37. Bölüm

3.5K 154 20
                                    


12 Aralık Pazar.💟

İyi okumalar.

.

               Aşağıya indiğimizde herkes kapının yanına sıralanmıştılar. Bizde yanlarına geçtik. Mert "Uff. Kesin çok kalabalıklar yaa. Doruk abim dedi. Bir sürü kişi varmış."dedi ve yüzünü annemin boynuna sakladı. Annem "Ne güzel işte annecim. Kalabalık aile sevmezmisin?"dedi. Mert "Ben yetimhanede hep tektim. Ve bi zim aylemisde o kadal kabalalık deyildi."dedi.

             Yanına gittim ve alnına düşen saçlarını kenara çekip "Korkma yakışıklım. Bende çok gerginim ama sonuçta onlar bizim ailemiz."dedim. Gülümsedi ve "Evet."dedi. Doruk abim "Lan. Kapıda kaldılar."detince babam hızla kapıyı açtı. Derin bir nefes aldım ve kapıya döndüm.

Hassiktir!

          Arkadan kaçsam görmezler lan. Yok kesin görmezler. Tam merdivenlere yöneliyordumki birinin beni belimden tutup yanına çekmesiyle o kişiye döndüm. Kayaşkımdı. "Nereye bebeğim? "dedi. "Hiiiçç. "dedim şirince sırıtıp.

           O sırada karşıma gelen yaşlı ton ton çiftle babama döndüm. Babam "Babaannen ve deden kızım."dedi. İkiside ellerini uzatınca ellerini öptüm ve başıma koydum. Babaannem "Aynı anası gibi pekte güzel. Maşallah. "dedi. Dedem "Maşallah maşallah. Tabi böyle güzel olucak. Babaannesine çekmiş."dedi.

            Dedeme bak yaaa. Babaanneme benim üstümden iltifat ediyor. Hiç bir fırsatıda kaçırmıyor maşallah. Sonra gelen adamlardan biri ve "Merhaba yiğenim ben amcan Akay. Bu da eşim Su. Bunlarda çocuklarım Eser, Eray ve Arda."dedi.

            Hepsine gülümsedim ve "Tanıştığıma memnun oldum. Bende Arca. "dedim. Onlarda karşılık vermişlerdi. Sonra diğer adam konuştu "Bende amcan Civan. Bu da eşim Ahu. Bunlarda oğullarım Berkan, Osman, Atakan ve Erhan."dedi.

            Sonra diğeri "Bende amcan Burak. Yanımdaki eşim Asude. Çocuklarımız Erkan, Orhan, Atahan, Oğulcan ve küçük prensimiz Aras."dedi. Aras annesinin kucağından indi ve peytak adımlarla yanıma geldi. "Aba. Çucag."dedi. Asude yengeye baktığımda "Kucağına almanı istiyor canım."dedi. Arası kucağıma aldım ve "Meraba küçük adam."dedim.

           "Aba. Aba."dedi. Sonra annesinin kucağına gitti. Sona kalan adam ise "Bende amcan Okan. Bu eşim Oya. Bunlatda çocuklarım Olcay, Okay, Samet, Sancar, Ecel, Egehan ve Uzay."dedi. Hey maşallah.

            Annem "Sizinle tanıştırmsk istediğimiz biri daha var. "deyince herkes anneme ve kucağındaki Merte dönmüşlerdi. Mert ise ytangaç bir şekilde ellerine bakıyordu. Annem "Mert artık bizim oğlumuz. Evlat edindik. "dedi. Dedem "Çok iyi etmişsiniz kızım. Sende ailemize hoşgeldin küçük bey."dedi.

             Mert ise dedeme gülümsemişti. Gülüşünü yerim ben senin bee. Babam "Hadi kahvaltıya geçelim."dedi. Erhan "Valla çok açım ben. Jetin dolabında yicek bişey kalmamıştı yaa."dedi. Arda kafasına vurdu ve "Hepsini yediğin için olabilirmi gerizekalı."dedi. Su yenge "Arda. Ne kadar ayıp oğlum. Deden burdayken nasıl konuşuyorsun öyle. "dedi.

               Arda "Özür dilerim anne."dedi.

            Hep birlikte bin bir ćeşit yemek olan masaya geçtik. Harika bir masaydı. Herkes oturunca bende oturdum. Mert "Anne ablamın kucağında yicem."dedi. Annem "Annecim ablanhastaneden yeni çıktı ya. Ağrıları olabilir. Benimle ye sen bugün. Yarın ablanla yersin. "dedi.

                Kahvaltı sakin geçmişti. Arada Doğu ve Cemin bakışlarını yakalamıştım ama ben bakınca hemwn önlwrine dönüyorlardı. Ciddwn sıkılmıştım artık bu durumdan. Konuşacaksanız gelin adam akıllı konuşalım. Allah Allah. Neyse.

              Kahvltıdan sonra salona geçtik. Büyükler salomun geniş tarafında otururken bizde daha küçük ama yinede büyük olan yerine geçmiştik. Olcay abi "Arcacım. Eee anlat bakalım. "dedi. Ne anlatim be. "Ne anlatiyim?"dedim. "Bilmem. Hobilerini, fobilerini filan. Kısacası seni tanımak istiyoruz."dedi.

         "Imm. 16 yaşındayım. Liseye gidiyorum. Hobilerim ailemle vakit geçirmek. Tabi bir kaç kişi hariç. Fobilerim ise sevdiklerimi kaybetmek. Onun dışında pek bir şey yok. "dedim. O sırada hızla odaya giren Çağrı abiyle herkes ona döndü. Çok sinirli duruyordu.

              Su yenge "Oğlum!"dedi. Çağrı abi ise "Hepinizi akrabalıktan reddediyorum. Beni beni. Çağrıyı nasıl unutursunuz? - yazarcım srn dahil- Aşk olsun valla hepinize."dedi.

(Sorry. Affet Çağrı.)

Çağrı abi büyük trip atçak valla.

Allah sonumuzu hayretsin.




Veee bölüm bitti.

Nasıldı?

Beğendinizmi?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Sizi seviyorum.

Görüşmek üzere.

           

ARCA (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin