အပိုင္း(၅၁)- မင္း ငါ့ကိုယုံလား?

218 38 7
                                    

"ငါမင္းကို ငါ့နားေခၚထားတယ္ဆိုတာ မင္းကိုယုံၾကည္လို႔ရယ္လို႔ မဟုတ္ဘူး။ ငါ့ဟာငါ ယုံၾကည္မွု ရွိေစဖို႔အတြက္ပဲ။"
---------------------------------------------

"ခင္ဗ်ားဘာေတြၾကည့္ေနတာလဲ?"

ယန္ရွယ္​၏ေလသံမွာ ခ်ိဳသာေသာ္လည္း ဝမ္းရွင့္ရဲ့ဆိုသူကေတာ့ သူခိုးလူမိသည့္ႏွယ္ တစ္ခ်က္တုန္ၿပီးကာမွ သတိျပန္ဝင္လာသည္။

"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး၊ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး၊ ကၽြန္ေတာ္အျမင္မွားတာပါ၊ ၾကည့္ပါဦးဒီမ်က္လုံးကေတာ့........"

"အျမင္မွားတာ?"

"ဟုတ္ပါတယ္ ဟုတ္ပါတယ္"

ဝမ္းရွင့္ရဲ့က ယန္ရွယ္​၏ လက္အစုံကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တင္းတင္းဆုတ္ကိုင္လ်က္

"ခင္ဗ်ားတို႔ခုနကေျပာေတာ့ ကၽြန္ေတာ့တူမေလးက ျပန္ေပးဆြဲခံရတယ္ဆို? နားေထာင္ရသေလာက္ေတာ့ မျဖစ္နိုင္ဘူးလားလို႔?"

ယန္ရွယ္ထလာၿပီး သူ႔ပုခုံးကိုအားပါပါေလးပုတ္လိုက္​၏။

ဝဝဖိုင့္ဖိုင့္ဝမ္းမ်ိဳးရိုးခမ်ာမွာေတာ့ နံနက္စာစားခန္းႀကီး​၏ အေရွ႕ေပါက္အထိ သူ႔ေနာက္တေကာက္ေကာက္လိုက္ရေတာ့သည္။

ဤေျခာက္ကပ္ကပ္တည္းခိုခန္းမွာ အစကတည္းက ဧည့္ဝင္သိပ္မရွိလွ။ စႀကႍလမ္းေထာင့္ေနရာရွိ မီးဖိုခန္းေလးမွာလည္း ယခုမ်ားေတာ့ ရဲမ်ား​၏ ရွင္းလင္းျခင္းကိုခံထားရသည္။ ယန္ရွယ္သည္ အနားမွ ေတြ႕ရာ ခုံတစ္လုံးကို ဆြဲထိုင္လိုက္ၿပီး ဝမ္းရွင့္ရဲ့ကိုပါ ထိုင္ရန္အခ်က္ျပလိုက္​၏။ ထို႔ေနာက္ က်ဳံးဟြာဘူးထဲမွ အေပ်ာ့တစ္လိပ္ဆြဲထုတ္ၿပီး ကမ္းေပးလိုက္သည္။ ဝမ္းရွင့္ရဲ့မွာ စိုးရိမ္ႀကီးစြာျဖင့္

"အရာရွိယန္၊ ကၽြန္ေတာ့တူမေလးရဲ့ကိစၥက....."

"ခင္ဗ်ားခုနက ဘာကိုအျမင္မွားတာလဲ?"

ဝမ္းရွင့္ရဲ့ကား အလစ္ငိုက္တိုက္ခိုက္ခံလိုက္ရသည့္ဟန္။

ယန္ရွယ္​၏ ေျဖာင့္တန္းထူထဲေသာ မ်က္ခုံးတို႔ ျမင့္ေျမာက္သြားေပသည္။

ယန္ရွယ္သည္ အျပဳံးမမည္ေသာအျပဳံးတစ္ခုျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ေနလ်က္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေမးေလ​၏။

《Poyun》 ေဖာ့ယြင္ (ျမန္မာဘာသာျပန္)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant