Doctor | Hyunlix

Sen kazandın doktor

Kliniğin kapısını kilitleyip yorgun bakışlarımı Chris'in üzerine diktim. "Arabayı sen kullansana benim halim yok." Chris başını olumlu anlamda sallayınca anahtarı ona fırlatıp arabaya yöneldim ve arka koltuğa yayıldım. Chirs de sürücü koltuğuna geçip arabayı çalıştırdı.

Jisung bugün Minhoyla buluşacağı için erken çıkmıştı. Sadece Chris ve ben vardık. Chris yalnız olduğu için bugün bayağı zorlanmıştı onu işe aldığımdan beri ilk defa yalnız çalışmıştı.

Hem fiziksel hem de ruhsal olarak çok yorgun hissediyordum. Ömrümün sonuna kadar uyumak istiyordum resmen.

Neredeyse hiç konuşmadığımız bir yolculuğun ardından eve varmıştık. Arabadan inip bahçe kapısından girdim ve dış kapının kilidini açtım. Eve girdiğimde peşimden Chris de içeriye girdi.

"Ben odama çıkıyorum büyük ihtimalle kendimi yatağa atar atmaz uyurum iyi geceler."

Chris gülümseyip "İyi geceler." Diyince merdivenleri hızlıca çıktım ve odama girdim. Montumu düzgün bir şekilde dolabıma asıp banyoya ilerledim.

Üzerimdeki her şeyi teker teker çıkartıp kendimi ılık suyun altına bıraktım. Ne kadar kaldığımı bilmiyorum ama yeterince rahatladığımı hissettikten sonra duştan çıkıp deodorantımı ve parfümümü sıktım. Size koku takıntım olduğunu söylemiş miydim? Her daim güzel kokmak zorundayım bu bir mecburiyet...

Havluyu saçlarıma sürtüp akan suları durdurduktan sonra sarı bornozumu giyip banyodan çıktım ve kendimi yatağa attım.

Duşun vermiş olduğu rahatlamayla yüzümde istemsiz bir tebessüm oluşmuştu. Telefonuma bildirim gelince zaten yatağın üstüne attığım telefonumu alıp bildirime baktım.

Hyunjin:

Hey.

Siz:

?

Hyunjin:

ŞANS ESERİ sizin evin ordan geçmek zorunda kaldım da şimdi ziyaret etmeden gitmek ayıp olur.

Siz:

Yoo olmaz.

Hyunjin:

Olur olur.

Siz:

Olmaz.

Hyunjin:

Olur.

Tam tekrar olmaz yazacaktım ki pencereme birisi tıklayınca korkudan yerimden sıçradım. HAYIR OLAMAZ ÜSTÜMDE BORNOZ VARDI. Bu çocuk neden hep en olmaması gereken zamanlarda bir yerlerden çıkıyordu?

Storu kaldırdığımda pencereye zor tutunan Hyunjinle karşı karşıya geldim. Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırıp pencereyi araladım.

"İki dakika bekle üzerimi giyinip geliyorum."

Hyunjin ilk başta büyütüp sonradan kıstığı gözlerini üzerime dikti. "Git banyoda giyin ben niye burada bekliyorum?"

Haklıydı zaten banyoda giyinecektim neden bekletiyordum ki? "İyi tamam gel." Pencereyi tamamen araladım ve hızlıca dolaptan bir iç çamaşırı ve elime gelen ilk pijamaları alıp banyoya yöneldim. Ne olur ne olmaz hızlı hareket ediyordum sonuçta odaya giren boru değildi yani Hyunjindi.