Neden kaçıyorsun?

11.2K 991 2K
                                    

"Siz salak mısınız yoksa salak rolü mü yapıyorsunuz gece ormana telefonunu almadan gidip kaybolmak ne? Ne kadar telaşlandık haberiniz var mı?"

Jisung'un müstakbel flörtünden yediğimiz azarı sineye çekip sehpanın üzerinde duran sürahiyi bardağa ihtiyaç duymadan kafama diktim. "Ne iğrenç bir insansın."  Chris'e göz devirip sürahiyi sehpaya geri bıraktım.

"Siz onu bunu bırakın da Minho dün gece burada kalmış." Hyunjin Minho'ya cazip bakışlarını atıp devam etti. "Kiminle uyudun gece?"

Jisung'un gözleri büyüyünce gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırdım. "K-koltukta yattı nerede yatacak?"

"Hmm inanalım bari." Hyunjin'in alaycı sesi kesinlikle inanmadığını gösteriyordu tabi.

Gece Minho Hyunjin'den haber alamayınca içip içip sızmasından şüphelenip sokağa çıkıp aramış ama bulamamış. O sırada Jisung Minho'yu arayınca Minho Hyunjin'i bulamadığını söylemiş. Jisung benim de ortalarda olmadığımı söyleyince Minho bize gelmiş ve sabaha kadar nerede olabileceğimizi konuşmuşlar.

"Jisung kaç randevu var ve ikincisi ne zaman?" Hyunjin'in seansını hallettiğim için direkt ikincisini sormuştum.

"Hyunjin dışında 4 seans kalmış yarım saat sonra." Hyunjin'in şu an bana olan bakışlarından ne kadar rahatsız olsam da çaktırmadım.

Minho'ya dönüp işleri olup olmadığını sordum. "Yok neden ki?"

"Benim işim 3 saate biter isterseniz burada kalın gelirken içecek bir şeyler alırım eğleniriz biraz." Herkes onaylar mırıltılar çıkartınca başımla Chris'e gel işareti yaptım.

"Jisung sen Minho ve Hyunjin'in yanında kal Chris de benimle gelsin." Chris ayağa kalkınca kapıya doğru yöneldim. Zaten üzerimiz giyimli olduğu için bir daha hazırlanma gereği duymamıştık.

Kapıyı açıp kendimi dışarı atınca derin bir nefes verdim. Hyunjin'in olduğu ortamda çok geriliyordum ama sürekli onunla aynı ortamda olmak istiyordum.
Neden?

***

Klinikte geçen zor bir günün ardından sonunda eve gelmiştik.  Chris'le elimizde bulunan alkol şişeleriyle birlikte kapıyı açtık. Çalsaydım kimse açmaya kalkmazdı bu yüzden elimdeki poşetlerle ne kadar zor olsa da çantamdan anahtarı bulup kapıyı açmayı başamıştım.

Chris'in elindeki poşetleri de alıp mutfağa gittim ve yemek masasının üzerine dikkatli bir şekilde bıraktım. Mutfaktan çıkıp oturma odasına yöneldim. Minho ve Jisung konuşuyor, Chirs kendini koltuğa atmış soluklanıyor, Hyunjinse telefonda oyun oynuyordu.

"Minho ve Jisung ikilisi siz şu içecekleri hazırlasanıza ben üzerimi değiştirip geliyorum." Hyunjin'in bakışlarını göz ardı ederek cevap beklemeden odama çıktım.

Hyunjinle göz göze gelmeye bile çekiniyordum neden bilmiyorum ama ona bakamıyordum. Utanmıyordum veya başka bir şey yoktu ama geriliyordum işte.

Dolabımdan siyah bir şort ve sıfır kol, bol bir üst alıp üzerime geçirdim. Deodorant ve parfümümü de tazeleyip hafif dağılmış olan saçlarımı düzelttim.

Tam aşağı inmek için odamdan çıkacaktım ki Hyunjin içeriye daldı. Şok olmamla birlikte çoktan giyinmiş olmama şükrediyordum. Bu patavatsız davranışlarından bir an önce arınsa iyi olurdu.

"Neden kaçıyorsun?" Anlamadığımı belli eden bakışlarımı Hyunjin'e gönderince üzerime gelmeye başladı. "Benden kaçıyorsun, görebiliyorum."

Doctor | HyunlixHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin