"အဖြားေရ..ကိုကိုႀကီး"
အိမ္ေပၚထပ္ကေန ခုႏွစ္သံခ်ီဟစ္ကာ ေအာ္ေခၚေနၿပီးေျပးလာတဲ့ပူစူးမက လက္တစ္ဖက္မွာလဲစာရြက္တစ္ရြက္ကိုင္ထားေသးသည္။မြန္းမံပဲေအာ္လႊတ္လိုက္လို႔လားဆိုၿပီးေတြးမိေပမယ့္ အဲ့ဒါလဲမျဖစ္ႏိုင္ေပ။ေအာ္ရံုနဲ႔ေတာ့ဒီေကာင္မေလးကျဖံဳတတ္တာမဟုတ္။
ညီလုပ္သူက ထိပ္ေခါက္လိုက္ရင္ေတာင္ မေအာ္တတ္တဲ့ သူမရဲ႕အက်င့္ကိုလဲ သိႏွင့့္တာလဲ ၾကာေလၿပီ။
ထမင္းစားခန္းဝဆီေရာက္ေတာ့ ဒူးႏွစ္ဖက္ကိုလက္ေထာက္ရင္းအေမာပင္ေျဖေနေသးသည္။အသက္႐ွဴသံေတြကပါျမန္ေနၿပီး လူကလဲေမာဟိုက္လို႔ေနသည္။
"ကိုကိုႀကီး..ကိုကိုေလးအခန္းထဲမွာ...."
စကားစကိုမဆက္ေသးဘဲအ႐ွိန္ယူေနေသးျပန္သည္။
မြန္းမံအခန္းထဲမွာဘာျဖစ္လို႔မ်ားလဲ။အရက္မ်ားမူးမ်ားလဲေနတာလား။ဒါလဲမဟုတ္ႏိုင္ပါ မြန္းမံက အရက္ေသာက္တတ္တဲ့သူမွမဟုတ္တာ။ဒီေကာင္မေလးပူစူးမေတာ့ဘာေတြျမင္ျပန္ၿပီလဲမသိဘူး။
"ဟက္ဆက္ေျပာေလ ပူစူးမရဲ႕၊ငါ့ေျမးဘာျဖစ္တုန္း"
"ေျပာပါမယ္အဖြားရဲ႕၊ကိုကိုေလးေလ...ကိုကိုႀကီးပူစူးမကိုေရ..ေရေပးပါအံုး..အမေလးေမာလိုက္တာ"
"ေအာ္ ဒီေကာင္မေလးဟာေလ။မိန္းမတို႔အိေျႏၵေရႊေပးလို႔မရဆိုတဲ့စကားနဲ႔ေတာ့ ဘာမွမဆိုင္ပါလား။ဗိုင္းေကာင္းေက်ာက္ပိဖို႔ဆိုတာ ေဝလာေဝး။ငါငယ္ငယ္ကနဲ႔ေတာ့ ဘာမွလဲမဆိုင္ပါလား။ေျပာစရာ႐ွိတာေျပာစမ္းပါေအ ညည္းဟာကလဲ"
ေရကိုေမာ့ခ်လိုက္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းမွာေပေရေနတဲ့ ေရစက္တစ္ခ်ိဳ႕ကို လက္ဖမိုးနဲ႔သုတ္ခ်ၿပီးမွ
"အဖြားငယ္ငယ္ကအေၾကာင္းေတြ ခနထားပါအံုးအဖြားရယ္။ဒီမွာ..ကိုကိုေလးအခန္းထဲက ဒီစာေတြ႔တယ္။ကိုကိုေလးကအခန္းထဲမွာလဲမ႐ွိဘူး၊စာထဲကအရဆိုကိုကိုေလး သူ႔ခ်စ္သူေနာက္လိုက္သြားတာပဲ ကိုကိုႀကီး"
ပူစူးမလက္ထဲက စာကိုအျမန္ဆြဲယူရင္း ဖတ္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ကြၽန္ေတာ့္ခ်စ္တဲ့သူေနာက္လိုက္သြားပါၿပီ၊ကြၽန္ေတာ့္ကိုခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔"
ESTÁS LEYENDO
အစိမ်းနုရောင်အိပ်မက်
Fantasíaအခ်စ္ဟာ အဓိပၸါယ္မ်ားစြာနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္။ရယူျခင္းလား ေပးဆပ္ျခင္းလား ခြင့္လႊတ္နားလည္ျခင္းေပလား။အခ်စ္ရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ဦးခ်င္းဆီ ကြဲလြဲစြာအဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုလို႔ရပါတယ္။
