ARCA (ASKIDA)

39. Bölüm

4 OCAK SALI.

İYİ OKUMALAR DİLİYORUM.

100K OLMAMIZA AZ KALDI.

HATTA BEN YAZARKEN BİLE OLMUŞ OLABİLİR.

AYYY HALEN DE İNANAMIYORUM BEN. MAŞALLAH MAŞALLAH.

NEYSE BİR AN ÖNCE BÖLÜME GEÇELİM.

100K ÖZEL OLARAK UZUUUNNNN BİR BÖLÜM YAZMAYI DÜŞÜNÜYORUM.

.

.

Arca Kıraç

             Sabah birinin cammış gibi bana sarıldığı ve tüm kemiklerim neredeyse kırıldığı için uyanmıştım. Gözlerimi yarım yamalak açıp kafamı kaldırdığımda Cem olduğunu gördüm.

            Bunun benim yatağımda ne işi var. Bide hayvan gibi uyuyor. Ben niye bununla uyudumki bee. Hiç bir şeyde hatırlamıyorum lan ben.

     
              En son çocuklar tarafından beynim çorba olmuştu ve rüyamdada uzaylıların beynimi pipetle içtiklerini görmüştüm. Iyy. Bide yeşillerdi.

               Bir taneside aynı Merte benziyordu. Sonra bende ağzına çorap sokuyorfum yeşil uzaylının. Aklıma uzaylı dansı geldi lan. Ehehe.

              Cemin kollarını zar zorda olsa ittirdim ve derin bir oh çekip yataktan kalktım. Vallaha rahatladım bee.

            Banyoya girip elimi yüzümü yıkadım ve çıktım.  Sonra giyin.e odama girip kırmızı etek ve soyah bir üst giyindim. Saçlarımıda tarayıp açık bıraktım. Bence çokte güzel olmuştum.

           Tam odadan çıkmak için kapıyı açıcaktımki kapı kilitliydi. Ne kadar uğraşsamda açamamıştım. Sonunda sinirlenip "Ya neden açılmıyor bu kapı? Bozuldumu acaba?" dedim. Bir anda Cemin sesi gelince irkilerek ona döndüm.

             "Hayır. Bozulmadı. Ben kilitledim." dedi. Ya sabır Allahım sen bana sabır ver. Eerimi velime koydum ve tek kaşımı kaldırıp "Çok merak ediyorum. Neden kilitledin acaba? Sebebi ne?"dedim.

              Yatakta oturur pozisyona geldi ve "Konuşmamız gereken konular var bence Arca."dedi.

             Tahmin etmeliydim. Geldik zurnanın zort dediği yere. Derin bir nefes alıp verdim ve "Evet. Biraz erken davrandın sanki." dedim. Cem "Seninle konuşmaya yüzüm yoktu. "dedi.

              Yavaşça yatağın yanına gittim ve karşısına oturdum. Cem "Arca. Ben .ne kadar özür dilesem ve pişman olduğumu söylesemde işe yaramicak. Biliyorum. Ama yinede çok özür diliyorum Arca. O nun yaptıkları yüzünden sana kötü davrandık. Seni onun gibi sandık. Tam bir salaklıktı. Beni affetmesen bile lütfen mesafeli olmayalım. Ben senden uzak kalmak istemiyorum. " dedi.

                 Ağlamamak için sürekli gözlerini kaçırıyordu. Ellerimi yanaklarına koydum ve yüzünü kendime çevirdim. "Kaçırma gözlerini." dedim. Sonra "Bak Cem. Bende seninle böyle olmaya bayılmıyorum. Sonuçta aynı evde yaşıyoruz ve yüzyüze bakıyoruz. Ama bana biraz zaman ver olurmu? "dedim.

              Yaptıkları kolay kolay affedilecek bir şey değildi ve ben bu kadar kolay affedemezdim onları. Cem "Tamam. İstediğin kadar beklerim. Ama bu sürede bana uzak olma. Lütfen."dedi. Derin bir nefes aldım ve "Tamam. "dedim. Tam o sırada gelen çocuk sesleriyle maratonun başladığı anlaşılıyordu.

.

.

               Hepimiz birlikte bahçeye kahvaltıyı kurduktan sonra herkes masaya geçmişti. Atakan "Ohh. Valla mükemmelmbir sofra. "dedi ve eline sigara böreği aldı. Babaannem "Sen ellerini yıkadınmi bakem?" dedi.