《Poyun》 ေဖာ့ယြင္ (ျမန္မာဘာသာျပန္)

အပိုင္း(၄)-အတြဲလို႔ထင္သြားမွာမေၾကာက္ဘူးလား

"ငါတို႔ကိုအတြဲလို႔ထင္သြားေစခ်င္လို႔လား, ရပါတယ္ ငါ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ေဂးေပးမယ္"
--------------------------------------------------------------

လမ္းအဝင္ဝသည္ 'အိပ္စက္ျခင္းကင္းမဲ့နန္းေတာ္'KTVဘားႏွင့္ မီတာေလးငါးရာခန႔္ေဝးေလသည္။ယန္ရွဲ႕က သူ​၏ အလြန္ပြန္းပဲ့ေနေသာ Grand Cherokee ကားႀကီးကို ေနရာလြတ္ရွာ၍ထိုးထားလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ယာဥ္ေၾကာထိန္းသိမ္းေရးအရာရွိကိုသတင္းပို႔ကာ ဆယ္မိနစ္ခန႔္သြားရေသာသူလာခဲ့သည့္မူလေနရာကို ျပန္သြားလိုက္ေလသည္။

"မင္းမွာဘာျပႆနာရွိလို႔လဲ"

ယန္ရွယ္က က်န္းထင္ေဘးတြင္ဝင္ထိုင္ကာ ေမးေငါ့၍ ေမးလိုက္ပါ​၏။

"မင္းေကာင္မေလးေရာ ဘယ္မလဲ? သူကမင္းကို တစ္ေယာက္ထဲ ဒီတိုင္း လႊတ္လိုက္တယ္ေပါ့ေလ"

အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ အိပ္ရာထဲလွဲေနခဲ့ရ၍ အားအင္ကုန္ခန္းေနသျဖင့္ က်န္းထင္​၏အသားအေရမွာ ျဖဴဖပ္ျဖဴေရာ္ျဖစ္ေန​၏။ ထိုစကားကိုၾကားလိုက္ရခ်ိန္တြင္ က်န္းထင္က ျပဳံး၍ ျပန္ေျပာလိုက္ေလသည္။

"ငါ ဘာမွလုပ္စရာမရွိရင္ ဟိုနားဒီနား လမ္းေလၽွာက္ဖို႔ ဆရာဝန္ကမွာထားလို႔ပါ ယန္မိန႔္ကအျပင္သြားလိုက္တာနဲ႔ ငါ့ဖာသာပဲ ထြက္လာလိုက္တာ"

ယန္ရွယ္သည္ သူ႔ကိုကူညီေပးရန္ လက္ရြယ္လိုက္ေသာ္လည္း က်န္းထင္က မလိုအပ္ေလသျဖင့္ ေလထဲ၌သာ ရပ္သြားရ​၏။ ထို႔ေၾကာင့္သူက လက္ေျမႇာက္၍ ေဆးလိပ္ကိုသာမီးညႇိလိုက္ေလသည္။

"စိတ္မရွိဘူးမလား"

က်န္းထင္ကျပန္ေမးလိုက္​၏။

"ငါေရာတစ္လိပ္ေလာက္ေသာက္လို႔ရမလား"

ယန္ရွယ္မွာ အလြန္အံ့ဩသြားရသည္။ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ေဆးလိပ္မေသာက္တတ္သည့္လူမွာ ရွားလွပါသည္။ သို႔ရာတြင္ က်န္းထင္မွာ ထိုလူနည္းစုထဲမွ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟုထင္ထားခဲ့ရာ သူ႔ခမ်ာ ေဆးလိပ္ေပၚသို႔ လက္ေခ်ာင္းမ်ားပင္မေရာက္နိုင္ဘဲ ေၾကာင္လ်က္သားရွိေန​၏။ ျဖစ္နိုင္သည္မွာ သူ​၏ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ၿပီး ပညာရွိဟန္ ေျပာဆိုပုံအမူအရာတို႔ေၾကာင့္ အထင္မွားခဲ့ျခင္းျဖစ္ေပမည္။