ျခံထဲကဖရဲေတြလဲခူးၿပီးၿပီျဖစ္ကာေႏြစပါးစိုက္ဖို႔ရက္လဲလိုေသးတာေၾကာင့္ ႐ိုးရာတို႔အလုပ္မ႐ွိပဲအားေနသည္။အရင္ႏွစ္ေတြဆို ေဆြမ်ိဳးေတြကိုသြားလည္ရင္လည္မယ္။ဒါမွမဟုတ္သကၤန္းစီးတတ္တဲ့႐ိုးရာဟာ ခုႏွစ္ေတာ့ဘယ္မွသြားခ်င္စိတ္မ႐ွိဘဲ။အိမ္ကပင္တဖုဝါးမွမခြာခ်င္။ပ်င္းတာနဲ႔ဂစ္တာေလးဆြဲၿပီး သီခ်င္းညည္းေနတတ္တဲ့ကြၽန္ေတာ့္ကို ေမေမကလဲမၾကည္ခ်င္ေတာ့။မ်က္ေစာင္းတထိုးထိုးျဖစ္ေနပါသည္။
လြန္းတံကေတာ့ သၾကၤန္ၿပီးကတည္းက သာဂိတို႔ငခြၽတ္တို႔အုပ္စုနဲ႔ေပါင္းမိကာ ကေလးဗိုလ္လုပ္ေနသည္။တစ္ခါတစ္ေလသာဂိကကြၽန္ေတာ္တို္အိမ္လာၿပီဆို ဘြားတုတ္ကပါသူငယ္တန္းဖတ္စာအုပ္ကိုကိုင္ကာ သာဂိႏွင့္လိုက္လာတတ္သည္။သူသိသမ်ွပံုတိုပတ္စေလးေတြေျပာျပတတ္တဲ့ လြန္းတံကိုကေလးေတြေရာလူႀကီးပါမက်န္ခ်စ္ၾကတာ အဆန္းမဟုတ္ေတာ့ပါ။
ဟိုအိမ္ကလြန္းတံေလးအတြက္ဟင္းလာပို႔လိုက္၊ဒီအိမ္ကထန္းလ်ွက္ပန္းကန္ေလးယူလာလိုက္နဲ႔ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္မွာလဲလူျပတ္တယ္လို႔ကိုမ႐ွိ။ေမေမကေတာ့သေဘာထားႀကီးသူပီပီလာသမ်ွဧည့္သည္ကိုဧည့္ခံရင္းဟင္းခ်က္လည္းမျပတ္အလုပ္ဖယ္ဆက္သလိုလုပ္တတ္သူျဖစ္ပါသည္။
"ကြၽန္ေတာ္တို႔လဲ ေကြၽးႏိုင္ပါတယ္"ဆိုၿပီးတစ္ခါတစ္ေလမွာ ကြၽန္ေတာ္ေျပာမိရင္ေတာ့ ေမေမ့လက္ထိပ္က ကြၽန္ေတာ့္ေခါင္းေပၚေရာက္လာစျမဲဖစ္သည္။ဟုတ္တယ္ေလ လြန္းတံတး္ေယာက္ကိုေတာ့ကြၽန္ေတာ္ေကာင္းေကာင္းႀကီး႐ွာေကြၽးႏိုင္ပါတယ္။
ေဖေဖကေတာ့ ခုႏွစ္ဖရဲေတြေစ်းေကာင္းေကာင္းနဲ႔ေရာင္းရျခင္းကလြန္းတံေရာက္လာလို႔ဆိုတာ လာသမ်ွလူကိုေျပာေနတာျဖစ္သည္။မသိရင္လြန္းတံက ေစ်းဆိုင္ေတြမွာထားတဲ့လာသမ်ွလူကိုလက္ယက္ကာေခၚတဲ႔လာဘ္ေခၚေၾကာင္ေလးလိုလိုဘာလိုလို။
လြန္းတံကေတာ့လူအားလံုးအတြက္ေတာ့လာဘ္ေကာင္ေလးမျဖစ္ခ်င္ေနပါေစ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ေကာင္းျခင္းဆိုးျခင္းဘာေတြပဲယူလာလာကြၽန္ေတာ္ကအခ်စ္မေလ်ာ့ဘဲလက္ခံႏိုင္တဲ့ လူသားေလးတစ္ေယာက္ရယ္ပါ။
YOU ARE READING
အစိမ်းနုရောင်အိပ်မက်
Fantasyအခ်စ္ဟာ အဓိပၸါယ္မ်ားစြာနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္။ရယူျခင္းလား ေပးဆပ္ျခင္းလား ခြင့္လႊတ္နားလည္ျခင္းေပလား။အခ်စ္ရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ဦးခ်င္းဆီ ကြဲလြဲစြာအဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုလို႔ရပါတယ္။
