"Hyunjin söyle artık nereye gidiyoruz? Kaçırıyorsun dimi beni. Yoksa niye gözlerimi bağlayasın? Aslında sıkıntı yok kaçırmanda hoşuma gider ama kaçırman biraz anlamsız bize engel olan kimse yok ki. Hayır bir de hiçbir şey yokmuş gibi çok sıkı bağlamışsın. İnsan gibi gitsek ne olur sank-"
Peş peşe sıraladığım cümlelere Hyunjin dayanamamış olacak ki tek eliyle ağızımı kapattı.
"Gözlerini gevşek bağladığıma eminim eğer seni kaçırıyor olsaydım yolun neredeyse sonuna geldiğimizde gözlerini bağlamazdım ama eğer istersen kaçırma fikri bana da kötü gelmedi."
Gözümün üzerindeki kumaş bana engel olsa da elimden geldiğince gözlerimi devirmeye çalıştım. Neyse bekleyip görecektik artık.
"Yarın benimlesin dediğinde böyle bir buluşma olacağını hayal etmemiştim."
Güzelin miyim gerçekten demek istemiştim ama yersiz olduğu için susmayı tercih ettim.
Hyunjin arabayı durdurunca kaşlarımı çattım. Neredeyse beş dakika olmuştu bu kadar yakın bir mesafeye neden arabayla gelmiştik ki? Gerçi bundan önce neden gözlerimin bağlı olduğunu sorgulamam lazımdı ama neyse.
Araba durduğunda Hyunjin arabadan inip benim kapımı açtı ve düşmememe dikkat ederek beni yavaşça indirdi.
Duyduğum deniz sesiyle sahilde olduğumuzu anlamıştım. Heyecanlanmam normal miydi?
Hyunjinle birlikte yürümeye devam ettiğimizde yumuşak kuma bastığımı hissettim. Kumsala gelmiştik.
Sorgulamayı kesip Hyunjinle birlikte ilerlemeye devam ettim. Kalbim hızlı atmaya başladı. Çok fazla hızlı. Ne olduğunu bilmiyordum ama içimdeki heyecan attığımız her adımda daha çok büyüyordu.
Hyunjin adımlarını durdurunca ben de onunla birlikte durdum. Gergin nefesini yüzümde hissediyodum. Gözümü bağladığı kumaşı yavaşça çözdüğünde görüş açıma ilk Hyunjin sonra arkadaki mükemmel manzara girdi.
Kalbim yerinden çıkmaya zorluyordu resmen kendini. O kadar güzeldi ki.
Kumsalın tam ortasında oturmamız için süslenmiş bir alan vardı. Çevresi rüzgar geçirmez mumluklar ve lambalarla donatılmıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hyunjin elimi tutup beni hazırladığı mükemmel manzaraya doğru çekiştirdiğinde onunla birlikte ilerledim.
Mumların tam ortasına geldiğimizde ellerimi tutup soğuktan hafif kızaran burnuma bir öpücük kondurdu.
Karanlık olan çevreyi mumların ışığı ve asılı olan led ışıklar aydınlatıyordu. Çevrede bizden başka kimse yoktu. Sadece Hyunjin, ben ve denizin sesi...
Hyunjin başını kaldırıp yıldızlara bakınca ben de gülümseyen gözlerimi yıldızlara çevirdim. Çok fazla parlak ve güzellerdi.
