သြပ္ေပၚကို ျဖည္းညႇင္းစြာက်လာတဲ့ အရာတို႔ရဲ႕အသံကို ကြၽန္ေတာ္ၾကားေနရသည္။ဒါက ေလတိုက္လို႔သစ္ရြက္ေလးေတြေႂကြၿပီး က်လာတဲ့အသံ။
အလင္းတန္းျဖဴျဖဴတစ္ခုက ကြၽန္ေတာ့္အာရံုထဲေပၚလာသည္။မတိုးမက်ယ္စကားေျပာသံေတြနဲ႔ နဖူးေပၚကိုေရာက္လာတဲ့အထိအေတြ႔ကို ကြၽန္ေတာ္ခံစားမိသည္။
"႐ိုးရာေရ...သား..ဒီကိုလာပါအံုး၊ဒီမွာမင္းရဲ႕ညီႏိုးလာၿပီ"
ကြၽန္ေတာ္မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္ၿပီး အသံလာရာဘက္ကို ၾကည့္မိေတာ့ ဥပဓိ႐ုပ္ေကာင္းတဲ့အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕နဖူးကို ေရပတ္ဝတ္ကေလးတိုက္ေပးရင္း ႏွစ္လိုဖြယ္ျပံဳးျပေနသည္။
"ကြၽန္..ကြၽန္ေတာ္ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ"
"သားကအန္တီတို႔ရြာထိပ္မွာလဲေနတာေတြ႔လို႔ ႐ိုးရာကေခၚလာခဲ့တာေလသား။"
"ဗ်ာ.ကြၽန္ေတာ္ကဒီရြာထိပ္မွာလဲေနတာဟုတ္လားအန္တီ"
ျပန္စဥ္းစားစမ္း၊ဦးေႏွာက္ကိုအလုပ္ေပးေတာ့လဲမရ။ေဝဝါးဝါးပံုရိပ္ေတြကသာ ေခါင္းထဲေပၚလာသည္။ဘာဆိုဘာမွမမွတ္မိေတာ့။
"ကြၽန္ေတာ့္နာမည္က လြန္းတံခပါ။ကြၽန္ေတာ္ဒါပဲမွတ္မိတယ္။ကြၽန္ေတာ့္ေနရပ္လိပ္စာ မိဘေဆြမ်ိဳးကြၽန္ေတာ္ဘာတစ္မွမမွတ္မိေတာ့ဘူးအန္တီ။ကြၽန္ေတာ္နာမည္တစ္ခုပဲမွတ္မိၿပီး က်န္တာေတြမမွတ္မိေတာ့ဘူးဆို ျဖစ္ႏိုင္ရဲ႕လားအန္တီ။.အား..ကြၽတ္ကြၽတ္"
ကိုက္လာတဲ့ေခါင္းကို လက္နဲ႔အသာဖိထားရင္း မ်က္လံုးကိုမွိတ္ခ်လိုက္သည္။လူကအားမ႐ွိတဲ့ၾကားက စကားေတြအမ်ားႀကီးကို မနားမေနေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ အတန္ပင္ေမာသြားရျပန္သည္။အသက္႐ွဴေတြကျမန္ကာ လူကစိတ္ေမာလူေမာႀကီးျဖစ္ေနသည္။
"သိပ္မစဥ္းစားနဲ႔အံုးေမာင္ေလး။ဒါေတြကျဖည္းျဖည္းခ်င္းစဥ္းစားၿပီးယူရမွာေပါ့။ေရာ့ ေရေလးေသာက္လိုက္အံုး"
ရင့္က်က္လွတဲ့မ်က္ႏွာပိုင္႐ွင္အမ်ိဳးသမီးငယ္တစ္ဦးက ကြၽန္ေတာ့္ဆီေရခြက္ေလးတစ္ခြက္ကိုင္ၿပီးဝင္လာသည္။ကမ္းေပးလာတဲ့ဖန္ေရခြက္ေလးကို ကိုင္ရင္း နည္းနည္းဆီေသာက္ခ်လိုက္ေတာ့ နာေနတဲ့လည္ေခ်ာင္းေၾကာင့္ ေရက ေကာင္းေကာင္းမဝင္။
YOU ARE READING
အစိမ်းနုရောင်အိပ်မက်
Fantasyအခ်စ္ဟာ အဓိပၸါယ္မ်ားစြာနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္။ရယူျခင္းလား ေပးဆပ္ျခင္းလား ခြင့္လႊတ္နားလည္ျခင္းေပလား။အခ်စ္ရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ဦးခ်င္းဆီ ကြဲလြဲစြာအဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုလို႔ရပါတယ္။
