At My Worst

Kabanata 31

𝗞𝗲𝗻 𝗔𝗿𝗯𝗼𝗹𝗶𝗱𝗮

𝗕𝗨𝗠𝗨𝗛𝗢𝗦 𝗔𝗡𝗚 𝗠𝗔𝗟𝗔𝗠𝗜𝗚 na tubig sa hubad kong katawan.Nasa shower room ako ngayon.Mas malamig pa ang tubig sa shower kaysa sa ulan sa labas na hanggang ngayon ay mukhang wala pang planong tumila.Rinig ang ingay ng mga patak ng ulan sa labas ng bintana.

After i cleaned my self i wrap my lower body by the soft towel from my walk-in-closet.Habang naghahanap ng sweat shirt and sweat pants,i heard my phone buzzing on my study table.I look at the caller ID.

𝐴𝑛𝑔𝑒𝑙𝑖𝑐𝑎 𝑖𝑠 𝑐𝑎𝑙𝑙𝑖𝑛𝑔...

I took my phone and answered the call."oh.Napatawag ka?"as usual,hindi na ako nag-aatubili pang mag sabi ng ℎ𝑖  or ℎ𝑒𝑙𝑙𝑜.Siya ang anak ni papa sa bago niyang asawa.Ito ang pinakamatanda sa kanilang magkakapatid.Walang alam si mama na meron parin akong connection sa kanila,sa kay papa.It has been a year since i had a little-talk with my father.At kapag nag-uusap naman kami ay ang papa ko lang ang nagsasalita at ako naman ay panay "𝑂𝑜" lang ang tinutugon.Masaya na akong nagbago na siya,na hindi na siya umiinom.Ngunit meron parin sa parte ng puso ko ang paghihinayang kasi nagbago siya kung kailan divorce na sila ni mama.

"K-kuya Ken,n-nasa kulungan ngayon si papa!"tugon ni Angelica sa nanginginig na boses.Parang umurong ang dila ko ng marinig ko iyon sa kabilang linya.I was shock and open mouthed.Parang may bumuhos na isang batyang tubig sa katawan ko.Mariin kong idinikit sa taenga ang cellphone as if i didn't want to miss a single word sa susunod na sasabihin ni Angelica.

"A-anong nangyari?"utal kong tanong.Naririnig kong umiiyak na siya sa kabilang linya.Narinig kong parang ibinigay ni Angelica ang phone niya sa kung sino na humihikbi na rin sa gilid niya.

"K-ken?hello..."sabi ng nanginginig na pamilyar na boses ng isang babae.Ito yata ang asawa ni papa."Nakikinig ho ako.A-ano po bang nangyari?"

"T-Tinawagan kami rito ng isang p-police na taga 𝑆𝑎𝑛 𝐷𝑖𝑒𝑔𝑜 𝑃𝑜𝑙𝑖𝑐𝑒 𝐷𝑒𝑝𝑎𝑟𝑡𝑚𝑒𝑛𝑡.S-sinabi nilang nagtutulak raw si Carlos ng mga ipinagbabawal na droga.H-hindi ako naniwala sa sinasabi nila ngunit may nakonpiska raw na mga 𝑠ℎ𝑎𝑏𝑢,𝑒𝑐𝑠𝑡𝑎𝑐𝑦 at iba pang mga droga na hindi ko na matandaan!"sabi nito sa pamamagitan ng mga hikbi.𝐻𝑜𝑤 𝑑𝑖𝑑 ℎ𝑒 𝑑𝑜 𝑡ℎ𝑎𝑡?!𝑓𝑢𝑐𝑘! ikinuyom ko nalang ang isa kong kamao dahil sa narinig.

"H-hindi ako naniniwala na magagawa iyon ni Carlos...k-kahit na,...kahit na naghihirap kami ay hindi iyon kayang gawin ng papa mo,marangal siya na tao para pasukin ang ganoong trabaho!"

"Nakausap k-ko siya kanina at s-sinasabi niyang wala siyang kinalaman sa mga drogang nakalagay sa bag niya a-at nagsasabi raw siya ng totoo!hindi--hindi niya raw iyon magagawa.Sinasabi niyang nagkapalitan sila ng bag nong lalaking kasabay nya na nagorder sa isang coffee shop dahil magkapareho raw sila ng bag pero hindi siya pinaniniwalaan ng mga police!jusko po!anong gagawin ko?!,mapapalabas lang si Carlos kapag tinubos namin siya ng 30 thousand pesos!s-saan naman kami kukuha ng ganuong halaga?!"sunod sunod na kwento ni tita Joana na hind parin naawat sa pag-iyak.Tahimik lang akong nakinig,nanghina ang mga tuhod ko at napaupo nalamang ako sa gilid ng kama.Bakit ngayon pa 'to nangyari?!

"P-paano na ang magiging buhay namin nito kung nasa kulungan si Carlos?!Jusko po!"iyak ng iyak ang asawa ni papa sa kabilang linya.Naririnig ko rin ang mga iyak ng mga anak niya sa phone na tinatawag ang kanilang papa.Subra akong naawa sakalagayan nila.Alam kong may breast cancer si tita Joana at naghihirap narin sila.𝑇𝑜𝑡𝑜𝑜 𝑛𝑔𝑎 𝑏𝑎𝑛𝑔 𝑖𝑛𝑜𝑠𝑖𝑛𝑡𝑒 𝑠𝑖 𝑝𝑎𝑝𝑎? pero posible ring magawa niya iyon dahil gipit na gipit sila ngayon at kailngan nila ng pera.Ngunit,magagawa nya pa bang pumasok sa ganoong trabaho na naghihirap na sila?