ARCA (ASKIDA)

2. Bölüm

             "Arca kızım. Hadi kalk. Kahvaltı hazır." Sedef hanımın sesiyle araladım gözlerimi. "Günaydın." dedim. "Günaydın birtanem. Hadi hemen sofraya gel." dedi. Başımı sallayıp onayladım. Sedef hanım odadan çıkınca odamdaki banyoya girdim. İvit odamda banyo var. Birde bir giyinme odam var görmeniz lazım.

Mükemmel dimi. Birde odam efso.

Çokselll.

              Üstüme eşofmanlıbir takım giydim. Saçlarımı tarayıp açık bıraktım. Gayet güzeldi. Biraz odayı kurcalamıştım ve gereksiz makyaj malzemeleri olduğunu görmüştüm. Doğallığı sevdiğim için makyaj yapmazdım. Belki bir dudak parlatıcısı sürersem sürerim. Gerisini bilmiyom zaten.

               Beyaz sporlarımı ayağıma geçirip aşağıya indim asansörle. Yemek odasına girdim. "Günaydın. Geciktiysem kusura bakmayın." dedim. Batı bey "Sanada günaydın kızım. Geç kalman sorun değil. Alışırsın. Bu arada kimlik ve okul işini hallettim. Bir hafta sonra başlıyor zaten okullar. Acarla aynı sınıftasınız. Bir sorun olırsa onun yanına gidebilirsin. Bir sorun varmı?" dedi. Gülümsedim ve "Hayır bir sorun yok. Herşey için çok teşekkür ederim." dedim. Batı beyde gülümsedi ve "Teşekküre gerek yok bebeğim. Ben senşn babanım. Bunları yapmak benim görevim. Ve ben görevimi yerine getiriyorum. Ne kadar geç olsada." dedi son kelimesinde kısık ve üzgün çıkan sesiyle. "Afiyet olsun." dediğinde kahvaltıya başladık. Sessiz geçen kahvaltının ardından Batı bey işe gitmişti. Sedef hanım ise arkadaşlarıyla dışarı çıkmıştı. Aslında benşde davet etmişti ama ben kibar bir şekilde gidemiyeceğimi söylemiştim. Şuan ise evde sadece ben ve Acar vardık. Odamda sıkılınca bahçeye çıktım ve hamağa uzandım. Hava çok güzeldi. Tam şekerleme yapmalık. Gözlerim daha fazla dayanamadı ve kapandı. Som hissettiğim üstüme bir şey örtülmesiydi.

Acar Kıraç

               Annemler evden gitmişlerdi. Odamda sıkılınca bahçeye çıkmaya karar verdim. Bu saatlerde hamakta şekerleme yapmak harika olurdu. Bahçeye çıktığımda gördüğüm manzara beni hem sinirlendirirken hemde biraz komiğime gitmişti. Arca hamakta uyuyordu. Bir elinin baş parmağını ağzına koymuştu bebek gibi. Aslında onunla biraz vakit geçirmek yeterliydi Eceden farklı olduğunu anlamak için. Ama korkuyordum. Hemde köpek gibi korkuyordum tekrar aynu acıları çekmekten. Hem kendim için hemde annem ve babam için. Onlarda kolay şeyler yaşamadılar. Daha doğrusu hiçbirimiz kolsy şeyler yaşamadık. O kız o kadar kötü bir kızdıki hiç acıması yoktu. O kadar para göz bir kızdıki babamdaki bütün şirket kartlarının içindeki paraları bitirip suçu Cem ve Doruk abimlerin üstüne atmıştı. Babaöda çok sinirli olduğu için ikisinede tokat atmıştı. Tabi Poyraz abim gerçekleri bildiği için Cem ve Doruk abimin suçsuz olduklarını biliyordu. Babama anlatmaya çalıştı ama babam biricik kızına laf ettirmediği için büyük bir kavga etmişlerdi. Abimde diğer abimleri alıp yurt dışına gitmişlerdi. Halada yurt dışındalar. Onları o kadar çok özledimki. Ama annem yakında geliceklerini söyledi. Arca geldi diye annem onları bir şekilde ikna etmiş. Ben bunları düşünürken hala Arcayı izlaediğimi fark etmemiştim. Ne kadar çok benziyorduk. E ikiziz sonuçta. Ama çok güzeldi. Annemin gençliğine benziyordu. Ama gözleri aynı Poyraz abim gibiydi. Yemek yerken Doruk abime benziyordu. Uyurken ise bir bebekten farksızdı. Kusursuzdu. Çok masumdu. Diğer kızlar gibi değildi. Hemde hiç değildi. Hava biraz esmeye başlayınca bahçedeki masada olan örtüyü alıp üstüne örttüm. İçeri girmeden önce saçına minik bir öpücük kondurdum. Ne olursa olsun ne kadar korkarsam korkıyım ilk gördüğümde anladım ikizim olduğunu. İçimdeki boşluğun kapanmaya başladığını hissettim. Arkamı döndüğümde annem gülerek bizi izlyordu. "Sende anladın dimi onun gibi olmadığını. Zaten hemen anlaşılıyo. Hareketlerinden, konuşmasından. Herşeyiyle çok farklı. Sende onun için zor olan süreci daha fazla zorlaştırma oğlum. Adım atmaktan çekinme." dedi ve ikimizide öpüp içeri girdi. Son kez Arca ya bakıp bende içeri geçtim.

