ညရဲ႕အေမွာင္ထုကို လေရာင္ဖ်ဖ်ကအလွပါရမီျဖည့္ေနသည္။မန္က်ည္းပင္အကိုင္းျကားမွ ျဖာက်လာတဲ့လေရာင္ေလးေျကာင့္အကို႔မ်က္ႏွာေလးကို႐ွင္း႐ွင္းလင္းလင္းျမင္ရသည္။အရင္ျပည့္ၿဖိဳးၿပီးသန္စြမ္းတဲ့ခႏၶာကိုယ္႐ွိတဲ့အကိုဟာ ခုေတာ့အနည္းငယ္ေခ်ာင္က်သြားသလိုပင္။ကြၽန္ေတာ္အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့သံုးရက္အတြင္းမွာ အကိုေတာ္ေတာ္ေလး ပင္ပန္းခဲ့မွာပဲေတြးမိျပန္ေတာ့ အားနာစိတ္ကဝင္လာျပန္သည္။
အကိုကကြၽန္ေတာ့္အိမ္ကိုျပန္႐ွာလို႔ေတြ႔ၿပီေျပာတယ္။သူကိုယ္တိုင္မနက္ကိုလိုက္ပို႔ေပးမယ္တဲ့။ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာေတာ့ ေပ်ာ္တစ္ဝက္မေပ်ာ္တစ္ဝက္ျဖစ္ေနသည္။မိသားစုနဲ႔ေနရပ္လိပ္စာကိုသာ ေမ့ေနတဲ့ကြၽန္ေတာ့္ေရာဂါကို ကြၽန္ေတာ့္မိသားစုကကုေပးႏိုင္တယ္တဲ့။အကိုက ကုမေပးႏိုင္ဘူးလားလို႔ေမးမိေတာ့ သူစိမ္းတစ္ေယာက္အတြက္ဘာလို႔ပိုက္ဆံအမ်ားႀကီးအကုန္ခံရမွာလဲတဲ့ေလ။ဝမ္းနည္းမိေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ကသူစိမ္းတစ္ေယာက္ပဲဆိုတာ မွန္ေနခဲ့တာပါပဲေလ။
အိမ္ျပန္ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အေတြးဝင္လာရင္ မ်က္ရည္ေတြဖြဲ႔သီလာျပန္သည္။ကိုယ့္ပတ္ဝန္းက်င္အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔ျပန္ဆံုစည္းရမယ္ဆိုေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာထင္သေလာက္မေပ်ာ္ရႊင္ပါ။ကြၽန္ေတာ္ေမ့ေနတဲ့အရာေတြေလ။ကြၽန္ေတာ္တစ္ေယာက္ခ်င္းစီကိုေတာ္စပ္ပံုေတြျပန္မွတ္ရမယ္နာမည္ေတြျပန္မွတ္ရမယ္ အလုပ္႐ႈပ္မွာေတာ့အေသခ်ာအခ်ာပါပဲ။
"အကို..ဘာစကားမွေျပာစရာမ႐ွိဘူးလား"
အိမ္ျခံဝင္းအျပင္ဘက္ကို အကိုကေငးေမာေနၿပီးဘာစကားမွမေျပာ။မႈန္ကုပ္ေနတဲ့အကို႔ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးဟာ ႏြမ္းနယ္လို႔ေနပါသည္။ေဘးတေစာင္းေပမယ့္အကို႔မ်က္ဝန္းငယ္ေတြထဲမွာ လက္ေနတဲ့အေရာင္ေလးေတြကိုကြၽန္ေတာ္ျမင္ေနရပါတယ္။မ်က္ရည္ေတြပဲလားအကို။အကိုသာ ကြၽန္ေတာ့္ကို မျပန္ပါနဲ႔ဆိုၿပီးတစ္ခြန္းေျပာလိုက္တာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လံုးဝျပန္ဖို႔စိတ္ကူး႐ွိေတာ့မယ္မထင္ပါ။အကိုက ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဆြဲငင္အားေလးတစ္ခုပဲေလ။
"အင္း..."
သက္ျပင္း႐ွည္ႀကီးတစ္ခုနဲ႔အတူ အကိုကေျဖသည္။
STAI LEGGENDO
အစိမ်းနုရောင်အိပ်မက်
Fantasyအခ်စ္ဟာ အဓိပၸါယ္မ်ားစြာနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနပါတယ္။ရယူျခင္းလား ေပးဆပ္ျခင္းလား ခြင့္လႊတ္နားလည္ျခင္းေပလား။အခ်စ္ရဲ႕အဓိပၸါယ္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ဦးခ်င္းဆီ ကြဲလြဲစြာအဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုလို႔ရပါတယ္။
