That'smagurl