Arca Kıraç

             Yerimden havalanmamla gözlerimi açtım. Beni taşıyan kişiye baktığımda Batı bey olduğunu gördüm." Uyu canım. "dedi." Ben kendim giderim odama. "dedim. Bana sıcak bir gülümsemeyle bakıp" Hadi uyu. "dedi. Daha dazla diretmek istemediğim için tekrar kapattım gözlerimi. Batı bey beni yatağıma bırakıp başımdan öptü." Yemek hazır olunca uyandırırım seni meleğim. "diye fısıldadı kulağıma ve odadan çıktı. Bir süre tekrar uyumaya çalıştım ama başarısız olunca yatakta oturdum ve telefonumu elime alıp abimi aradım. Hemen açmıştı.

" Abi. "dedim heycanla. Abim" Ulan sümüklü özledim seni be şimdiden. "dedi" Bende özledim be abim. "dedim. Abim" Güzelim sana beler anlatıcam varya inanamicaksın. "dedi. Hayatta en sevdiğim şey yiyemediğim çilek ve abimle dedikodu yapmaktı. Niye yiyemiyorum biliyonuzmu çünkü çilek yiyince kollarıö ve burnum kızarıyo ve kaşınıyor. Ama ben yinede yiyorum. Abimden gizli tabikide. Ay abimle konuluyordum." Anlat dinliyom yakışıklım." dedim. Abim "Şu yeni kız varya bizim eve gelmedi. Sevgilisiyle yurt dışında yaşicakmış. Bide galiba hamileymiş. Annemlerde o kadar laf anlatmaya çalıştı ama dinlemedi. Ondan sonrada gitti. Babam fena kızdı ama. Eee sende durumlar ne? " dedi. Ağzım açık dinlemiştim abimi. Kıza vak yaaa. Yelloz. Çakma sarı. Zaten hastaneyede pavyona gider gibi giyinip gelmişti. Giydiği etek kıçını zor kapatıyordu lan. Tamam az bişey bacakları güzeldi. E kızın boyu uzundu. Neyse emmaann baane." Abi biliyonmu ikizim varmış. Adıda Acar. Ama bana hiç sıcak davranmadı. Diğer kız yüzünden ön yargılılar galiba. Abi bide 6 tane senden varmış. Ama hepside yurtdışındaymış. Ama yakında geliceklermiş." dedim. Abim "Onşarın hiçbirini benim kadar sevmiceksin. Tamam onşar öz olabilir ama sen venim kardeşimsin." dedi. Kıskanç Ardam beniimm. "Birtanecik abişim benim. Senden fazla kimseyi sevmem ben. Zaten onlarla fazla yakın olmicam. 18 olunca burdan gitmeyi düşünüyorum. Yani onşarla yakın filan olmicam sen kıskanma." dedim. Abim küçük bir kahkaha attı ve "Bebeğim 18 olmana daha iki yıl var. O zamana kadar herşey değişir. Kesin konuşma." dedi. Demi lan daha iki yıl var. "Ne diye hatırlatıyprsun daha iki yıl olduğunu. Üfff. Kapat hadi kapat. Kontörüm bitti." dedim. Abim kahkaha atıp "Ödemeli aradın demi lan cadı." dedi. Kaşlarımı çatıp sesimi yükselterek "Sanane be. Herkes senin kadar zenginmi. Kapat sinirim bozuldu. Sın bişey söylicem. Odamda banyo bide giyinme odası var. Çatla." dedim abim "Ne??" derken telefonu suratına kapattım. Beni öldürücek ha. Emman benane. Tam o sırada odaya biri dalınca evet resmen odama daldı. Acardı. "Sevgilinle konuşmanızımı böldüm. Hiç üzgün değilim." dedi. Ben ona anlamayarak bakarken "Sevgilinle konuşman bittiyse yemeğe bekliyoruz." dedi. Abimi sevgilim sanmış salak. "Sevgilim değil. Abim. Ayrıca sevgili yapacak son insan bile değilim. Abim bacaklarımı kırar. Emmann neyse. Ben acıktım. Hadi gidelim." dedim. Hem iaşkındı hemde biraz pişman gibi bakıyordu. Tam odadan çıkacakken söylediği şeyle ne yapacağımı bilemedim.

"Arca. İkizin olmama izin verirmisin. Benim ikizim olurmusun?"

         Nasıl bölümü beğendimizmi?

     Acar erkenmi davrandı sizce?

     Arca ne yapıcak dersiniz?

     Bu kitava hergğn bölğm atmaya çalışıcam.