《Poyun》 ေဖာ့ယြင္ (ျမန္မာဘာသာျပန္)

အပိုင္း(၅၀)-ကၽြန္ေတာ္က အရင္းရွင္ႀကီးရဲ့ ေတာက္တိုမည္ရ လုပ္ေပး႐ုံတင္ပါ

က်န္းထင္က ခ်ီးက်ဴးမွုကို လက္မခံဘဲ ျငင္းဆိုလိုက္ပါ​၏။ "ငါက မွုခင္းရဲမဟုတ္ဘူး။ အရင္းရွင္ႀကီးရဲ့အကူသပ္သပ္ပဲ။"

--------------------------------------------------

ေတာနက္ထဲေရာက္ေလ သစ္ပင္ႀကီးမ်ား​၏ အေနအထားပုံသဏၭာန္က ထူးဆန္းလာေလ ျဖစ္သည္။ ေလထဲ၌ ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ ႏြယ္တက္ေနေသာ အျမစ္မ်ားမွာ လူ႔ဘီလူးႀကီးအလား ေနေရာင္ျခည္ကို ကြယ္ထားလ်က္ရွိေပ​၏။ ေျမေပၚထိုးထြက္ေနေသာ ေရေသာက္ျမစ္မ်ားမွာလည္း အခ်င္းခ်င္းေျခလိမ္ေနကာ ခၽြဲက်ိက်ိ ေရညႇိေမွာ္မ်ား အလိမ္းလိမ္းကပ္ေနသျဖင့္ ေျခလွမ္းတိုင္းကို သတိထားေနရသည္။ သတိလြတ္သြားသည္ႏွင့္ ေခ်ာ္လဲမည္မွာ အေသအခ်ာပင္။

"က်စ္"

ထိုအသံကိုၾကားလိုက္ရသည္ႏွင့္ ယန္ရွယ္တစ္ေယာက္ သြားေနရာမွ ခ်က္ခ်င္းရပ္လိုက္ေလသည္။

"ဘာျဖစ္တာလဲ?"

က်န္းထင္မွာ လက္ဖဝါးကိုပြတ္ေနၿပီး သူခုနက လက္ေထာက္လိုက္ေသာ သစ္ပင္ပင္စည္ၾကည့္လိုက္ရာ ပုရြက္ႀကီး အတန္းရွည္ႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရ​၏။

"နေမာ္နမဲ့နဲ႔ ေတြ႕ကရာေလၽွာက္ကိုင္မွေတာ့ အကိုက္ခံရၿပီမလား?"

ယန္ရွယ္က က်န္းထင္ကို အားျပဳဆြဲလိုက္ၿပီး ဆြဲငင္အားဗဟိုခ်က္ကို သူ႔ကိုယ္ေပၚ တိမ္းေစာင္းလာေစသည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ႏူးညံ့စြာ အျပစ္တင္ေနျပန္ပါ​၏။

(T/N- ဆြဲငင္အားဗဟိုခ်က္ဆိုတာ Center of gravityကိုေျပာတာပါ။ က်န္းထင္က ယန္ရွယ္ေပၚယိုင္ၿပီး ျပဳတ္က်သြားတာကို ႐ူပေဗဒအသုံးအႏွုန္းနဲ႔ ေရးထားတာပါ)

"အဲ့ဒါေၾကာင့္မလိုက္ခဲ့ပါနဲ႔လို႔ေျပာတာလည္း နားမေထာင္ဘူး။ ေခ်ာ္လဲသြားရင္ ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္မလဲ၊ အခမသင့္ရင္ ေဆး႐ုံေျပးေနရဦးမယ္--ေပ်ာ့လိုက္တာလည္း လြန္ေရာ။"

က်န္းထင္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ရင္း

"ဘာမဟုတ္တဲ့ကိစၥေလးကို၊ ငါက ေသးေသးေကြးေကြး မိန္းကေလးလည္းမဟုတ္။"

"ေအး၊ မိန္းကေလးေတြေတာင္ မင္းေလာက္ ထိလြယ္ရွလြယ္မ
ျဖစ္ဘူး!"