《Poyun》 ေဖာ့ယြင္ (ျမန္မာဘာသာျပန္)

အပိုင္း(၁၇)-Will you still love me when I'm no longer young and beautful?

"Will you still love me when I'm no longer beautiful?"
-------------------------------------------------

"မလွုပ္နဲ႔။"

ပုံျပင္ထဲမွ *'open sesame' ဟူေသာ ဂါထာအလား။ အမိန႔္ေပးသံထြက္ေပၚလာသည္ႏွင့္ က်န္းထင္​၏လွုပ္ရွားမွုအလုံးစုံရပ္တန႔္သြားေတာ့သည္။

အေတြးမ်ားပင္ ေအးခဲကုန္သည္ထင္ပါ​၏။ စိတ္အစဥ္မွာ ဗလာနယ္ျဖစ္လ်က္။

လက္ရန္းတစ္ခုလုံးမွာ အျပင္သို႔ေငါထြက္ေန​၏။ ယန္ရွယ္ ေျခာက္ထပ္မွ ျပဳတ္က်သြားေခ်ၿပီ။

".......!"

မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္း ျဖစ္ပ်က္သြားျခင္းေပတည္း။ အားက်ယ္သည္ ဟန္ခ်က္မထိန္းနိုင္ဘဲ ေခ်ာ္က်သြားေပေသာ္ျငား ေငါထြက္ေနေသာ လက္ရန္းဖ်ားကို လွမ္းကိုင္နိုင္လိုက္ေပသည္။ ထို႔ေနာက္ အေပၚသို႔ျပန္လည္ တြယ္တတ္လာသည္။ အျမင္အာ႐ုံခ်ိဳ႕ယြင္းေနေသာ ယန္ရွယ္အဖို႔ကေတာ့ အထိန္းအကြပ္မဲ့စြာ ျပဳတ္က်သြား႐ုံမွအပ....

လူတစ္ေယာက္ဟာ ေသခိုက္နီးအခိုက္အတန႔္ေလးတြင္ တစ္ဘဝလုံးစာ တန္ဖိုးထားခဲ့ပါသည့္ အမွတ္တရတို႔ကို ျပန္လည္ျမင္ေယာင္တတ္ၾကသည္ဟု ေျပာစမွတ္ျပဳၾက​၏။ သို႔ရာတြင္ ထိုတဒဂၤတြင္ေတာ့ ယန္ရွယ္​၏ စိတ္အစဥ္မွာ ဗလာနတၳိျဖစ္လို႔ေနသည္။ မည္သည့္အရာမွ ျပန္ေျပာင္းအမွတ္ရျခင္းမရွိခဲ့သလို ျပန္စဥ္းစားခ်ိန္လည္းမရခဲ့ပါေခ်။

႐ုတ္တရက္ အသိကပ္လၽွင္ကပ္ျခင္း လက္အစုံမွာ ဆြဲမိဆြဲရာအျမန္ဆြဲလိုက္ေခ်သည္။ လက္တစ္ဖက္က ကြန္ကရစ္နံရံအစြန္းေလးကိုဆြဲမိလိုက္ေသာ္ျငား လူတစ္ေယာက္လုံး​၏ အေလးခ်ိန္ကို မခံနိုင္ေလရာ ျပဳတ္က်သည့္အရွိန္ကိုသာ ေလၽွာ့နိုင္လိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ကံေကာင္းလွေသာ ညာလက္ကေလးက လက္ရန္းအစြန္းကို ဖမ္းမိလိုက္ျပန္သည္။

'ခၽြင္'

ေျခာက္ထပ္တိုက္​၏ေခါင္မိုးထပ္မွာ ေျမျပင္မွ မီတာႏွစ္ဆယ္အျမင့္တြင္ရွိသည္။

ယန္ရွယ္ဆြဲကိုင္ထားေသာလက္ရန္းမွာ ကြန္ကရစ္ၾကမ္းႏွင့္ရိုက္ခက္မိသြားၿပီး ျပဳတ္က်လုနီးနီးပင္။ ယန္ရွယ္သည္ လက္တစ္ဖက္ႏွင့္ဆြဲထားရင္း ေလထဲတြင္ တန္းလန္းျဖစ္ေန​၏။