အပိုင္း(၂၅)-ငါၾကည့္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ၾကည့္လို႔ရတယ္

279 48 14
                                    

"ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အရပ္အေမာင္းကြာျခားမွုအရဆို မင္းကိုငါၾကည့္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ ၾကည့္လို႔ရတယ္။ တမင္သက္သက္ အကြက္ခ်ေနစရာကိုမလိုတာ။"

-------------------------------------------------

ယမန္ေန႔ညက က်န္းထင္ "ေဆးသုံးခဲ့သည္" ဆိုၿပီး သိလိုက္သည့္အခ်ိန္သည္ သူ႔ဘဝတြင္ အတုန္လွုပ္အေခ်ာက္ခ်ားဆုံး ဆယ္စကၠန႔္ျဖစ္ခဲ့ပါလၽွင္ ယခုအခ်ိန္သည္ကား ယန္ရွယ္ဟာ တာဝန္ယူမွု၊ တာဝန္ခံမွု၊ ကၽြမ္းက်င္ပိုင္နိုင္မွု တို႔အျပည့္ႏွင့္ ေယာက္်ားေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း သူ​၏အေျခခံလူ႔က်င့္ဝတ္သိနားလည္မွုတို႔ကို စမ္းစစ္ရန္ အေကာင္းဆုံး အခ်ိန္ပင္ျဖစ္ေလသည္။

ယန္ရွယ္မွာ စိတ္ကိုအတတ္နိုင္ဆုံးထိန္းလ်က္ လက္ညႇိုးႏွင့္လက္မသုံး၍ က်န္းထင္​၏လက္ကို ကိုင္လိုက္​သည္။ သူ႔စိတ္ႏွင့္သူဆိုလၽွင္ ဤနားၾကပ္ငယ္အား ကားအျပင္ဘက္လႊင့္ပစ္ကာ စိတ္လိုက္မာန္ပါျဖင့္ အႀကိမ္ႏွစ္ဆယ္မၽွ တက္ႀကိတ္ပစ္ခ်င္ပါ​၏။ သူကိုယ္သူ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးစားထားေလရာ မ်က္ႏွာေၾကာတို႔ပင္ ေတာင့္တင္းေနေလသည္။

"......ေဆး.....ေဆးၿပီးသားလား?"

"?"

က်န္းထင္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။

"ဒီလိုလၽွပ္စစ္ပစၥည္းေလးေတြက ေရနဲ႔ထိရင္ပ်က္သြားမွာေပါ့။"

ယန္ရွယ္  :   ".........."

တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အတန္ၾကာစိုက္ၾကည့္ေနၾကသည္။ က်န္းထင္စိတ္မရွည္လာေတာ့။

"မင္းလိုခ်င္ေသးတာလား၊ မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား?"

ယန္ရွယ္က သူ႔လက္ေမာင္းကို တျဖည္းျဖည္းေျမႇာက္ၿပီး လက္ေခ်ာင္းတို႔ပါ ကတုန္ကယင္ျဖစ္လာ​၏။ လက္ဆစ္ေပၚတြင္ အားကုန္စိုက္လ်က္ အိတ္ကေလးကို လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ညႇပ္ယူၿပီး အလင္းအလ်င္ျဖင့္ ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲ အတင္းထိုးထည့္လိုက္ေလသည္။ မ်က္ေမွာက္အခ်ိန္တြင္ သူသည္ မီးေလာင္ၿပီး အသံထြက္ေနေသာ ဖ်ဴးႀကိဳးတစ္ခုႏွင့္ တစ္ဆယ္ ကီလိုမၽွ ရွိသည့္ C4 တစ္ခုလုံးကို ဖြက္ထားရသည္ဟုပင္ ခံစားေနရ​၏။

《Poyun》 ေဖာ့ယြင္ (ျမန္မာဘာသာျပန္)Where stories live. Discover now